Onherstelbaar

Hoofdstuk 50

De hele middag hadden Fleur en Joey gezelschapsspelletjes gespeeld met Maurice. Het had mij een aantal keer tot tranen geroerd. Mijn kleine broertje zo zien genieten deed me meer dan ik had verwacht. Toen we als kers op de taart gingen gourmetten kon de dag van Maurice helemaal niet meer stuk. Ik had hem nog nooit zo zien stralen. Hij mocht kiezen naast wie hij wou zitten en hij had, uiteraard, voor Floris gekozen. Wolfs en Maurice waren echt twee handen op één buik en ik was trots op 'mijn' mannen. Fleur en Joey waren, toen ze zagen dat Maurice moe begon te worden, naar huis gegaan. En toen Wolfs vroeg of hij Maurice een kerstverhaaltje voor moest lezen wist hij niet hoe snel hij naar bed moest vertrekken. Ze waren al zeker drie kwartier boven en ik lag op de bank naar de bedeltjes aan mijn armband te kijken. Ongemerkt liep er een traan over mijn wang. Ik kon nog steeds niet beseffen dat Wolfs nu officieel mijn 'vriendje' was. Het zorgde voor een gelukzalige kriebel in mijn buik. Ik schrok toen de traan zachtjes uit mijn gezicht werd geveegd. Ik was zo ver weg met mijn gedachten dat ik zelfs de krakende traptrede niet had gehoord. Ik kwam wat overeind zodat Wolfs achter me kon gaan zitten. Hij begreep wat ik bedoelde en kroop achter me. Hij trok me in zijn armen en drukte een kus in mijn haren. "Ik heb net zolang gelezen tot Maus in slaap was gevallen." Ik legde mijn hoofd tegen zijn borst. "Wat heb je gelezen dan? Ik wist niet eens dat wij boeken hadden in de Ponti." Hij moest lachen. "Het kerstverhaal wat mijn moeder me altijd vertelde nadat mijn vader was overleden. Ik heb het altijd onthouden. Uiteraard heb ik er voor Maus wel mijn eigen versie van gemaakt. Hij heeft heel geboeid zitten luisteren en ik zag zijn ogen steeds verder dichtvallen." Ik nestelde me nog dieper in zijn armen. "Je bent de beste zwager die mijn broertje zich kan wensen." Ik draaide mijn hoofd een stukje zodat ik hem in zijn ogen kon kijken. "Je hebt gelijk gehad. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar kerst. Dan zijn wij namelijk precies 1 jaar samen. Je hebt me de allermooiste kerst van mijn leven gegeven. Ik hou zo vreselijk veel van je, Floris." Hij kuste zachtjes mijn voorhoofd. "Ik hou ook heel erg veel van jou, schatje. Ik hoop niet dat ik je voor het blok heb gezet door je als mijn vriendinnetje te vragen. Ik twijfelde of je er al aan toe was maar ik vond kerst een mooi moment om je te vragen en ik voelde de spanningen op een positieve manier stijgen tussen ons dus ik besloot het er op te wagen." Ik schudde mijn hoofd tegen zijn borst. "Je hebt me niet voor het blok gezet, lieverd. Die spanningen waar je het over hebt voelde ik ook. Ik ben intens gelukkig dat ik me nu eindelijk je meisje kan noemen. Het moment dat Fleur 'mam' tegen me zei maakte zo ontzettend veel bij me los." Zijn hand gleed zacht door mijn haren heen. "Ik mag dit misschien niet zeggen maar ze is gekker op jou dan op haar eigen moeder. En ergens vind ik het jammer dat ze onze dochter niet is. Onze biologische dochter bedoel ik dan. Je zou zo'n goede moeder zijn, Eef." Weer dat gevoel dat er iets ontbrak. Zou ik dan toch moedergevoelens hebben? Ik zuchtte zachtjes. Nee, Eva! Een kindje is niets voor jou! "Ik zou toch nooit een goede moeder zijn, Flo? Wat heb ik nou voor opvoeding gehad? Ik heb mezelf op moeten voeden." Hij liet zijn hand van mijn haar naar mijn schouder zakken en begon me zachtjes te masseren. "Juist daarom zou je een geweldige moeder zijn, Eef. Maus is stapelgek op je. Fleur is stapelgek op je. Maar je weet dat ik je nooit ergens toe zal dwingen. Als jij geen moeder wil worden, worden we gezellig met z'n tweetjes oud. Je bent het beste wat me ooit is overkomen." Hij schoof mijn haren aan de kant en begon nu met beide handen mijn schouders los te maken. Ik kreunde zacht. Ik voelde meteen hoe stijf van de spanning mijn nek stond. Hij drukte zijn lippen kort in mijn nek. "Ontspan, schatje, ontspan. Je spant je spieren helemaal aan. Geef je aan mij over." Ik liet mijn hoofd naar beneden hangen en sloot mijn ogen. Toen ik nog een kusje in mijn nek kreeg voelde ik de spanning uit mijn spieren glijden. "Goed zo, liefje. Zo kan ik je veel makkelijker masseren." Ik genoot van zijn handen op mijn schouders. "Zullen we naar boven gaan? Dan kun je mijn jurkje uittrekken. Kun je er beter bij." Wolfs liet zich dat geen twee keer zeggen en in een soepele beweging tilde hij me van de bank af en droeg me naar boven. Voorzichtig maakte hij de rits van mijn jurk open. Ik liet hem langzaam van mijn lichaam glijden en voelde meteen hoe de ogen van Wolfs mijn lichaam in zich opnamen. "Je bent zo bloedmooi, liefje." Zijn handen vonden de weg naar mijn nek weer en gingen verder waar ze beneden gebleven waren. Ik voelde hoe hij 'ruzie' had met de bandjes van mijn bh. "Doe mijn bh maar uit." Zijn hand gleed voorzichtig naar de sluiting van mijn bh en in een soepele beweging had hij hem open. Zonder twijfel liet ik de bandjes van mijn schouders glijden waardoor nu alleen mijn slipje mijn lichaam nog bedekte. Hoewel ik vreselijk onzeker was over mijn lichaam voelde ik me bij Wolfs juist heel zelfverzekerd. Hij drukte, terwijl zijn handen verder gingen met het kneden van mijn nek, zachte kusjes op mijn schouderbladen. De rillingen liepen over mijn lichaam. "Heb je het koud, liefje?" Fluisterde hij opgewonden in mijn oor. Zijn hete adem blies in mijn nek. Een zachte kreun kon ik niet onderdrukken. "Je weet best dat ik het niet koud heb." Zijn handen gleden via mijn schouders naar mijn borsten en begonnen die zachtjes te verkennen. Ik draaide me om en duwde hem speels om. Ik ging op hem zitten en begon hem teder te zoenen. Ik voelde dat hij me om wou draaien en schudde speels mijn hoofd. "Nee, lieverd. Nog niet. Ik heb op dit moment de leiding." Ik zag de twinkeling in zijn ogen en begon kusjes in zijn nek te drukken. Ik hoorde hem kreunen en voelde hoe dat me nog gekker van verlangen maakte. Ik keek hem diep in zijn ogen en wist dat dit een hele lange, intieme nacht ging worden die mijn kerst nog mooier zou maken.

Iedereen nog een fijne avond! Morgen gaan we met dit verhaal een jaar vooruit in de tijd!