Na de Regenboog

The morning after

          Ik werd wakker voor de wekker, ik had intens lekker geslapen. Ik wreef de slaap uit mijn ogen en opende ze, ik draaide mijn hoofd een kwartslag opzij. Ik zag Axel's hoofd, ik lag op zijn schouder, het klikte niet helemaal in mijn hoofd volgens mij, want het duurde zeker nog een minuut voordat het echt binnendrong. Ik schoot overeind, geschokt van mezelf. Ik viel zowat uit bed en stuntelde richting de deur. Eenmaal in de gang rekte ik mezelf uit. Ik keek nog een keer door de deur naar binnen, ik keek neer op de gestalte waarop ik had gelegen. Ik besloot er niet meer over na te denken, ik bewoog veel in mijn slaap, dat was het. Ik ging extra voorzichtig de trap af, ik wilde Axel immers niet wekken. Ik sloop de trap af in een poging zo min mogelijk geluid te maken. Het was immers dinsdag, ik wist Axels rooster niet dus besloot ik hem maar lekker te laten slapen. Toen ik eindelijk in de keuken was, was het akelig stil. Normaalgesproken was mijn moeder 's ochtends altijd in de keuken. Ik keek op de kalender, "Oh Ja das waar ook, vandaag had mijn moeder vrij genomen omdat vandaag de man voor de ketel kwam kijken." Dat oude ding was aan vervanging toe. Af en toe als je staat de douchen wordt het water ijskoud en dan moet hij gereset worden. Ik pakte een pak sinaasappelsap uit de koelkast en sloeg een paar slokken achterover. Ik kreeg het briljante idee om op Axels telefoon te pakken, die lag beneden aan de oplader. Dan kon ik zijn rooster bekijken en dan wist ik meteen of ik hem moest wekken, of niet. Ik pakte zijn telefoon, er zat geen wachtwoord op. Ik zocht naar de app van het rooster, ik voelde me even geneigd om zijn whatsapp te openen, maar besloot dat toch niet te doen. Gelukkig vond ik de app snel, hij stond naast Axels galerij. Axel had vandaag niet het eerste vrij, ik besloot om hem over 10 minuten wakker te maken. Ik liep terug naar de keuken toen ik een ijzig geschreeuw hoorde. Ik rende de trap op, naar de badkamer. De deur zat niet op slot. Ik durfde niet naar binnen te gaan. Ik klopte voorzichtig op de deur. "Ja?" riep Axel lichtelijk gefrustreerd. "Uh, alles goed daarbinnen?" Ik was namelijk nog steeds lichtelijk bezorgd dat hem iets was overkomen. "Ja" lachte hij, "Het water werd ineens koud." "Ohh, dat komt door de ketel, ik zet hem wel even opnieuw aan." zei ik snel. Ik rende naar de garage, daar hing de ketel. Ik had Axels telefoon nog steeds in mijn handen, ik had per ongeluk zijn galerij geopend. Ik startte snel de ketel opnieuw op. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn geweten en gezond verstand, terwijl ik terugliep naar de hal, keek ik door zijn galerij. Ik vond niet veel interessants, enkel wat selfies, een paar fotos van zijn kat en wat willekeurige fotos van mensen uit zijn klas. in totaal waren het er niet eens 100. Ik legde zijn telefoon snel terug aan de oplader en liep naar boven. "Het water is weer warm!" schreeuwde ik. Een paar seconden later hoorde ik het water stromen, dat was een goed teken toch? Ik at snel mijn ontbijt, ik was wel een paar kostbare minuten verloren. Na het ontbijt ging ik altijd mijn kleren uitzoeken, maar dit keer wilde ik eerst mijn haren doen. Ik liep de badkamer binnen, ik hoorde de douche al een paar minuten niet meer. Midden in de badkamer stond Axel, ook lekker zijn haar te doen voor de spiegel. Ik zwaaide en wenste hem een goede morgen. Ik liep naar de badkuip en pakte de douchekop. Ik maakte mijn haar nat en ging naast Axel voor de spiegel staan. Doordat mijn haren nat waren gingen ze van bruin naar bijna zwart, ik pakte mijn kam en begon mijn haren goed te doen. Zoals gewoonlijk kwam er niet veel van terecht en gooide ik gefrustreerd de kam in de wasbak, ik zuchtte. "Kom hier, ik help wel." zei Axel, ik zweer dat hij me uitlachte. hij pakte de kam en begon mijn haar de tegengestelde richting op te kammen. "Zo gaat dat dus niet werken hè." zei ik cynisch. Hij ging onverstoord door en na een minuut viel mijn kapsel in zijn normale vorm. Ik was het er niet mee eens, dit kon niet zomaar. Ik haalde mijn hoofd op en liep naar buiten in een poging om controle over de situatie te krijgen. Dit veroorzaakte echter alleen maar een lachbui bij Axel. Ik was de badkamer uit en liep een beetje beteuterd naar mijn kledingkast, ik selecteerde zorgvuldig mijn outfit en trok hem aan. Ik was na het inpakken van mijn tas klaar voor school en liep de trap af naar beneden. Ik had nog vijf minuten over om iets te doen. Ik liep door de hal toen ik Axel zijn ontbijt in een ontzagwekkend tempo naar binnen zag werken. Ik ging naast hem zitten en vroeg, "Zullen we samen fietsen?" Axel knikte snel, hij was druk bezig met eten en had geen tijd om te praten. Axel had zijn haar helemaal nog niet gedaan, niet alsof dat erg was, het zag er zo ook goed uit. Hij griste zijn jas van de kapstok en rende mij met een halve boterham in zijn mond achterna. We pakten onze fietsen en begonnen aan de lange tocht naar school.