Hey! Haha. I decided na i-publish ang story na'to dahil request sya ng mga kaibigan ko. And accidentally lang na nailabas ko kaagad in public coz of our Filipino subject. So, para kakaiba ang mai-pass namin at maikwento.. Ginamit ko ito, actually hindi naman 11:11 ang pamagat sana neto, eh. But, to save as a memory of our friendship... Sinunod ko ang ginawa namin.
Shout out sa mga kaibigan at anak-anakan ko. Mahal na mahal ko kayo. Kapag may problema ang isa sainyo, damay-damay tayo. Pamilya tayo hindi ba? Kapag masaya ang isa, masaya tayong lahat. Kapag malungkot ang isa, malungkot tayong lahat... Kapag kailangan ng tulong ng isa, tulong-tulong tayo para matulungan ang isa't-isa.
I hope this kind of friendship will never end, at sana matupad natin ang mga pangarap nating magkakaibigan. Mahal na mahal ko kayo as Nanay, ate at nakatatandang kaibigan.💖
Anyway, This story only consist of 10 chapters. It's a short story, actually. Enjoy reading.💖
-Feeling author (haha)
All rights reserved
©2017 Chrmly
