Chapter 3

9 3 0
                                    

A/N: Pakitama na lang yung maling grammars. Maraming typos and errors.

--

A L E X I S  E R I N

"Granny, Grandpa." Pukaw ko kina Granny at Grandpa kaya napalingon sila sa akin.

"Yes, apo?" Granny hold my hand and she curses my hair.

"Who's Andrew?" Tanong ko. I can't get over of that Andrew that there talking about kanina.

I think he's a nice guy. Base sa sinabi ni Granny. I want to know him better.

"Oh Andrew? You knew him before, Apo." Nangunot ang noo ko. I knew him before? I can't remember na kilala ko yung si Andrew.

"I knew him? Since when?" I curiously asked.

"Oh well, hindi mo na siguro naalala." Granny chuckled like she's a little girl.

"I can't remember anything po, Granny." I'm not joking. I swear talaga na wala akong kilalang 'Andrew'. Ever since in my life wala.

"Mabuti pa at umakyat ka na sa room mo, apo." Grandpa smiled at me.

Napatango na lang ako.

"Oh siya. Bukas may pupuntahan pa tayo." Hinawakan ni Granny ang braso ko at pinisil.

"Ouch, Granny." It hurts a little. I think namula na yung skin ko.

"I just really miss you, Apo." Pinisil niya din yung pisngi ko. Akala ni Granny ang taba ng pisngi ko kahit hindi naman.

"Me too, Granny"

Napangiti si Granny ng makita niyang nangunot ang noo ko."Gusto mo bang kumain ng dinner?" Tanong niya sa akin. She's waiting for my respond.

"No, Granny." I answered.

"Do you want cookies and milk?" She suddenly asked.

Umaliwalas bigla ang mukha ko dahil sa sinabi niya. "Yes, Granny." I gave her a sweet smile.

"O sige. Ihahatid ko yung paborito mong cookies at gatas sa room mo." Nilagpasan ako ni Grandpa at Grandma.

Nagpaiwan muna ako sandali sa may pintuan at tumingin sa langit. Anong oras na kaya? Ang dilim na ng langit.

Tumalikod na ako at umakyat sa hagdan at dumiretso sa kwarto ko. Pagbukas ko ng kwarto ko ay agad akong humiga na nakatihaya sa kama.

"Anong oras na kaya?" Inabot ko ang phone ko sa gilid ng lampshade ko at chineck ang time.

7:23 PM

Natagalan talaga yung pag uusap nila. Sabagay ilang months daw silang di nakapag usap kaya grabe talaga yung chikahan nila kanina.

Nag open muna ako ng Facebook at tiningnan ang notification, friend request at messages ko.

7 notifications
1 friend request
1 message request

Huh? Isang friend request? Who this could be. Agad kong chineck ang friend request ko.

'Andrew Klein Lee'

Andrew Klein? Hindi ko kilala to ah. Pupunta na sana ako sa profile niya ng may sunod sunod na katok akong narinig.

"Apo? Eto na yung milk at cookies mo!" Agad akong tumayo mula sa pagkakahiga sa kama at agad na lumapit sa pinto.

Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Granny na nakangiti habang may dalang isang pinggan ng cookies at isang baso ng gatas.

"Granny." Pumasok sa kwarto ko si Granny at inilapag ang dala niyang cookies at gatas sa gilid ng lampshade ko.

"Here's your cookies and milk." Granny smiled sweetly ng mailagay niya na ng maayos ang cookies at milk ko.

Umupo siya sa gilid ng kama ko at initusan rin akong umupo. Kaya sumunod ako.

"Apo?" Granny course my hair and look directly in my eyes.

"Granny?" Kumuha ako ng cookies sa pinggan at sumubo.

"You know na me and your grandpa is old na." Paninimula ni Granny sa sasabihin niya. "Gusto naming dito ka muna mag-aral. Dito ka na mag college tutal updated din ang lessons dito at para mabihasa ka na sa pagtatagalog." Tumingin ako kay Granny na ngayon ay nakangiti at hinihintay ang magiging sagot ko.

"What about England?" Biglang kumunot ang noo ko. "Yung maganda kong grades and my friends? My life in England."

Biglang natahimik si Granny.

"I won't force you, apo." Granny smiled at me. But i know na isang pilit lang na ngiti iyon.

I don't want to leave England para dito ako mag aral. What about my friends? I'm sure they'll miss me. England is a great opportunity for my studies. Besides paano na yung pagiging graduating student ko?

"Mauna na ako." Tumayo na si Granny mula sa kama ko.

She slowly walks to the door. Tiningnan ko lang siya hanggang sa makalabas na siya ng pintuan.

Nagpatuloy ako sa pagkain ng cookies na binake ni Granny. Nang biglang may tumawag sa akin.

["Hey!"] A unfamiliar voice greeted me on the other line.

"Who's this?" I continued drinking my milk.

["You don't remember me?"] Insert sarcastic voice.

"Just answer my question who are you?"

["I'm that guy you just met earlier in the coffee shop. Your name is Alexis Erin."] That jerk? How did he get my number?!

"How did you get my number?" I curiously asked.

["You left your calling card"] I heard a soft chuckled on the other line.

"Talaga?" Insert sarcastic voice.

["Oo."]

"Sorry pero i don't talk to STRANGERS" Diniinan ko talaga yung word na 'STRANGERS' para malaman niyang di kami close at di ko talaga siya kilala.

["Talaga? Alexis Erin?"] Halatang namimilosopo tong lalakeng to.

"CLOSE ba tayo?" Ngumiti ako ng may pagka sarcastic. Even di niya naman makita yung ngiti ko.

And take note diniinan ko yung word na CLOSE. Para tumigil siya sa kakakulit sa akin.

["Hindi. Pero balang araw magiging close tayo"] Tumawa siya sa kabilang linya.

"Feeler! Di tayo magiging close!" Pinatay ko na kaagad yung tawag niya at padabog kong inihagis sa gilid ko ang cellphone pero nasalo din naman ng foam ko.

Ano kaya trip non? Balak pa yatang disturbuhin ang maganda kong gabi. Makatulog na nga at baka may mapanaginipan akong maganda at para naman di ko na siya maalala.

Author's Note:

Baka nakaobserve kayo na di na masyado nag eenglish si bida. The reason is parang ma nonose-bleed ako and di naman sa hindi ako marunong sa English pero ang hirap kase mag-isip ng mga words na pwede kong ilagay. Pero susubukan kong maglagay ng maraming English words sa next chapter.

Falling For Mr. IntruderWhere stories live. Discover now