"SUS'AN DA KONUŞUR"

"DE Kİ"

Canının yandığını hisseden bir insan

Bilir değer yargısının kıymetini

Çok iyi bilir, tabi inançlı olursan.

Boşlukta ki yokluğunu görünce anlar, kalbinin servetini.

Çabalayarak emek duvarlarını bir bir aşarsan,

Görür akıl ve kalp arasındaki çizgisini.

Anlarsın bir müddet sonra inatla benliğine koşarsan,

İnsan gönül köprüsünde buluyor en olgun kimliğini.

Ağlayan insan anlıyor, yağmurun nazlı çisemini.

Bir tek baş ağrısı olan değil,

Baş başa olmaktan çekinmeyen iki insan da anlıyor,

Karanlığın o an ki değerini.

Demem o ki; durmadan dönen bu dünya da,

Bir o kadar değişen hayatlar içinde,

Kazık çakmaya gelmediğin topraklarda,

Sevda Türküleri elinde.

Aç ve dinle bulunduğun mecralarda,

Geçmez sandığın bu imtihan seninle...

De ki;

Gözüm yok, çok kuruşluk saraylarda,

Huzur benim elimde.

Sevgi bulurum, sevda soranlarda,

Sevdam yârin dilinde...