"SUS'AN DA KONUŞUR"

"GÖNÜL BU"

Gönül bu

Bir gün baharı bekler bir gün yazı

Kış gelince baharı, yaz durunca ayazı

Çatlayınca o gür arazi toprakları.

Gönül bu

Bir gün bir kuş konar tam üzerine

Bir hasret yağmurudur değen tenine

Aşkı alır, aşkı örtünür üşümesin diye

Gönül bu

Hizmet eder hiç bilinmedik diyarlara

Gider durur tüm apansızlıklara

Yolunu yol üzerinden bulur, edindiği umutlara

Gönül bu

Ne değmeye kıyabilirsin ne de dokunmaya

Karalar aklını tüm bahsi geçen ayrılıklara

Ne tutabilirsin kumaşını ne de dikebilirsin terzi masasında

Gönül bu

Kuşatır da seni boydan boya ses etmezsin

Gererler çarmıha, acısını yalnızca hasrette hissedersin

Gönül seni bulunca ne batan çöple uğraşırsın gözüne

Ne de parmaklıklar ardına alınmasını hürlüğünün

Gönül bu

Yolunu buldu mu

Varsın kırbaçlara tutuştursunlar gururunu

Yolunu buldu mu anlarsın,

Bir gönül kaybolsa bir diğerinin senin için var olduğunu.