Robot

116 13 2
                                    

CB

မနက္ခင္းေစာေစာက်ေရာက္လာတဲ႔ေနေရာင္ျခည္ေႏြးေႏြးေလးဟာ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚျဖတ္သန္းလို႔သြားေလသည္…
ေက်ာေပးကာအိပ္ထားရာမွ ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္၍အိပ္ေနေသာခ်စ္ရေသာသူ၏မ်က္ႏွာေလးကိုေမာ္ဖူးရန္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့…

တကယ္ကိုဘာမွမသိဘဲအိပ္္စက္ေနတာဘဲ…
ဒီအတိုင္းေလးတသက္လံုးအတူရွိခ်င္မိတယ္
ျဖစ္နိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့…

''sarranhae…''

တစ္ကိုယ္တည္းၾကားနိုင္မယ့္ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေရရြတ္မိေလတယ္ ဖြင့္မေျပာလဲက်ေတာ္ဘယ္ေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္းသူသိမွာပါ…

''chanyeol naထေတာ့ေနာ္မိုးလင္းေနၿပီ''

''အင္း…ငါးမိနစ္ဘဲ''

''ကယ္ၾကည့္ငါးမိနစ္ဘဲဆိုၿပီးဆက္အိပ္ဦးမွာ…''

''………''

''အိပ္အိပ္အဲ႔တာဆိုလဲ''

သူနဲ႔က်ေတာ္အတူေနလာတာရက္ေပါင္း၄၀၀ျပည့္သြားခဲ႔ၿပီ…
အရာအားလံုးဟာဒီအတိုင္းဘဲဆက္ရွိေနရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ ဒါပင္မဲ႔အမွန္တရားဆိုတဲ႔အရာရွိေနသ၍က်ေတာ္ဟာ သူထြက္ခြာသြားမွာကိုေၾကာက္ရြံ႕ေနရတုန္းပင္…

သူသာအမွန္တိုင္းသိသြားခဲ႔ရင္…သူသာက်ေတာ့္ကိုထားသြားခဲ႔ရင္…

9years ago

''aww… baekhyunဒီမွာလာထိုင္ေလ''

''ahh nae chanyeol shi''

''မေန႔ကေက်ာင္းပ်က္ထားတာေတြအတြက္စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္က်ေတာ္အားလံုးကးူေပးထားတယ္''

''ahhအားနာစရာ''

''ရပါတယ္တစ္တန္းထဲဟာ''

''ကို…''

အနည္းငယ္မာေက်ာေနတဲ႔ေလသံနဲ႔အတူ သူ႔ေဘးနားလာရပ္ေနတဲ႔သူကိုက်ေတာ္ေမာ့ၾကည့္ေတာ့
သူက်ေတာ္တစ္ဖက္သက္ခ်စ္ေနေသာPark Chanyeolဆိုသူ၏ခ်စ္သူေကာင္မေလးSoo Hee
သူမက်ေတာ့္ကိုသိပ္သေဘာက်ပံုမေပၚ က်ေတာ္Chanyeolနားရွိခ်ိန္ဆိုသူမကက်ေတာ့္ကိုမ်က္စိေတာက္ေထာက္ၾကည့္ေနတတ္သည္

က်ေတာ္လဲအတတ္နိုင္ဆံုးChanyeoနဲ႔မေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ေရွာင္တယ္ဒါပင္မဲ႔ လူတိုင္းကိုကူညီတတ္တဲ႔park chanyeolဆိုသူနဲ႔က်ေတာ္ဟာမေတြ႔ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာမျဖစ္နိုင္…

EXO Fanfic CollectionWhere stories live. Discover now