Uyandığımda başım ağrıyordu. Elimi yastığımın altında gezdirdim. İçimden derin bir 'oh' çektim. Çünkü defter buradaydı. Yani kimse okumamıştı. Açıp yazdıklarımı tekrar okudum.
Hani kendinizi çıkmazdaymış gibi hissedersiniz ya. İşte ben de şuan kendimi çıkmazdaymış gibi hissediyorum. Birini de olsa seçmezsem burada kalacağım. Duygularım karmakarışıktı.
Defteri usulca yatağıma koyarak kendimi tekrar yatağa attım. Tavana bakıyordum.
(Anı)
Zeynep kızının alnına minik bir öpücük kondurarak mutfağa geçti. Yemek hazırlıyordu. Sonrasında yanına minik kızı Ceren geldi. O sırada kapı açıldı. Kapının açılmasıyla Ceren'in "Babaa!!" diye bağırarak kollarını babasının boynuna sarması bir oldu.
Hala tavana bakıyordum. Sonrasında bu eylemden sıkılarak ayağa kalktım. Yatağımı toparlayarak adımlarımı banyoya yönelttim. Üşüyordum. Nedensiz bir şekilde üşüyordum. İyice üşüyünce banyodan çıkmakta karar kıldım. Kendimi yorganın altına sokunca biraz daha iyiydim. Ama yine de tir tir titriyordum. Sanki her yer buz kesmişti. O sırada Aylin uyandı ve "Ceren. İyi misin?" diye sorunca zorla "Üşüyorum." diyebildim. Aylin de ellerini alnıma koyarak "Ceren yanıyorsun" dedi.
Soluğu hastanede aldık. Karşımda beyaz önlüklü doktor duruyordu. Elinde de dosyalar... Bana bakarak "Hiçbir şeyin yok. Sadece grip. Kendine dikkat et. Yarım saat sonra çıkabilirsin.' diyerek odadan çıktı. Kızlar adeta yanıma ışınlanmışlardı! İkisi de aynı anda konuşunca ne dediklerini anlamıyordum. Bağırarak "Teker teker konuşun!" dedim. Sustuklarında rahatlamıştım.
Hastaneden çıkınca yetimhaneye geldik. Masama oturduğumda bir not vardı. Notu yavaşça açtım.
Kızım. Bana karşı bunları hissettiğini bilmiyordum. Canını yaktım, seni annesiz bıraktım... Çok özür dilerim. Seni çok seviyorum. Beni affedebilir misin?
İşte bu soru en bilmediğim yerden gelmişti. Tam cevabını düşündüğüm kısımdan...
EVET SEVGİLİ OKURLAR BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK. ANCAK OKUNMA VE OYLARDA AZALMA VAR. OY VERİP YORUM YAZARSANIZ SEVİNİRİM.
GÖRÜŞÜRÜZ CANLARR!!!
♡♡♡♡♡♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
♡ANNE♡ (Düzenleniyor)
Fiksi RemajaAnnesiz büyüyen bir çocuktum. Anne sevgisine,anne kokusuna hasrettim. Bu benim hikayem. Dostlarımla... Üzgün başlayıp mutlu biten hikayem.
