𝑺𝒂𝒓ı𝒔̧ı𝒏| 𝑱𝒊𝒎𝒊𝒏✔

38

Kitap Ne ara 43 bin okunma oldu? Beni mutlu ettiğiniz için teşekkür ederim.😍

Keyifli okumalar
💟

Herkesin hayatında yaşam motivasyonunu yükselten birileri vardır. Anne,baba, arkadaş yada sevgili...

mutsuz olduğum zamanlarda benim için önemli olan insanları düşünürdüm. intihar oranı oldukça yüksek olan bir ülkede yaşıyor olmam bu saçma düşünceye bazen sıcak bakmama neden oluyordu. Fakat sonradan kendimi benim için özel olan insanları düşünürken buluyordum.

Ve önemli insanlar listemin başında ki insani kendimden bilerek uzaklaştırmam ne kadar mantıklıydı pek emin değildim. Ayrı geçirdiğimiz bir haftada Jimin'in her şeyim olduğunu bir kere daha anlamıştım. Sorun şu ki onu deli gibi özlemiştim. Geceleri onu düşünmekten uyuyamıyordum. Evden çıkasım,bir yere gidip eğlenesim yoktu. Bazen yemek bile yemiyordum çünkü yaşama sebebim ve isteğim kaybolmuştu.

Fakat buna rağmen Jimin'den hala kaçıyordum. Benimle konuşmak için çaba sarf etse bile ben kaçıyordum. Ve bunun daha ne kadar devam edeceği hakkında hiçbir fikrim yoktu.

"Sanırım kusacağım."

Sağ Elimi ağzıma doğru götürüp dudaklarımın üzerine kapadım. Bu hareketimle birlikte hemen yanımda oturan Jihyun gözlerini devirmeden edemedi.

"Bizimle gelmemek için bahane uydurma Miley."

Elimi ağzımdan çekip başımı ona doğru çevirdim. Pekala,kusmayacak olsam bile birazda olsa miğdem bulanmıştı. Pekte yalan sayılmazdı yani.

"Araba tutmuş olamaz mı?"

Jihyun başını iki yana salladığında sıkıntılı bir şekilde oflamıştım. ilk başlarda Jimin'i affetmemem konusunda benimle hemfikir olan arkadaşım şimdi tam tersi düşüncedeydi. Buda onlarla birlikte takılmama ve ister istemez Jimin ile aynı ortamda bulunmama sebep oluyordu.

"Ortamın gerilmesine gerek yok. Neşenizin yerine gelmesi için size bir espiri yapmamı ister misiniz?"

Arabayı kullanan Seok Jin dikiz aynasından bana bakarak konuştuğunda istemsizce gülümsemiştim. Onun espirilerini seviyordum ama herkes benimle aynı fikirde değildi. Arabanın içinde isyan sesleri yükselmeye başlamıştı bile.

"Eğer arabayı kullanan sen değilde başka biri olsaydı Seok Jin buna izin verebilirdim. Ama can güvenliğimizi tehlikeye atmanı istemiyorum. Ölmek için daha çok genç ve yakışıklıyım."

Gözlerimi irileştirip Jihyun'un yan tarafından konuşan Jungkook'a garip bakışlarımı yolladım. Bu arkadaş grubu içerisinde normal olan bir kişi var mıydı?

"Genç ve yakışıklının yanına birde aptalı ekle bence."

ön tarafta rahatça oturan Nam Joon'un söylediği şeyle birlikte kısık gülüşmeler duyuldu.

"Beni sevdiğin için takıldığını biliyorum Nam Joon."

Onu görmesemde Nam Joon'un gözlerini devirdiğini hissedebiliyordum. Bir saniye sonra yüzünü bize doğru döndürdü ve Jungkook'a doğru gamzelerini ortaya çıkaracak derecede gülümsedi.

"Şu an sana küfür etmiyorsam emin ol arabada kızlar olduğu içindir. Demek istediğimi anladın mı?"

Jungkook hızla başını sallayıp oturduğu yerde dikleşti ve abartılı bir ciddiyete büründü. "Anladım efendim."

Ciddi olmadığını bildiğim için bu haline karşılık sesli bir şekilde güldüm. Bu kadar neşeli ve eğlenceli olmak isterdim doğrusu. Onları gerçekten kıskanıyordum.