My Prince's Diary

Chapter 2: My 101'th Break -up

Mico Aquino's POV:

So un nga, sa pagmamadali ko nakalimutan kong bili ng regalo ung girlfriend ko. I just went to tthe park where we will meet and then lalabas kami, manunuod ng sine, eat in a fastfood in the mall and many, many more. Walang twist, walang pagbabago. Same set up when we started, but this time I feel something different.

"Hi Babe!" Sabi ko.

"Lumayo ka sakin!" Sagot nya.

"Bakit?" I asked.

"Alam ko na na from the start na hindi mo ko mahal. I am the one who played stupid with you. I'm so stupid. I am just like those stupid girls who loved you for some reasons that you will never understand. I  swear this will be our last day together." Sabi nya.

"So ganyan ang gusto mo. Alam mo kung ganyan lang pwede pa akong magtagal sayo pero kung ayaw mo na, hindi kita pinilit. So if that what you think will spare our hearts then be it! Break na tayo!" I said.

"Mico wait!"

I don't no pero hindi ako nalungkot. Para akong nakalaya and all of that. After all I'm thankful. Hindi naman sa ayaw ko sila pinipilit ko naman silang mahalin but whenever I tried, I just remember some events in my life na nagtutulak sa akin na kamuhian sila.

Pag uwi ko Back to normal lahat. Merong kumatok. Sino kaya un?

Pag bukas ko ng pinto may lalaking susugurin ako ng suntok. Buti nalang naka- iwas ako.

"Gago ka ah!" Sabi ko.

"Mas gago ka t@ng-*$.a mo minahal ka ng sobra ng kapatid ko ikaw namang t#r%nt*d^ di mo man maisukli sa kanya un. Tanga kaba? Bakla ka ata eh. Hindi ka marunong rumispeto sa babae. Di ka tunay na lalake!" Sabi nya.

Sinuntok ko sya, nakailag sya ako ung nasuntok nya. Hindi ko alam pero parang natauhan ako pagka suntok nya but then I realized na maswerte parin ung babae at hindi sya nagtagal sakin.

"Alam mo dapat matuwa ka, kase maswerte ang kapatid mo at nalaman nya na hindi ako karapatdapat tumanggap ng pagmamahal nya. Hindi pa huli ang lahat, bata pa sya. Marami pa ang lalaking dadaan sa buhay nya. Sabihin mo hwag nyakong iyakan dahil hindi ako karapatdapat iyakan dahil gago ako. Salamat sa pagpapa-alala sakin pero hindi mo pwedeng husgahan ang pagkatao ko dahil hindi moko kilala. Salamat kuya." Sabi ko.

"Sige sorry nga pala ah. Nasaktan kaba?" Tanong nya.

"Ayos lang ako kuya." Sagot ko naman.

"Sige tuloy nako." Dagdag nya.

Narealize ko na ganun naba ko kasamang tao na kailangan pang sumugod ng isang mapagmahal na kuya at suntukin ako para malaman ko ang lahat. Ang tanga ko pala.

Ella Guevarra's POV:

Bakit kaya nawala un. Parang tinatakasan ako. PEro kahit papano may konsyensya naman pala sya.

Pero ang hindi ko lang maintindihan parang nahiya sya sakin pagsabi nya ng sorry.

Kinabukasan syempre pumasok ako sa school, second day na ng school. Syempre ayoko namang magpahuli. Nakakahiya naman.

Nakita ko si Mico parang iba sya ngayon. Di lang ako sure pero parang bumait ung mukha nya.

Syempre baka masira ko ung araw nya kaya dedma nalang. Wahahahaha.

Mico Aquino's POV:

Syempre natauhan ako sa mga ginagawa ko. Pero hindi parin maaalis sakin na maalala ung mga events from my past.

Nagaayos ako ng gamit ko for school pero may napansin akong kulang. Ano kaya un?

Ung diary ko! What the? Nasan na un?

That is the most important thing in my life.

Ella Guevarra's POV:

May napansin akong nahulog sa ba nya kahapon sa gift shop. Di ko lang nabuksan. Titignan ko mamaya.

Ano kaya un?

Parang importante sa kanya at de susi un.

Hindi ko lang alam pero. Ewan.

Nagpunta kami sa chemistry lab para gumawa ng experiment. By partner un kailangan namin mapass within one week kaya naman ayun nagulo nanaman utak ko.

What kapartner ko si Mico?

Syempre may halong kaba, saya, hiya at kapal ng mukha ang naramdaman ko.

"Woi, Fries Girl, Bukas pumunta ka sa bahay ko and dun natin gagawin ung project."

"Ccge uh...uhm... "

Nakalimutan ko may kukunin pala ako sa music room. Pinapakuha ng MAPEH teacher namin. Ayun.

Pagkakuha ko paglabas ko ng pinto nabangga ko si Mico.

"Magnet kaba lagi kang bumabangga sakin."

"Sorry!"

Buti nalang di sya masyadong nagalit.

Dumiretso ako sa faculty room habang naglalakad napansin kong biography un ng mga first section. Pinagawa ung auto biography samin nung first day.

Nakita ko ung kay Mico.

"I'm Mico Aquino, I'm from Makati. My philosophy in life is, everything is not enough. Its always complicated."

Un ung nakatawag pansin. Ang hirap naman intindihin ung taong to.

"I never met a perfect girl for me but this is for sure. I just got my 101'th break-up. This is now my 101'th single status. Maybe I will stay single for a couple of... I don't know."

Grabe naman. 101'th agad?

Third year highschool palang to, parang mahilig ah.

But he is just finding a perfect girl. He is weird. Ano bang nangyari dun. But isa lang ang pumasok sa isip ko. Manloloko sya. Ang dami na palang dumaan sa buhay nya. He is not consistent. Marami syang sinaktan.