My Prince's Diary

Chapter 9: My Prince's Secrets

Ate ScribbleMia, thanks po sa tips.

Salamat po sa mga sumuporta sa story ko. Haha. Sana po basahin niyo pa po. Please vote or leave a comment. Thanks po sa inyong lahat. >.<

Johanna Manalastas' POV:

Nakakainis, that girl is so irritating. Ano ba ang meron siya na wala ako? Bakit siya ang laging kinakampihan ni Enzo? Do you know the feeling na gusto mo nang sumabog but you can't cause everything will change. Oh my gosh, I'm so voiceless.

Then I started reading what is written on the diary.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

July 21, 2010

I, Mico Aquino promise from this day on, that I will brake every girl's heart to have a revenge with a woman who destroyed my family. I am so depressed, today is the day that I will start my revenge. Mark my word.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ano ba naman ang lalakeng to'? He is scary ah. Then I continued the next page.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

July 22, 2010

It's my second day here in the hospital. Hindi ako baliw, why they put me in this kind of place? I am so down, accusing myself that I am the one who destroyed my family. I am a bad person. Why I didn't even die? Who wished that I must live? I never wanted this life. I'm a useless one.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ano ba ang nangyari sa taong to'? Sobra naman ang pinagdadaanan. Bakit siya ganun? But he is also voiceless. I guess I must have a diary like him. pero sobra maka-english to' ah. Nosebleed.

Pero ang sakit nga naman ng ganun. Then di ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing!

Oh my, an ba yun? Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhhhhhh! I'm bloody late! Patay ako ngayon. 

Naligo ako ng mabilis and nagbihis ako and ready to go. 

Nakita ko si Enzo sa labas, nakakotse. 

"Tara na, ikaw kase pasaway ka." Sabi niya.

"Ano ba ginawa ko?" Tanong ko.

"Ikaw kase di ka agad natutulog kaya ayan ang napala mo." Sagot niya.

I know na normal lang niyang ginagawa na mag-alala sakin pero ngayong inlove ako sa kanya, I find it more special. Alam mo naman tayong mga girls, We are very sentimental.

"Oi, sleepyhead, wake up. We're here." Bigla niyang salita.

Di ko namalayan na nakatulog nanaman ako. Pero kung siya lang ang kasama ko, sana mas malayo ang biyahe para mas mahabang oras ko siyang makasama. 

"Ok fine." Sabi ko.

"Ano pang hinihintay mo? Get out. Haha. I mean baba na." Sabi niya habang tumatawa.

Pero bakit kaya hindi niya ayusin ang sarili niya. He is so "nerd". Pero para sakin, cute siya.

Enzo De Guzman's POV:

Bakit ba parang ang laki ng galit ni Johanna kay Ella. Actually wala akong kinakampihan sa kanilang dalawa, gusto ko lang naman na maging magkaibigan din sila, pero mukhang malabong mangyari yun. 

Nakita ko si Johanna na inaapi na naman si Ella. Wala na talagang mangyayari sa kanila. Hindi ko na muna pinansin kase baka mag-away kami ni Johanna at masira pa ng friendship namin. 

Kinabukasan, nakita ko si Johanna, parang nagmamadaling pumasok sa school so inalok ko na siyang sumakay. Ayun, as usual alam na alam ko ang dahilan pag ganun ang mood niya. Either day-off ng driver niya o nalate siya ng gising. Ayun sinabihan ko siya na matulog ng maaga. Pero after a minute, nakatulog siya hanggang sa school. 

Pagdating namin, tulog pa siya kaya naisip ko na pagtripan siya ulit. Hindi kase siya pikon. 

Pagbaba niya, bakas ang saya sa kanyang mukha.

Masasabi ko na kilala ko na siya pero nang makaraan, parang meron siyang tinatago.

Habang papunta ako sa classroom ko, nakita ko si Ella. Hindi yun inaasahan ah. Ang tagal na mula ng huli na kaming magkita.

Ella Guevarra's POV:

Ang tagal na rin mula ng huli kaming magkita ni "Nerdy Boy" ah. Kamusta na kaya ang lalakeng yun. Baka di lang pumapasok. 

Ayun, sa hindi inaasahang pagkakataon, nakita ko si "Nerdy Boy". 

"Enzo." Tawag ko sa kanya.

"Oh, Ella, kamusta ka na?" Tanong niya.

"Eto ayus lang, ikaw?" Sagot ko.

"Eto, tulad ng dati nerd pa rin." Sabi niya.

"Wag mo namang i-discriminate ang sarili mo, cute ka naman eh." I said as I comforted her.

Kawawa naman siya. Pero kahit papano eh savior ko siya kase lagi siyang dumadating pag kailangan ko siya, Pero kung gwapo lang siya, siya ang crush ko.

Wahahaha. Pero dahil umaga, nagmadali kamipapunta sa aming kanya, kanya naming classroom.