Chapter 1: Gift
E L L E S S I S C H I A
Sundaaaay!! Kasama ko nga pala sila Entice at Airazella. Bibili kami ngayon ng regalo para sa nabunot namin. We're grade 11 pala. Mukha bang isip bata? Di naman ineenjoy lang namin ang highschool life.
BTW I'll introduce myself para malinawan kayo. My name is Ellessischia Rivas. Pronounced as ELSISYA Rayvas. You can call me ELLE dahil masyadong mahaba ang name ko. I'm 16 years old. My birthday is October 12, 1997. Yes, magkasunod kami ng birthday ni Jimin-oppa. I'm chubby but I don't care. Food is life dude. We're on Grade 11. Isang taon na lang college na kami. Isa akong ARMY. Yung ARMY na hindi lumalaban. I have a husband, his name is Jung Hoseok. Lool. Just kidding. He's my husband IN MY DREAAMS!!
"Hoy tulala ka?" Sabi ni Airazelle. Air for short
"Ha?" Sabi ko
"Tulala ka kanina pa" sabi ni Entice. En for short.
Nakakalito naman tong dalawang to. Ay oo nga pala. Entice Gostavo. 16 years old. She was born on September 1, 1997. You can call her En. Airazella Alonte. 17 years old. April 9, 1996. You can call her Air. At nagaaral kami si Adamvin University ( di totoong school)
"WOY!" Sigaw ni Himpapawid dejks Air kasi.
"Ay tae ni Jhope!" Sigaw ko tumawa naman silang dalawa.
"Mga bastos. Tinawanan ako" sabi ko
Dumiretso na kami sa bilihan ng stuff toys kasi bibili si Air tas En. Para saan kaniyo? Panregalo nila. Naghahanap sila ngayon ng spongebob stuff toy at teddy bear. Parang bata yung nabunot nila. Gusto ng stuff toys.
Naglibot din ako dahil maboboring ako pag wala akong ginawa. Pumunta ako sa mario stuffs at malapit doon sila Air at En. Iniisip ko na bibilhan ko si Air ng Mario stuff and Alien cushion for En. Naaalala niya daw doon si V. Hinawakan ko yung Mario figurine. Habang hawak ko tinusok ako ni En sa tagiliran ko kaya nabagsak ko yung Mario. Nakagawa yun ng maingay na tunog.
"Oooops" sabi ni En
Namutla ako. Teka?! Magkano ba yon?!
May lumapit samin na staff.
"Miss sino pong nakabasag niyan?!" Nagaalalang sabi nung staff sabay turo dun sa mario figurine na nabasag.
"Ako" sabi ko
"Hindi niyo po ba alam kung magkano yan?" Sabi nung staff.
"Obviously not" sabi ko. Eh sa di ko naman talaga alam.
"That is 1,499 pesos miss" WHATDAPAK?!
'Di niyo na ginawang 1,500 pesos tss'
"May sinasabi ka ba miss?" Sabi nung staff tss. Edi wow
"Wala akong sinasabi. Pero ang pagbayadin niyo itong kaibigan ko. Siya ang may kasalanan kung bakit ko nabasag yan. Tinusok niya tagiliran ko kaya siya ang may kasalanan" poker face na sabi ko. Infairness. Nakakapikon ka na ate
YOU ARE READING
Almost Reality
Fanfiction》ALMOST REALITY《 ALMOST means very nearly but not exactly or entirely. REALITY means something that actually exists or happens. ALMOST REALITY. Yung akala mo malapit ka na sa realidad pero di pa pala. Akala mo totoo na ang lahat pero panaginip lang...
