Sen gül diye martılara taş attım allah affetsin
Sonu olmayan hiçlikteyim hissizleştim
Hiç bir şeyi sevemedim
Papatyam sen anlatılmayacak kadar özeldin
Küllendim her defasından her şeyden pes ettim
ama yinede yılmadan seni beklerim Bu aralar somurtkan ayyaşın tekiyim.
Muzdarip olan gönlümün ilacı sensin, ilaçki ölümün kıyısındayken tek tesellim
Geçmişte yaşayan biriyim, bedenim burda ama ruhum hep senin
Ayrı zamanları yaşarız, aynı olmasakta ikimizde bir taputa sığarız Değişmedim halen olduğum gibi yaşarım
Papatyam sensiz yaşarken solarım.
Geçecekmi bitmeyen acılar dinecek mi
Sana yazdığım son şiir vuslat köprüsünden son geçişim
Haram olan sevginin ilk tohumunu serptin
Hayatıma yön veren ikilemlerinde ikisiydin
Belkide nefretle sevgi ikimiz gibi çelişirdi
Beni huzursuz eden düşünceler elbet süküta erecektir
Vedalar insanı paralar, zamana bıraktığım acılar beni boğar
siktir ettim............................
delirtin, kendimden nefret edicek kadarda bencildim
Karşı cinslerime küfrettim, koy verdim artık acıları
Geçmişin gölgesinde duraklayan adın, silinir zamanla kirlenmiş duyguların.
Hak etmediğin bu yazdıklarım Mesafeler, papatyalar kadar yarım
Ruhsuz bundan sonra senin lakabın
Ben hür, alnı açık bir şekilde yaşarım
Hayal üstüne hayal kurar geçmişe dalarım
Yalan dünyanın, yalanlarla dolu sevgisine kanarım
Ölümü dudak uçlarında aramak, mutluluğu bulmak kadar zormuş.
Ruhsuz şair
17.10.2016
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhsuz Şair
PoetryGülünesi bir durum bizimki kuşların ötüşünü anlatan şiirler gibi özgür sandılar kendilerini sabah akşam çalıştınız, köle misali. Pisliğin içine battılar demi koca dünyanın yükü sana kaldı sanki ruhsuz uyandın her zamanki gibi. Yeni başlangıçlar bel...
