Code Red Iris

Chapter 1

CHAPTER 1

Bully magnet

My gulay......
Kalbaryo na naman ang pag-pasok ko sa school.

Makikita ko nanaman ung mga bully kong mga classmates.palibhasa pangit ako kaya kung maliitin nila ako wagas!

Hi ako nga pala si Celine.
Avarage student,di maganda kulot ang buhok.na buong kabataan ko  pakiramdam ko sumpa sa akin ang buhok ko.kakalipat ko lang sa bagong section, last year kasi nasa pinaka-last section ako.

Ganon talaga pag laging late mag-enroll,napupunta sa last section.saklap parang impyerno pamu-muhay ko non.yung tipong first week mo palang suko ka na sa klase.

Biruin mo ba namang ang init sa classroom namin,nag-iisa lang ang bentelador sa kwarto,naka long sleeves ka pa.

Basag!Damn!
Arrrgg!
Samahan mo pa ng mga bulling classmates.shit!
Sarap mag bigti.

Anyways isang level lang naman tinaas ko ng section this year from C naging section B ako.wow! May improvement na ba kahit paano?

Kalbaryong buhay ang pinag-daanan ko noong nakaraang taon, andyan ung maya-maya inaasar ako ng mga classmates ko buhat nga kasi ng aking 'di kagandahan mukha.
Tiniis ko yon to the fact na ang hirap maki-halobilo sa mga bully.

Ayaw ko na nga sanang mag-aral non' dahil na din sa sitwasyon ko sa school.
Hindi ko naman nababang-git sa parents ko na may ganong pangyayari na pala,kasi ayaw ko lang talaga silang bigyan pa ng dagdag saloobin.

...........

SECTION 2-B

Hello class! pls !.stand up and raise up your hands pag-tinawag ko last name nyo,lapit kayo sa harap at aayusin natin ang mga seating arrangements nyo!

Ang pasigaw na sabi ng  aming class adviser,dahil sa ako'y d katangkaran malamang sa malamang ay
mapu-punta ako sa harap.di nga ako nagkamali ng kutob,sa second row pang-lima.bandang kanan,doon ako mauupo ng matagal.

Wala naman akong magagawa kung doon ako pina-upo ni Mam Jesalva ang class adviser namin,"ang saya naman!".
Sabi ko sa isip ko.

"Bye ceiling fan! "Ang malungkot kong sambit.ang init sa pwesto ko,naka long sleeves ka na nga impyerno pa classroom namin sa init.

Pero, di rin naman nagtagal ay nasanay na din ako.ganoon talaga kapag nag-aaral,lahat ng sakripisyo ginagawa kung determinado ka talagang makatapos.

New classmates ang bago kong pinakisamahan,sa una hindi rin madali kasi 'di mo alam kung kanino ka lalapit at makikipag-close.

Ganito talaga ako,binabasa ko muna ang kilos ng iba bago ko sila pakisamahan.
Ewan ko ba kung bakit naging ugali ko ang ganito?

Siguro'y dahil nadin sa mga dinanas kong hirap,at pinag-sasama samang sama ng loob sa mga bully kong ka-eskwela kaya siguro naging ganito ako?
Hindi madaling magtiwala?
Pagiging praktikal na ba ang tawag dito? O nag-iingat lang ako na baka--

Pinakiki-bagayan ko lang ang mga tao sa paligid ko.at umiiwas na din na baka ako masaktan bandang huli.

"Char! Ang dami kong kadramahan!"

.......................

7 a.m

''Ma, papasok na po ako malilate na po ako!"ang pasigaw kong sabi kay mama. nasa likod kasi sya nga bahay at nagbu-bunot ng mga damo.ayaw na ayaw kasi nyang naki-kitang mahaba iyon.