İyiler ve Kötüler (Tamamlandı)

#Seçim

Murattan

Ellerimi ovuşturarak Miray'ın babasının yanına girdim. Beni gördüğü vakit hemen ayağa kalktı ve belinde ki silahı çıkarıp suratıma tuttu.

''Sana ne demiştim ben!'' diye gürledi. Titriyordum , ilk defa bu kadar korkuyordum.

''Üzgünüm, kızınıza böyle bir şey yapamam!'' dedim gibi silahı ile koluma sıktı. Acıdan ağzımdan küçük bir çığlık çıktı zaten hemen elimle kolumu tuttum ve kıvranıyordum. Çıkmamı işaret ettiği gibi odadan çıktım ve hastaneye gittim. Kolumu baktırıp Miray'ı aradım ama açmadı. Boran'ı aradım o da açmadı acaba başlarına kötü bir şey mi gelmişti?

Borandan

Panama'ya gelmiştik. Ama şimdi asıl mesele ne yapacaktık? Nerede kalacak ne yiyecektik? Miray ile el ele tutuştuk ve birbirimize bakıp gülümsedik. Kötü olmak o kadar da zor değilmiş. Hep beraber gece olana kadar bir pansiyon aradık en sonunda uygun bir fiyata bulduk. Bir oda verdiler ve biz 7 kişiydik. Hepimiz içeri girer girmez pis bir koku soluduk. Burada sanki birini öldürmüşler gibi kokuyordu ama mecburduk. Eşyalarımızı bir kenara atıp çıktık odadan. Pansiyonun yemek hanesine gidip bir masaya geçtik. Herkes suskundu bende.

''Arkadaşlar şimdi sıçtığımızı biliyorsunuz değil mi?'' dediğimde herkes bana baktı ve suskunluklarını sürdürdü. Miray elimi tutup bana baktı.

''Boran haklı. Anlattıklarınız resmen delice ama yapmışsınız bir şey. Neler yapacağımızı konuşalım.'' dedi Miray.

''Bizi yazsalar roman oluruz lan!'' dedi gülerek Berk Can ama tek o güldü hepimiz göz devirdik.

''Kaçacağız sürekli Miray başka çözümü yok!'' dedi Alihan.

''Böyle hayat geçer mi Ali?'' dediğim de bana baktı öfkeyle.

''Madem böyle hayat geçmez biz seni neden kaçırdık salak!'' diye gürledi. Miray hemen sakinleştirdi onu. Artisleniyor ya ben mi dedim gelin beni kaçırın diye. 

''Boran, haklısın ama mecburuz. Hayatımız bundan sonra eski rutinle geçmeyecek her gün korkarak kaçarak geçireceğiz lütfen tartışmayın.'' dedi Gökçe.

''Sonunda beni anlayan!'' dedim vurgu yaparak. Alihan öfkeli öfkeli bana bakmaya devam etti. Berk Can ile Elçin fingirdeşiyordu. Rabia masaya kafasını koymuş uyuyordu. Miray hala Alihan'ı sakinleştirmeye çalışıyordu. Gökçe , bir şey düşünüyor gibiydi. Ama Alihan hala bana pis pis bakıyordu. Dayanamadım ve ;

''Ne bakıyon lan! Bir sorun mu var '' dedim. Ayağa kalkıp elini masaya vurdu ve ;

''Evet var lan bir sorun!'' dedi. Miray onu tutuyordu. Diğerleri sadece izliyordu.

''Bak oğlum yeter lan , uzatma '' dedim ayağa kalkarak.

''Senin yüzünden hayatımız ne halde görüyor musun?'' dedi alayla.

''Lütfen Alihan sakin..'' diyordu ona Miray.

''S*ktir G*t o zaman Alihan!'' diye bağırdığımda üzerime doğru atladı ve yumruklamaya başladı. Ben de bir kaç kez vurdum ama o daha çok vurdu. En sonunda Berk Can ayırdı ikimizi de. Miray hemen yanıma gelip beni tuttu diğerleri onu tuttu.

''Demek onun yanındasın!'' dedi Alihan , Miray'a bakarak. 

''Deme böyle Alihan!'' dedi vurguyla Miray.

''Evet bak benim yanımda!'' dedim ve elini tuttum. Miray bana bakıp elini çekmeye çalıştı ama sıkıca tuttum.

''Miray onunla isen biz yokuz.'' dedi Alihan. Bu çocuk gerçekten kaşınıyor.

''Hayatımda zaten bir karar vermiştim ben Alihan. Amerika'ya gitmeden önce sizi nasıl bırakıp onun yanına geldiysem yine onu seçeceğim. Çünkü seviyorum onu!'' dedi ağlayarak Miray. Diğerleri şok içeresindeydi ben göğüsümü gere gere onlara baktım.

''Gerçekten mi Miray?'' dedi ağlak sesle Berk Can.

''İnanamıyorum sana.'' dedi Gökçe.

''Arkadaşlar..'' dedi mahcup sesle Miray.

''Yürüyün gidiyoruz!'' dedi Alihan ve hep beraber gittiler. Miray bana sarıldı ve ağlamaya devam etti.

''Neden oldu şimdi böyle. Neden!!'' diyordu kendi kendine.

''Şşş, Tamam Miray o gereksizler yüzünden ağlama.'' dediğimde kafasını kaldırıp bana baktı. Gözlerinde ki öfkeyi gördüm.

''Gereksiz dediğin kişiler benim kardeşim.'' dedi ve geri çekildi.

''Özür dilerim ya tamam gel buraya!'' dedim ama gelmedi odaya doğru gitti bende peşinden gittim. Odaya girdiğimizde onlar buradaydı eşyalarını topluyorlardı.

''Ali..'' dedi mahcup bir sesle Miray yine. 

''Sen seçimini yaptın Miray.'' dedi Elçin.

''Ben sizleri seviyorum yapmayın böyle şeyler.'' dedi Miray. Tüm konuşmalarına göz devirdim.

''Sana son şans veriyorum Miray ya bizimlesin ya onunla!'' dedi Alihan bize dönerek.

Miraydan

Allah kahretmesin böyle duruma. Bir yanda canımdan çok sevdiğim adam bir yanda canım olan kardeşlerim. Son şansım vardı! Boran'a son kez bakıp benimkilerin yanına geçtim.

''Üzgünüm Boran bu dünya da aşk geçici ama kardeşlik kalıcı!'' dedim ve gözlerinin içine baktım. Şaşırmıştı hem de çok.

''Ciddi misin?'' dedi şaşırmış sesiyle.

''Evet..'' dedim ağlak sesimle.

''O zaman Eyvallah!'' dedi ve odadan çıkıyordu koşarak yanına gittim ve kolundan tuttum , son kez dudaklarından öptüm. Hemen geri çekildi.

''Biz zaten iyiler ve kötüler idik sonumuz belliydi. Böyle olacağı belliydi.'' dedi ve gözyaşlarını tutamadı. Son kez saçımı okşayıp odadan çıktı. Yere çöküp ağlamaya başladım. Kızlar hemen yanıma gelip sarıldılar. Ağlarken Alihan'a baktım gayet mutluydu. Tabii mutlu olur sevdiğimle ayırdı beni o zaferi kazandı. Şimdi ne olacak ne yapacaktım?

/Biraz saçma bölüm oldu ama konunun ilerlemesi için böyle olması gerekiyordu. Bazen böyle değişik saçmalıklar yapıyorum affola. Sizleri sevdiğim için bölüm atmaya çalışıyorum. Maalesef sınav mağduruyum ve çalışmam gerek bu nedenle ara da böyle geç geliyor. Ama bu demek ki sizi unutuyorum değil. Sizleri asla unutmam , bana mutluluk veren okurlarım, ailem. Yeni bölüm için sizden tek istediğim düşüncelerinizi belirtmeniz yorum atmanız. Mesela bir ilk yapacağım. Diğer bölüm nasıl olsun siz karar verin. Bu bölümden sonra nasıl devam etsin.. Hadi bekliyorum. Sizleri çok çok öpen yazarınız ElmasAsa <3/