Gülüşü azizim... Ahh o gülüşü...
Anlatırken bile içimi eriten o gülüşleri yok mu beni benden alan. Bu hayatta sahip olduğum en güzel en değerli şeydi o, onun gülüşleriydi. Bizi biz yapan da bir gülüştü zaten, O öyle güzel gülmeseydi ben de onu bu kadar çok sevmezdim.
Gel sevdiğim gel yine gir göğsümün altında ki kafese, orada güvende orada tüm benliğinle bendesin. Orada büyü ve sığma gönlümün kafesine, taş oradan dol ciğerlerime nefesimi bile sen kontrol et sevdiğim.
Bir parçam pir parçam ol benim...
Ben hep beklerim seni, sen gel gül yine sevdiğim...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fazla Söze Gerek Yok
AcakBiraz yaşanmışlık biraz yaşanmışlıkların kattıklarından... Gidicek bir liman kalmamış ve son limanı da siz yakmışsınız gibi... İçinizdekilerden bir parça burada;