OKULDAKİ SIR

"OKULDA BİR GECE"

Şeymadan:
Sokakta yürürken mira bir anda kolumu tutup yolumu değiştirdi "nooluyor"dediğimde ise elimi bırakıp konuşmaya başladı"okula gudiyoruz"dedi."kanka gece okul açık değil"dedim.mira"okula şimdi gideceğiz ve o kişi kimse bulacağız "dediği an oracıkta korkudan ölebilirdim herhalde."hayır bu saatte gelmem ben "dedim.tam arkamı dönüp gidiyordumki mira beni içten yaralayacak bir laf söyledi ."iyi ozaman  belkide alara yaşıyordur ama belkide şimdi biz gitmedik diye ölücektir"dedi .bunu duyunca "hadi "dedim"gidiyoruz".mira tek kelime etmeden  benimle geldi sokaklarda sessizce yürüdük.bir iki sokak yürüdükten sonra okulun önüne geldik. 3 ay önce şen şakrak ve mutlu bir şekilde geldiğimiz okulumuza şimdi üzüntü ve korku içinde geliyoruz ve gece geliyoruz. Mira ile birlikte okulun kapısına geldiğimizde miraya dönüp "şimdi bu kapıyı nasıl açacağız bayan beyin"diye sordum.mira çantasını belinden indirip içinden birşey çıkardı .Ardından elinde ki şeyle okulun kapısına birşeyler yaptı. Tam miraya elindeki nedir diye soracakken okul kapısının açılmasıyla şok oldum mira elindeki şeyi bana tutarak "beyin bedava kullanana"dedi. Ağzımın payını almıştım. Mira kapıyı itip içeri girdi .miranın arkasından bende girdim. Okul çok karanlıktı mira çantasından iki fener çıkarttı birini bana uzattı. Uzun koridora geldiğimizde aklıma üç ay önceki halimiz geldi.alaranın kaybolduğu gün."keşke bunlar olmasaydı keşke "dedim kendi kendime .benim kaynağından yaşlar süzülürken.miraya döndüm"mira se-"daha sözümü bitiremeden ağzım açık kaldı .mira yoktu ."mira-mira"ben koridorda miraya seslenirken"arkamdan bir ayak sesi duyuldu "mira nereye git in sen"ben arkam dönük konuşuyorken"mira konuşmuyordu. "Mira neden konuşmuyorsun"dedim hafif bir şekilde kafamı yana çevirip arkaya bakmaya çalıştım. Ama sadece bir gölge gördüm.ve bu miranın gölgesi değildi."kim-kimsin"dedim arkama bakmadan. Ama cevap yok.gözlerimi yumdum"1 " "2"  "3"Ve arkamı döndüm .gözlerimi hızlı bir şekilde açtım. Ama kimse yok etrafıma bakarken birşey gözüme takıldı yerde küçük bir kağıt duruyordu .yavaşça kağıdın yanına gidip eğildim ve kağıdı aldım.kağıdı yavaşça aralarken içimde bilmediğim bir korku oluştu.elimdeki feneri kağıda doğru tutup okumaya başladım
Kağıtla şöyle yazıyordu:

"Buraya gelmekle büyük bir hata yaptınız .peşinizdeyim"

"Peşinizdeyim" son okuduğum kelime ile etrafıma bakmaya başladım ama kimse yoktu"kimsin sen seni bulacağız"diye bağırdım ardından uzun koridordan koşarak uzaklaştım.

Miradan: Ben önden yürürken arkama baktığımda şeyma yoktu.şuan ikinci kattaydım ve gerçekten korkuyordum."şeyma-şeyma"diye koridorda fısıltıyla şeymaya sesleniyordum. Koridorun sonundaki karanlıktan bir şey fırlatıldı ve olduğum yerde kalakaldım .Şu An korkudan aklımı kaçırabilirdim yavaşça kafamı eğip  ayağımın dibinde duran şeye baktım bu bir kağıttı ürkek bir şekilde kağıdı elimi alıp okudum .kağıtta şöyle yazıyordu:

"Buraya  gelmekle çok büyük hata  yaptınız başınız dertte kaçın! Çünkü peşinizdeyim"

"Peşinizdeyim"yazısını okuyunca etrafıma bakıp arkama bile başlamadan koşmaya başladım kapıya gelince omzumda bir el hisetmemle yerimde kalakaldım.

Arkadaşlar yine bölümü geciktidim özür diliyorum ama altıncı bölüm hemen gelicek eve gelince internete girmeye zaman kalmıyor ödevdi testti derken zaman geçiyor neyse ben çok konuştum okuyun.💔💙💜💙

Lütfen okuyun okuyanlar seviliyorsunuz unutmadan yorum ve oy lütfen ayrıca kitap kapağı değişicek."😚😚😊😊😊😋😋😙