bir okul gizemli ve şüpheci bir okul . Herşey 5 arkadaşın tenefüse çıkmasıyla başladı hande ,şeyma,doğa ,mira ve alara bahçeye indiler ardından kantine gittiler içeri girdiklerinde uzun koridordan geçerken birşey fark ett...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
DOĞA
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
HANDE
"SEN ÖLDÜN!!" Mesajın sonu böyle idi bu kim neler oluyor burada. Düşüncelerinden sıyrılıp derse döndüm. Şeymaya telefonu uzattığımda mesajı yavaşça okudu şeyma gözlerini büyütüp bana öylece bakınca kafamı "ben bittim anlamında "yavaşça salladım o sırada arkadan yine o çocuk dürttü ama cevap vermedim yine dürttü yine cevap vermedim yine dürtünce e sabrımda bir yere kadar deyip elimi kaldırdım hoca söz hakkı verince" hocam arkadaş dürtüp dürtüp duruyor rahatsız oluyorum"dedim .öğretmen "oğlum yapma"dedi.arkaya baktığımda bulut bana öyle bir baktıki o korkuyla yerin dibine bile girebilirdim o derece 2 dakika sonra zil çalınca tenefüse çıkmak için ayağa kalktığımda biri tekrar kolumdan tutup sertçe yerime oturtturdu "sen nap..."daha sözümü bitiremeden nutkum tutuldu bulut tam karşımda beni öldürecek gibi bakıyor "senin sorunun ne "diyebildim.ama ben bile kendi sesimi duyamadım. "Sen ne hakla beni şikayet edersin"dedi dişlerini sıkarak "şimdiye kadar seni öldürmem lazımdı ama babam bunu yaptığımı öğrenirse o da beni öldürür "dedi.ardından yüzünü yüzüme yaklaştırıp "Şimdi beni iyi dinle birdaha bana bir bulaşırsan sonun kötü olur"dedi ben daha ne diyeceğimi bilmezken o hızlı adımlarla sınıftan çıktı .şeyma sınıfa girince yanına gittım ve "kanka benim başım ağrıyor eve gideceğim"dedim.şeyma biran üzülsede sonradan"tamam git ama kendine dikkat et "dedi sesi uyarıcı bir tondaydı.başımı tamam anlamında sallayıp sınıftan çıktım. Bahçeye inince bekçinin kapıda olmadığını görünce dahada içim rahatladı kimse görmeden hızlı bir şekilde okuldan çıktım. Yürüdüm yürüdüm sanki yollar uzamış gibiydi bitmiyordu caddeye geldiğimde karşıya geçmek için hızlı davranmak istedim ama caddenin tam ortasında öylece kala kaldım çünkü Şu an tam olarak son hız bana 1-2 metre uzakta bir tır vardı ben hareket edemiyorken nasıl karşıya geçeyim tır bana yaklaşırken nefesimi tuttum ve ölümümü bekledim ama o an sanki allah bana ikinci bir şans verdi sanki gözlerimi açtığımda başımda binlerce ses vardı biri"ah daha çok gencmiş"diyor biri"yazık "diyor biri "inşallah bir şey olmaz diyor gözlerimi biraz daha aradığımda yolun kenarında olduğumu gördüm etrafımdakiler "uyandı uyandi"diye söylenirken ben sadece buraya nasıl geldiğimi merak ediyordum etraftakiler kalkmama yardım ederken benim başın dönüyordu yaşlı tombul bir teyze "iyimisin kızım"dedi.ben"ev-evet be-ben iyiyim ama nasıl kurtuldum?"diye bir soru yönelttim teyze biraz düşündükten sonra sanki aklına birşe y gelmiş gibi"hah!bir geñç son anda seni yolun kenarına çekti"dedi. O an herşeyi unuttum ve karanlığa gömüldüm.
Şeymadan:şu an başımıza gelen herşeyden ve bütün sıkıntılarınmdan sıyrılıp kitap 'a daldım.tam heyecanlı bölümdeyken bir çınlama sesiyle irkildim. Etrafıma bakınca çantamdaki ışığı fark ettim mesaj gelmişti.çekinerek telefonumu çantamdan aldım mesajlar kısmı nı açınca bilinmeyen bir numaradan geldiğini görmek beni Dahada çok korkuttu mesajda:
"Şeyma merhaba şu an çok endişeli gözüküyorsun şimdi sana bir fotoğraf atacağım bu fotoğrafı görünce aslağa bana bulaşmamak gerektiğini anlayın ve benden uzak durun"
Mesajı okuduktan 1 dakika sonra fotoğraf geldi fotoğrafı görünce nefesim kesildi çünkü mira yerde öylece yatıyor ve başı kanıyordu.ardindan bir mesaj daha geldi gözümde biriken yaşları elimin tersiyle silip mesajı okudum.
"Yazık tır çarptı"
Tırmı çarptı ben hala şoktayken zil çaldı hızlıca çantamı alıp okuldan çıktım. Bir elimde telefon miraya ulaşmaya çalışıyordum.ama kapalıydı caddeye indiğimde iki yaşlı kadının konuşmasına kulak misafiri oldum. Biri"yazık kıza ya çok geçti"dedi. Bir diğeri"17-18 vardı yaşı inşallah bir şey olmaz"dedi.evet bu kesinlikle miraydı.teyzelerin yanına gidip "şey teyze buralarda bir kaza olmuş. Tır kazası acaba gördünüzmü,"diye sordum.zayıf olan teyze "evet kızım tam şurada oldu bir 30dakika önce falan "dedi .ve arkamdaki bir noktayı işaret etti.arkama baktığımda tam caddenin ortasını işaret ediyordu.tekrar teyzelere dönüp "peki kız nasıl biriydi"?dedim .teyze"böyle kapalı senin yaşlarında bir kız"dedi.evet evet bu liraydı."peki teyze hangi hastahaneye götürdüler"?diye sordum.teyze"yeni ay hastahanesine"dedi. teyzelere teşekkür edip hastahaneye doğru yola çıktım.
Miradan:etrafımda bir sürü ses duyuyordum ama cevap veremiyordum.o sırada gözlerimi yavaşça araladım ve hastahanede olma umuduyla etrafımı inceledim.ama bir dakika burası hastahane değildi burası ıssız bir depoydu burada benim ne işim vardı.ben bunları düşünürken ayak sesleri geldi ve tekrar gözlerimi kapattım seslerden anladığım kadarıyla iki adam vardı. Biri "öldürelim"dediğinde korku tüm vicudumu kapladı bir diğeri "tamam "dedi o an yine kendimi uykuya bırakmak üzereydim adamlar depodan çıkınca .uykuya dalmama ramak kalmıştı .O sırada yine kapı açıldı ve biri geldi uykuya dalmadan önce tek hatırladığım şey birinin beni kucağına alıp " güvendesin" Demesiydi.
Arkadaşlar bölümleri daha sık atacağım ama bana kızmayın lise sınavına hazırlanmak kolay değil sizi seviyorum😀😊😊
Bu arada size bir sürprizim var
(Kuzey) isimli karkter diğer bölümlerde gelecek asıl karakter bulut değil bölümleri bekleyin ve oy verin yorum da yapın lütfen çünkü eğer oy atmazsaniz kitabı çıkartamam
