Ben ilk okula giderken hayatimin ilk zamanlariydi henuz hicbir sey anlamdigim zamanlardi ama ben her seyi anliyomusum gibi evde ne olup biterse bana anlatirlardi ama ben hic bir zaman anlamazdim ama anliyomusum gibi yapardim . Agladigim gumleri cok iyi hatirloyorum agladigim zaman hemen dedemin yanina kosardim ve onun yaninda aglardim dedem benim icin bor yasam kaynagiydi onu o kadar cok seviyodum ki anlatamam hep o beni sakinlstirirdi hep o beni anlardi ama ben ikinci sinifa gectigim de onu kaybermistim onu kaybettigim zaman dunyam basima yikilmisti ben onu olu yataginda gordumde o kadar canim yanmistiki aglamaktan gozlerimi acamiyordum her seyim dedigim kisi olmustu beni o gunden sonra kimse beni anlamadi ve kimse benle ilgilenmemisti iste o gunu sunu anladim;
Demekki dedem olmayinca ben bir hicmisim bunu anlamistim
Okudugunuz icin hepinize tesekkur ederim umarim begenirsiniz yorumlarinizi bekliyorum😀😀😀
YOU ARE READING
Hayattan Ders Cikarmak
Genç Kız Edebiyatıyasanan olaylardan bir ders cikarip hayati oyle devam ettirmek
