Mila: De anonieme dief

Hoofdstuk 6

3 september

In het ziekenhuis

Jimmy Pov

We zitten nog altijd bij Jonas op de kamer. We staren hem met zijn drieën in alle stilte aan. Misschien moeten we hem vertellen over wat we ontdekt hebben zegt Alex. Ja maar hij hoort het niet zegt Charlie. Jawel zegt Jimmy. Ze zeggen weleens dat mensen in coma je kunnen horen. We kunnen het proberen zeg ik. Ik kijk terug naar Jonas. Hey maatje zeg ik. We hebben iets ontdekt over Mila. We zijn naar Mila's huis gegaan gisteren. Het lag helemaal overhoop. Er was ingebroken. Al haar spullen lagen door het hele huis maar we hebben doorgezocht en Alex had brieven gevonden. Eén brief met de tekst.

Mila Santiago,

Ik ken jou. Ik weet niet of jij me nog herinnert.

Je weet het misschien nog niet maar jij hebt mijn leven verwoest.

En nu? Nu ga ik jou leven verwoesten. Pas maar op. Santiago.

S.

We weten nog niet wie die S. is maar we komen er wel achter. Plots gaat de hartmachine heel snel piepen. Alle drie springen we geschrokken recht. Een dokter en 2 verplegers komen naar binnen lopen en vragen ons vriendelijk om naar buiten te gaan. Zou Jonas ons gehoord hebben? We besluiten om met zijn allen naar huis te gaan. De dokter is komen melden dat alles weer stabiel is en het wordt al laat. Samen lopen we naar huis. Morgen is het vrijdag weeral de laatste dag van de week. Ik hoop dat Jonas snel wakker wordt en Mila snel vrijkomt. Waarom kunnen wij geen normaal leven lijden?

4 september

Charlie Pov

De volgende morgend kom ik samen met Jimmy aan op school. Allebei zeggen we amper een woord. Wat al genoeg zegt over hoe we ons voelen. Jonas in een coma. Mila in de cel. Wat zal volgen? We hebben het eerste uur geen les want normaal hebben we acteren maar Vanderdonck is naar een belangrijke vergadering dus besluiten we om naar de kelder te gaan. Ook Alex hebben we gestuurd dat hij naar daar moet komen. Jimmy en ik lopen al naar daar maar op de trap blijven we stokstijf stil staan. Rare geluiden komen uit de kelder. Er is iemand in de kelder fluister ik tegen Jimmy die even angstig kijkt als ik. Gestommel is te horen. De deur staat op een kier. Niet normaal zegt Jimmy. Wij doen die altijd dicht. Voetstappen achter ons. Alex. We doen teken naar hem dat hij stil moet zijn. Hij doet teken waarom? Als ook hij nu het gestommel hoort. We moeten gaan kijken zegt Alex. Die de leiding neemt. Jimmy heeft mijn arm stevig vast maar ik blijf zelfverzekerd al ben ik vanbinnen aan het sterven van angst. Alex duwt de deur verder open en klikt het licht snel aan. Omg

Alex Pov

We lopen richting de deur. Ik duw de openstaande deur verder open en klik het licht aan. Omg hoor ik Charlie zeggen. Brandon ?! zeg ik. Brandon zit vastgebonden aan een paal in onze kelder. Een zakdoek in zijn mond. Een envelop onder het touw. Ik pak de envelop en wil hem opendoen. Zouden we niet eerst Brandon helpen? zegt Jimmy. Tuurlijk zeg ik als ik de knoop probeer los te maken. Terwijl Charlie de zakdoek uit zijn mond haalt. Brandon ademt hevig als ik hem los heb en hij opgelucht ademhaalt. Hoe kom jij hier aan die paal? vraag ik hem. Ik weet het niet hijgt hij. We gaan allemaal in de zetel zitten. Vertel zegt Charlie. Ik zat gisteren in het park. Te kijken naar de foto's die ik genomen had van die brieven die jullie gevonden hadden. Ik voelde me de hele tijd bekeken heb wel honderd keer het park rond gekeken maar ik zag nooit iemand. Tot ik mijn koptelefoon opzette. Ik werd vastgegrepen langs achter. Ik verzette me maar ze bracht een zakdoek voor mijn mond en alles werd zwart. Ik ben hier vanmorgen vast gebonden aan die paal wakker geworden. We kijken hem met open mond aan. Volgens mij heb jij nog geluk gehad zegt Jimmy. Wie weet had ze jou kunnen in een coma slagen zoals Jonas zeg ik. Brandon knikt. Wat zit er in de envelop? vraagt Brandon. Ik schrik op en maak het meteen open. Ik begin te lezen. Dan haal ik geschrokken mijn hoofd op. Lees voor zegt Charlie. Ik neem diep adem en lees de brief voor.

Ghost Rockers,

Dit is nog maar het begin. Jullie vriendje Brandon is er nog goed vanaf gekomen. Jullie vriend Jonas al heel wat minder. Het is een voorproefje tot wat ik in staat ben. Ik ga Mila's leven verwoesten zoals zij dat van mij heeft verwoest. Ik begin zacht maar eindig met een knaller van formaat. 1. Mila in de cel. 2. Jonas in coma. 3. .... Bereid jullie maar voor. Want wie zal er volgen.

S.

Ik zie Charlie beven van angst. Zie je wel zegt ze met een bevende stem. Ik heb toch gezegd dat die S. ook achter Jonas zat. We moeten nu echt wel gaan oppassen zegt Jimmy. Ze ziet ons waarschijnlijk overal. Weet alles. En zal niks in de weg laten staan. Jonas was een voorproefje. Het wil ons allemaal kapot één voor één.

Een beetje later ....

Charlie Pov

Ik ben op weg naar Mila in de gevangenis. Jimmy's woorden blijven door mijn hoofd spoken. Het wil ons kapot één voor één. Als een gek kijk ik om de 2 minuten achter en rond mij. Het gevoel dat ik bekijken word is beangstigend. Ik kan hier elk moment gegrepen worden en in elkaar geslagen worden of erger. Met een stevige pas stap ik door en al snel voel ik me weer op men gemak als ik aangekomen ben bij de gevangenis. Al snel zit ik in de bezoekersruimte en moet ik nog even wachten tot Mila komt. Ik voel me ongemakkelijk, weet niet goed. Hoe ik Mila dit nieuws allemaal moet vertellen. Iemand heeft in haar huis gezeten, de brieven, Jonas in coma, Brandon aan een paal gebonden en het wil ons allemaal kapot. Ik zie dat ze Mila binnenbrengen. Ik zet mijn beste glimlach op en kijk haar aan als ze voor me gaat zitten. Ze ziet er slecht uit, vermoeid. Haar ogen rood. Haar huid bleek. Hey zeg ik. Zacht zegt ze het terug. Hoe gaat het? Een stomme vraag. Slecht antwoordt ze en elke dag slechter. Ik heb je heel wat te vertellen zegt Charlie. Kom maar op. Ik kan wel wat goed nieuws gebruiken. Ik denk niet dat het zo goed nieuws is zeg ik. Ik zie Mila haar blik veranderen. Nieuwsgierig. Vertel zegt ze. We zijn naar je huis geweest. Er was ingebroken alles lag op de grond, kapot, alles overhoop. Wat?! Ingebroken ?!. Dat is nog niet alles zeg ik. We hebben brieven gevonden helemaal vanachter in je kast. Met de tekst op.

Mila Santiago,

Ik ken jou. Ik weet niet of jij me nog herinnert.

Je weet het misschien nog niet maar jij hebt mijn leven verwoest.

En nu? Nu ga ik jou leven verwoesten. Pas maar op. Santiago.

S.

Weet jij wie die S. is? Nee zegt Mila meteen. Ik weet niet wie het is. Het is daarom dat die brieven daar lagen. Die S. zit wel achter al dit. Dus we moeten snel vinden wie het is. Super toch al één spoor zegt Mila. Dat is nog niet alles antwoordt ik. Die S. heeft Brandon aan een paal vastgebonden in de kelder en Jonas in een coma geslagen zeg ik zo snel mogelijk dat het eruit is. Jonas in een coma?! Is alles oké met hem. Hij is stabiel maar zeker nog niet wakker. We waren gisteren bij hem toen we hem vertelden over alles begonnen de machines te flippen. Raar. En S. heeft een brief achtergelaten dat ze ons allemaal één voor één gaat kapot maken om jou leven te verwoesten zoals jij met dat van haar hebt gedaan. Even blijft het stil. Jullie moeten voorzichtig zijn zegt Mila. Ik denk dat die S. tot veel in staat is als ze Jonas *slikt* al in een coma geslagen heeft. Jullie moeten oppassen maar als ik weet wie hier achter zit laat ik haar creperen in de gevangenis zoals zij dat nu bij mij doet.

Jimmy Pov

Charlie is naar Mila. Ik hoop dat dat maar goed komt. Ik heb besloten om toch nog maar eens bij Jonas langs te gaan. Alex gaat niet mee. Dus ben ik alleen op pad. Diep vanbinnen ben ik bang, ik vertrouw niks meer en iedereen en alles is een gevaar. Maar gelukkig ben ik snel in het ziekenhuis. Ik klop bij Jonas zijn kamer aan om weer niemand buiten hem in een coma te vinden. Hey maatje ik ben er weer. Jimmy zeg ik. Het voelt raar. Raar om zo tegen hem te praten. We hebben weer een brief van S. gevonden. Zachtjes begint de monitor onopmerkelijk sneller te piepen. Er stond dat jij nog maar een voorproefje was dat hij ons één voor één allemaal kapot wil. Om zo Mila's leven te verwoesten. Nu gaat de monitor weer hevig piepen een dokter komt binnen. Maar zegt niet dat ik moet buiten gaan. Hij wordt wakker zegt de dokter. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Komaan maatje je kunt het denk ik.

Veel leesplezier !!!! Yenthe xxx