Mila: De anonieme dief

Hoofdstuk 11

  5 september

Charlie pov
Maar dat is ... het dagboek van Mila. Hoe weet jij dat nou? Kijkt Jimmy me meteen nieuwsgierig aan. Ik ben wel eens bij jaar blijven slapen en 's avonds voor het slapen gaan schreef daar dan in. Ik herken het. Fijn dat die S. Ons dat opstuurt zegt Alex. Juist wat we nodig hadden. Ja ze gaat dat waarschijnlijk niet zomaar opgestuurd hebben zegt Jonas. Snel blader ik wat door het dagboek. Op het eerste zicht is er niet veel te merken. Volgens mij is het gewoon Mila's dagboek zeg ik. Ik denk dat we dit toch moeten onderzoeken zegt Jimmy als ook hij nu bladert door hey dagboek. Ik zal het onderzoeken zeg ik en trek het dagboek uit Jimmy's handen. Ik wilde het graag doen voor Mila. Als meisje heb je het niet graag als iemand door je diepste geheimen snuffelt, maar ik weet al een paar geheimen dus Mila zou het minder erg vinden zou ik doen. Oké geen probleem zegt Jonas en ook Alex knikt. We gaan zegt Jimmy. Jonas kan nog wel wat slaap gebruiken. Ik ga mee zegt Alex als nog geen paar minuten later. Ik weer alleen zit in de woonkamer. Starend naar het dagboek van Mila.

Mila pov
Nog steeds zit ik in een muffe kamer vastgebonden aan een stoel met een blinddoek om. Een droge, plakkerige mond die snakt naar een beetje water. Af en toe hoor ik voetstappen. Dan hou ik mijn adem in, maar meestal komen ze niet dichter. Gelukkig. De stem van dat mens blijft door mijn hoofd spoken. Het komt te bekend voor, maar het gezicht zit ergens heel diep in mijn brein. Plots hoor ik de bekende stem ergens op een afstand ik kan een paar woorden verstaan, maar ik kan niet uitmaken waarover het gaat. Plots een tweede stem en weer een zeer bekende. Zijn ze met twee? Plots schreeuwt de tweede persoon iets en dringt de stem pas echt door. Maar dat is ...

Jimmy pov
Jonas en ik wandelen door de straten van Antwerpen richting mijn huis. Jonas blijft bij mij slapen een paar dagen, dat vindt ik veel veiliger. Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar hem. Hij staart voor zich uit, diep in gedachten zo te zien. Waar denk je aan? Vraag ik aan hem en doorbreekt de ijzige stilte tussen ons. Gewoon aan van alles antwoordt hij. Alles een plaats geven. De bedreigingen, de brieven, de coma, het dagboek,... Ik zie dat hij nog iets zeggen, maar het woord blijft achter zijn lippen hangen. Ook al heeft hij het niet gezegd, ik weet perfect wat hij had willen zeggen. Plots stopt hij. Kijkt naar zijn voeten en draait zich dan naar mij. Ik hoop gewoon dat ze niet in gevaar is Jimmy zegt Jonas. Dat hopen wij allemaal zeg ik en leg mijn hand op zijn schouder, maar we gaan er alles aan doen om jaar te redden. Wees daar maar zeker van.

Charlie pov
Fris gewassen en met mijn pyjama aan, zit ik op bed met in mijn handen het dagboek van Mila. Ik had zit om één voor één elk verhaal te gaan lezen, maar daar had ik geen tijd voor. Ik moest opzoek naar aanwijzing waarom die S. Ons dit dagboek heeft gestuurd. Wie misschien die S. Is. Ik blader rustig door het dagboek en scan elke bladzijde zorgvuldig met mijn ogen. Hier en ik daar pik ik enkele woorden mee, maar ga er niet verder op in. Tot ik ergens in het midden van het dagboek kom en de datum bekijk aan de linkse kant staat 5 juli 2012 aan de andere kant 18 juli 2012. Ik kijk naar het midden. Er zijn bladzijden uit afgescheurd schrik op. Waarschijnlijk de bladzijde die die S. Nodig had en daarom Mila haar dagboek is gaan zoeken. Ik lees de pagina voor de gescheurde stukken en die erna. Op 5 juli was Mila een dolgelukkige meisje haar papa was nog niet op het slechte pad. En 18 juli is ze opeens verhuisd van Brugge naar Antwerpen. Zou die verhuis een aanwijziging kunnen zijn?

Jonas pov
Ik lig in de logeerkamer bij Jimmy thuis. Starend naar het plafond niet goed wetend wat ik nu allemaal moet denken. Ik denk Mila natuurlijk. Zij is in gevaar en wij moeten moedeloos toekijken of we de juiste aanwijzingen vinden. Mijn hart begint sneller te slaan als ik er nog maar aan denk wat die S. Mila zou kunnen aandoen. Toen ze in de gevangenis zit konden we haar nog zien, maar nu weten we niet eens meer waar ze is of ze wel veilig. Of ze nog wel leeft. Nee daar mag ik niet aandenken. Positief blijven. We gaan Mila redden en zo snel mogelijk.

Mila pov
Maar dat is ... Brandon. Mijn mond valt open van verbazing als ik nog eens goed luisteren. Ik begrijp het niet. Wat doet hij hier? Waarom? Waarom praat hij met dat gruwelijk mens? Hij is duidelijk niet gekomen om mij te redden. Ik wil haar zien hoor ik Brandon met een angstige stem roepen. Dan gaat een deur met een piepend en krakend geluid open. Geen geluid, geen voetstap. En dan slaat de deur met een harde slag weer dicht. Ik hoor nog wat gemompel maar kan er niet veel uit opmaken. Ik heb maar 1 vraag. Wat doet Branden hier en zit hij mee in dit complot?

6 september

Charlie pov
Met een stevige pas wandel ik naar school. Niet alleen omdat ik bang ben dat ik achtervolgd wordt, maar ook omdat ik de jongens wil laten zien wat ik ontdekt heb. Als ik binnenwandel zie ik Jonas en Jimmy op een bankje zitten. Ik loop naar ze toe. Hey Charles. Nieuws? Vraagt Jimmy. Ja ik heb wat ontdekt antwoordt ik, maar ik leg het straks uit in de kelder. Moet nu naar de les. Ja ik had les van Dora en daar kom je maar beter optijd. Na de les van Dora hebben we pauze. Ik ren zo snel ik kan naar de kelder om daar als eerste aan te komen. Ik plof in de zetel en wacht zenuwachtig op de jongens. Jonas en Jimmy komen als eerste binnen en met een paar minuten vertraging komt ook Alex aan in de kelder. Zo vertel wat heb je ontdekt zegt Alex. Ik sla het dagboek open. En draai het kant op. Ja en? Vraagt Alex. Kijk naar de datums zeg ik. Ze kijken en ik wijs dan naar het midden waar stukjes gescheurd papier achter gebleven zijn. Zijn er stukken uitgescheurd? Vraagt Jimmy. Ja en ik de vorige bladzijde en de bladzijde erna bestudeert. Op 5 juli was Mila een dolgelukkige meisje wonend in Brugge en op 18 juli is ze opeens verhuisd naar Antwerpen volgens mij moet er tussen 5 en 18 juli iets gebeurd zijn waardoor Mila moest verhuizen. Denk je? Mensen kunnen ook gewoon verhuizen zonder echte reden zegt Jonas. Nee ik zie het aan Mila haar schrijfstijl, hier is Mila gelukkig en hier klinkt ze verdrietig, depressief. Ze heeft duidelijk die verhuis niet gewild of er is ietd tussen 5 en 18 juli is gebeurd. Iets erg. De jongen staren me weten niet goed wat zeggen. Klinkt nog niet zo gek zegt Jonas. Ik ga opzoek op het internet misschien vind ik wel iets dat er die tijd is gebeurd waarbij Mila haar familie betrokken was. Goed plan. ***KLINGKLANG*** Gestommel in de gang. Ik pak Jimmy stevig vast die ook mij stevig vast neemt. Wat was dat? Vraagt hij met een bevende stem. Er is daar iemand zegt Jonas. We moeten gaan kijken zegt Alex.

Hey allemaal weer een nieuw deel na een heel lange tijd. Ik kan je wel zeggen dat ik terug gebeten ben door het schrijven en dat er zeker nog hoofdstukken zullen volgen en deze keer sneller. Hopelijk lezen jullie dit verhaal nog altijd. Alvast super hard bedankt voor jullie steun en hele fijne vakantie !!! Yenthe xxx