Mila: De anonieme dief

Hoofdstuk 12

Alex Pov

Alle vier staren we angstig naar de deur. Ik slik even om dan zelfzeker de leiding te nemen. We moeten gaan kijken zeg ik. Jonas knikt naar me. Als ik opsta gevolgd door Jonas lopen we naar de deur. Met een smak gooi ik de deur open om nog net een schim naar boven te zien vluchten. Zo snel ik kan snel ik achter de onbekende persoon aan. Ik voel dat ook Jonas volgt, maar tegen dat we in de hal van het DAM staan is de persoon al nergens meer te zien. Dammit zeg ik. Jonas legt zijn hand op mijn schouder. Kom zegt hij en wijst met zijn hoofd terug richting de kelder. 

Charlie Pov

Als ik Alex en Jonas de trap op hoor lopen ben ik toch wel nieuwsgierig en sta ik op om in de gang te gaan kijken. Gevolgd door een angstige Jimmy. Die stevig in mijn arm knijpt. In het midden van de gang staat een kleine zwarte rugzak. Kijk Jimmy zeg ik en wijs naar de rugzak. Pas op Charlie zegt hij met een bibberende stem. Misschien zit er wel een bom in ofzo. Ik kijk hem aan en schudt dat met mijn hoofd. Hij laat me los en ik loop naar de rugzak. Jimmy blijft bang toekijken op een afstand. Als ik Alex en Jonas hoor terugkomen. Kom kijken jongens zeg ik. Onze onbekende persoon heeft hij rugzak achtergelaten. Ik neem de rugzak op en loop langs Jimmy terug de kelder binnen. Ik plof in de zetel. Gevolgd door de anderen. Ik open de rits. Eerst zie ik niks bijzonder. Een flesje water, een appel. Maar in het onderste van de zak. Een witte envelop. Net dezelfde, met hetzelfde handschrift en logo op als onze vorige enveloppen. Ik duw het in Jimmy zijn handen. Lees jij maar zeg ik. Hij haalt zijn wenkbrauwen op voor hij de envelop voorzichtig open scheurt. 

Jimmy Pov

Voorzichtig open ik de envelop en haal de brief eruit. Ik kijk de anderen snel even aan. Ik neem een hap lucht om dan de brief voor te lezen. 

Beste Ghost Rockers, 
De tijd dringt. Zoals jullie al wisten zit Mila dichtbij mij en maakt ze het nog goed maar dat zal niet lang zo meer blijven duren. Als jullie me niet geloven. Ik heb er een leuke foto van haar bij gedaan. Ik wil jullie nog één tip geven. Vertrouw de personen die dichtbij je staan niet wie weet zitten ze mee in het complot. 
Tot snel ! Hopelijk?!
S. 

Met trillende handen leg ik de brief op mijn schoot neer om de foto uit de envelop te halen. Ik plooi het open en schrik toch even. Laat zien zegt Charlie meteen en grijpt het zomaar uit mijn handen. Ocharme Mila zegt ze. En geeft de foto door. Vastgebonden. Ze kan nog niet eens kijken met die blinddoek. Ik zie ook Alex en Jonas even slikken als ze de foto zien. Vooral Jonas. Maar wat bedoelt die persoon met dat we de personen dichtbij ons niet mogen ze vertrouwen? Bedoelt ze ons, onze familie, iemand anders? Dat we niemand mogen vertrouwen in de spel dat wisten we ondertussen al wel zegt Jonas. Maar we moeten allemaal beloven wat er ook gebeurt niemand mee in het complot stapt. Ik zweer zeg ik. Ik zweer zegt Charlie. Ik zweer zegt Alex en ook Jonas herhaalt dit. Maar wie moeten we dan absoluut niet vertrouwen op dit moment? 

... Pov

Hoe kan dat nu ???!!!!! Bijna gepakt !!!! Het enige wat je moest doen was die envelop ergens leggen waar ze hem zouden vinden. Je moet niet hallo tegen hun gaan zeggen ofzo he. Sorry. De envelop is wel aangekomen. Goed werk. *geklop op de deur*. Binnen !!! U had om me gevraagd. Ga zitten Brandon. Ik heb een eerste  taak voor je. Alleen als je deze uitvoert kan ik Mila nog even besparen van de gevolgen. En je moet niet denken dat ik je niet als je het niet doet. Ik heb overal mensen. Ik wil dat je de Ghost Rockers. Jonas, Jimmy, Charlie en Alex in het oog houdt en er achter komt wat ze al weten. Ik wil zwart op wit bewijzen. Zo niet? Zal Mila het wel voelen. Ga nu !!!! 

Jimmy Pov

Ik heb een uur vrij dus ben ik aan de slag met de datums die missen in Mila's dagboek. Eén voor één zoek ik de datums op tussen 5 juli en 18 juli. Om misschien een krantenartikel te vinden war toevallig Santiago instaat. Mijn geduld raakt op en met een klap slaag ik mijn laptop dicht. Dan denk ik aan de schoolfoto's die Charlie gevonden had. Misschien vind ik de basisschool waar Mila naar school ging. En ja hoor nog geen 2 minuten later heb ik een klasselijst gevonden van basisschool 'De Brug' in Brugge. Misschien kunnen we daar weleens langsgaan misschien kennen ze haar nog en komen we op een nieuw spoor. 

Als de bel is gegaan komt de rest de binnenplaats opgewandeld. Net zoals Jonas, Charlie en Alex. En al wat wijzer geworden Jimster? vraagt Alex. Eigenlijk wel ja zeg ik. Eerst was ik aan het zoeken naar de ontbrekende datums in het dagboek van Mila. Misschien zou ik toevallig iets kunnen vinden. Maar helaas niet. Maar ik heb wel een ander spoor. Weet je nog de oude schoolfoto's van Mila  waar altijd iemand op doorkrast was. Ik heb de school gevonden waar Mila naar school ging en misschien kunnen ze ons verder helpen. Goed zo speurbever zegt Charlie. Ik regel een auto zegt Alex. Op naar Brugge zegt Jonas. 

Alex Pov

Na het geweldige, goede nieuws van Jimmy. Helaas minder goed nieuws. Ik heb dans. Ik kan dat niet. Ik doe dat niet graag. Dus dit gaan twee lange uren worden, maar daarna is het school uit en morgen hebben we een vrije dag en gaan we naar de lagere school van Mila. Spannend. Ik kleed me om en op de orders van de dansleerkracht begin ik al met stretchen. Plots komt er iemand naast me staan. Hey Alex alles goed? vraagt Brandon. Ja hoor antwoordt ik. En met jou? Ook goed. Seg zijn jullie nu al wat verder geraakt in dat onderzoek?  vraagt hij fluisterend. Ik frons mijn wenkbrauwen. Jij deed toch niet meer mee zeg ik. Ja maar ... wilt Brandon zeggen maar de dansleerkracht onderbreekt ons. Toch raar. Eerst wil hij niks meer van het onderzoek af weten en nu weer wel. Ik schud het weg als we aan de de dansles beginnen. 

Charlie Pov

Ooh ik kijk zo uit naar ons tripje naar Brugge morgen. Natuurlijk gaan we niet naar daar om bootje te gaan varen of met de paardjes rond te rijden. Maar het maakt me blij omdat we misschien weer op een spoor zitten. Een stapje dichter bij Mila. Bij Mila haar bevrijding. Die foto van haar spookt nog altijd door mijn hoofd. Ik zet me op een bankje in de hal van het DAM. Als enkele tranen hun weg al naar beneden zoeken. Plots voel ik een arm rond me. Ik kijk even op en zie Jimmy langs me zitten. Hey waarom huil je? vraagt hij. Ik mis haar zo hard zeg ik en berg mijn gezicht op in Jimmy's armen. Ik wil gewoon dat ze veilig is en hier bij ons. Zodat we weer plezier kunnen maken. Wij allemaal zegt Jimmy en wrijft over mij rug. Wat is hij toch een goede vriend. Stilletjes komt Jonas erbij. We gaan Mila terugkrijgen zegt hij. Wees daar maar zeker van. 

De volgende ochtend vertrekken met Alex zijn roestbak richting Brugge. Met vier en Alex zijn geweldige rijkunsten komen uiteindelijk aan in Brugge. Een groot bord met basisschool 'De Brug' op doet ons bevestigen dat we juist zijn. Kom naar binnen zeg ik meteen en huppel voorop. Dit was precies een zoektocht door Mila haar verleden en ik vind het fijn. Zo leer ik Mila nog beter kennen. Een vrouw aan de ingang verwelkomt ons. Kan ik jullie helpen? vraagt ze vriendelijk. We  zijn op zoek naar Mevrouw Leimans. Ze is op haar kantoor. Naar binnen en de tweede deur rechts. Ik bedank haar. We lopen naar binnen. Als ik op de deur klop waar aan de buitenkant Directrice Leimans staat. Binnen klinkt een stem. Ik open de deur. Kan ik jullie helpen? bekijkt ze ons eens van kop tot teen. We zijn de vrienden van Mila Santiago. We willen u een paar vragen stellen. Santiago .... herhaalt de directrice met een hese lage stem. Ik krijg er kippenvel  van als ik de rest even bekijk. Volg maar zegt ze. 

Voila weer een nieuw deel. Jullie mogen altijd laten weten wat jullie  er van vinden. En tot het volgende deel Yenthe !!! xxx