Chapter 2

13 3 0
                                    

Isang malakas at malamig na hangin ang dumapo sa balat ko na gumising sakin .Dahan dahan kong iminulat ang aking mata . NAsa isang madilim na kwarto ako kung saan ang liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw dito.

Agad Kong tinungo ang bintana na pinanggagalingan ng hangin na pumapasok sa silid agad ko itong sinarado . Kasabay nito ay ang pag bukas ng pinto isang Babae ang pumasok .

"Gising ka na pala... Sumunod ka sakin"sabi nito at lumabas di ko man alam ang aming pupuntahan ay sumunod na lang ako dito. Di ko Alam kung saang direksyon kami pupunta pero sumusunod na lang ako. Wala PaRin akong nakikitang istudyante hanggang ngayon. Gutom na rin ako.

"San ba tayo pupunta? And by the way wheres the cafeteria here?"tanong ko na di man lang niya tinapunan ng tingin.

"Bakit ba wala kong makitang istudyante dito?"tanong ko sa sarili ko.

"Bakit ba ang dami mong tanong"iritadong sagot nito.
Ako pa yung maraming tanong eh sila nga tong maraming Hindi nililinaw. Duh!

Mula sa madilim na corridor ay unti unti akong nakarinig ng mga boses . Hindi sigawan o ano kundi pinagsama samang boses.

Nakarating kami sa isang malaking court,na puno ng mga istudyante finally nakakita din ako ng istudyanteng tulad ko.

Napansin Kong iniwan, na ako ng Babae ,kaya nakisama na lang ako sa kumpulan ng mga istudyante.Tila ba lahat at nagtataka.

Natigilan ang lahat ng marinig ang pagtunog ng mikropono kasabay ng pagdating ng isang babae.

"Good evening ladies and gentlemen....ngayong gabing ito, ay papasukin niyo ang masayang mundo ng fiendish university... And of course before anything else ,let's give an around of applause para sa ating pinakamamahal na dean Ms. Lydia Lucia"sabi nito kasabay ng pag-akyat ng isang babaeng parang mga nasa 40'sAng edad.

Binigyan niya kami ng isang ngiti at binawi rin agad , ano yun? Bipolar lang?
"Welcome everyone...ang lahat siguro ay nagtataka kung bakit ganitong oras ay nag o-orientation pa tayo...pero bago ang lahat ..kailangan lang namin ay ang inyong kooperasyon...."sabi nito at tinaasan pa kami ng kilay.walang kwentang orientation kung kanina pa ko kumain malamang ngayon busog na ko.

STUDENT DETAINEDWhere stories live. Discover now