1.BÖLÜM-KALP AĞRIM

15.9K 393 49
                                    


Merhabalar 😊

İlk hikayem o yüzden yanlışlarım varsa affınıza sığınıyorum :) Neden ilk seferde böyle bir hikaye seçtim inanın bilmiyorum. Umarım beğenirsiniz.❤

Keyifli okumalar dilerim 🤗❤

NOT: Sıradan bir aşk hikayesi değildir.
Sıradanların aksine mahfolan bir hayatın hikayesidir...
________________________________________

Yine onun fotoğrafına bakarken buldum kendimi. Boşa umutlanmamak için başkasına gitmiş olmama rağmen sonunda kaybetmekten ölesiye korkacak kadar çok sevdiğim adam... Kutay ARSLAN. Bakmayın Kutay'ın fotoğraflarına bakıyorum dememe. Fotoğraf karelerinde sevdiği kadında vardı. Eskiden sürekli görüşen çok yakın arkadaştık. Arkadaşlığımızı bitiren şey bir adet ''Seni seviyorum.'' Ve karşılığı olarak ''Benim başkasıyla birlikte olduğumu biliyorsun Aisha ve onu kaybetmekten korkacak kadar çok sevdiğimi de.'' Olmuştu. Kutay sevdiği kız için kızın yaşadığı şehirdeki üniversiteyi kazanıp gitmişti. Yılda iki bazen üç kez gelirdi Bursa'ya. Bunu bildiğim halde nasıl böyle bir şey yaptım bende bilmiyorum.

Aklıma o anın gelmesi gözlerimin dolmasına neden oldu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Aklıma o anın gelmesi gözlerimin dolmasına neden oldu. Daha fazla tutamadığım gözyaşlarım yanağımdan süzülmeye başladı. Kimseye bir şey anlatamamak, her şeyi içinde tutmak gerçekten çok zorluyordu beni. Hıçkırığımın ağzımdan bir anda kaçıvermesiyle panikleyip ağzımı kapattım. Annem içerdeydi ve beni bu halde görmesini istemiyordum. Nedenini sorduğunda ne diyebilirdim ki ona. Telefonum bir anda çalmaya başladı. 'Nil'im' arıyordu.

''Efendim bir tanem.''

''Aşkım ne yapıyorsun.''

''İyiyim bir tanem yatakta oturuyorum. Sen ne yapıyorsun.''

''Bende iyiyim okula geldim şimdi. Derse girmeden sesini duyayım dedim. Çok özledim seni ya çok bunaldım valla burada. ''

''Bende seni çok özledim de burada da sinirlerin bozuluyor be gülüm orda hiç yoktan arkadaşlarınla kafa dağıtıyorsun. Kamberler 'e gelip ne yapmayı düşünüyorsun acaba.''

''Evde oturur dedikodu yaparız kızım ne olmuş sanki.''

''Hım... Tabi canım beyninin etini yiyeceğim demiyor da '' gülmeye başlayınca onunda güldüğünü duydum. Haklı olduğumu biliyordu. Çünkü mahallemizde sapığından tutun delisine kadar hep onu buluyordu. Dolayısıyla sonra evde kıyamet kopuyordu. Parasal sorunlardan dolayı taşınamıyorduk da.

''Ne yapayım kızım hep beni buluyor ya. Tamam, sen gel o zaman.''

''Tamam, ben gelirim aşkım sakin ol sen.''

''Hadi ben derse giriyorum. Selam söyle annemlere öptüm seni görüşürüz.'' Deyip telefonu kapattığım anda zil çaldı. Yataktan kalkıp kapıyı açmak için odadan çıktım. Annem kapıyı açmış gelenin kim olduğuna bakıyordu. Gelen çocukluk arkadaşım Eylül'ü görünce keyfim iyice yerine gelmişti.

SİYAHA BOYANMIŞ - AYISITHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin