SİYAHA BOYANMIŞ - AYISIT

9.BÖLÜM-"BANA GÜVENMEYİ ÖĞRENECEKSİN."

Merhabalar,
Umarım yeni bölümü beğenirsiniz.😇
Düşüncelerinizi yazmayı unutmayın.❤

Not: Kütüphanemdeki "KİMLİKSİZ" isimli hikayeyi okumanızı öneririm. Gerçekten çok başarılı ve eğlenceli.💃
Eminim sıkılmadan okuyacaksınız.💪
Yazarı: missisbb 'dir. 😍

Keyifli okumalar dilerim.❤
_______________________________________

"Aisha." Duyduğu tanıdık bu ses...

Sonrasında ilk kabinin kapısının çarpma sesini işitti Aisha. Kendisi son kabindeydi ve vakit kaybetmeden kilitlediği kapıyı açıp karşısında endişeli gözlerle kendisine bakan Yağız'ı görmesi içinde tuttuğu hıçkırıklarını serbest bırakmasına neden olmuştu.

Koştu kadın...

Geniş kaslı bedene sarıldı...

En çok erkeklerden zarar görmüştü...

Şimdi ise yine bir erkeğin kollarının arasına sığındı...

Yağız bedenine sarılan kollar ile neye uğradığını şaşırdı. Kolları iki yana açık şekilde kızın geri çekilmesini bekledi bir süre. Fakat kızın titreyen bedenini hissettiğinde çenesi sinirden seğirdi ve Aisha' nın sakinleşmesi için kollarını titreyen bedenine doladı. Belki bir baba, belki bir abi belki de...
'Bu kıza ne yaptın sen Cesur? Neden senin yüzünden bu kız bu halde?' diye kendi içinde sorgulasa da cevabını bulamıyordu.

"Ştttt. Sakin ol geçti artık bak ben buradayım."

"Teşekkür ederim beni duyduğun için ve burada olduğun için. " fısıltıyla çıkmıştı bu sözcükler Aisha'nın dudaklarının arasından. Titreyen bedenini daha fazla tutamayacağını hissettiği an yığılacak gibi olsa da Yağız buna izin vermeyip daha sıkı tuttu onu.

"Hey sakın kendini bırakayım deme. O it hala kampüs içinde ilk önce buradan çıkalım, tamam mı?" Cevap olarak kafasını sallamakla yetinmişti Aisha. Yağız cebinden çıkardığı telefonundan Adem'in numarasını çevirip kulağına götürdü. "Alo Adem, dışarısı ne durumda?"

"Abi adamların hepsi bir tarafa dağılmış kızı arıyorlar. Tüm giriş ve çıkış kapılarına adam dikilmiş. Cesur da şimdi binadan çıktı."

"Arabanın olduğu tarafta pencere vardı. O tarafta adam var mı kontrol et." deyip telefonu kapattı. Aisha' ya dönüp baktı. Sonra kabanının ön düğmelerini ilikledi, şapkasını kapattı ve saçlarını içine doğru gizledi. "Buradan çıkıp zemin kata ineceğiz. Arabamı park ettiğim tarafta bir pencere vardı. Oradan çıkacağız ve bu süre zarfında sakın başını kaldırma."

"Tamam ama ya seni görürse? Sonuçta seni de tanıyor."

"Merak etme, o bina içinde değil sen sadece dediğimi yap." Yağız kızı kolunun altına alıp seri adımlarla dışarı çıkardı ve merdivenlere doğru ilerledi. Aisha ise sadece Yağız' ın yönlendirmesiyle ilerliyor kafasını kaldırmıyordu.

Merdivenlerden indikten sonra bir pencerenin önüne gelip beklediler. Aisha neyi beklediklerini merak ederken bir anda Yağız' ın telefonu titredi ve gelen mesajı açıp okudu.
''Tamamdır abi.''

Yağız pencereyi açıp ilk kendisi dışarı çıktı. Giriş kat olduğu için fazla yüksekliği yoktu. Sonra kollarını uzatıp Aisha'yı pencereden dışarı çıkardı. Yağız etrafı kontrol etti ve ilgi çekmeden arabasının olduğu yere yöneldiler. Bileğinden tuttuğu kızı, Adem' in kapısını açtığı ön yolcu koltuğuna oturttu. Sonra Adem'e döndü.