SİYAHA BOYANMIŞ - AYISIT

18.BÖLÜM-İLK BEYAZ

Merhabalar,
Umarım bölümü beğenirsiniz.💃
Yorum ve oy vermeyi unutmayın 💕
Keyifli okumalar, 🌹
_________________________________________
Hayatınız boyunca size ya siyah olmayı yada beyaz olmayı öğretirler. Sen ise iki renk arasında sıkışıp kalır ve griye mahkum olursun. Oysa sen çocukluğundan beri hep aşkın rengini "Kırmızı", huzurun rengi "Yeşil", umudun rengi "Mavi", neşenin rengi "Sarı", romantizmin rengi "Pembe", güzelliğin rengi "Mor", güvenin rengi "Kahverengi", mutluluğun rengi "Turuncu" olmayı istersin. Bu yüzdendir belki de gök kuşağını her gördüğümüzde hayran kalışımız. Çünkü bütün renklere bir tek o sahiptir ve yine bir tek o siyah ile beyazı, barındırdığı renklerin içine hapseder. Bunca rengin arasında "Nötr" olan renge, griye mahkum kalmak ne zor şeydir. Bir adım ileri gidebilsen özgürlüğün, saflığın rengine bürünecek; bir adım geri gidebilsen ölümün rengine boyanacaksın.

Aisha da bunca güzellikten mahrum bırakılmıştı işte. Oda gök kuşağını her gördüğünde hayran kalırdı. Onun gibi rengarenk olmak isterdi. Şu an neye mi sahip? Az ilerisinde arabasına yaslanmış kollarını göğsünde bağlamış siyah takım elbisesi içinde kendisine bakan Cesur'a; hemen arkasında ona dönmesini, eskisi gibi olması için umutla bekleyen Kutay'a ve hayatında nereye koyacağını bilemediği Yağız'a sahipti...

"Bana bakmayacak mısın?" kırgınlık ve pişmanlıkla harmanlaşmış ses tonu, önceden olsa kalbini hızlandırabilirdi fakat şimdi diğer seslerden hiç bir farkı kalmamış gibi hissetti. Tereddüt ile arkasını dönerken aklı hala kendisine bakan Cesur'daydı. Arkasına tamamen döndüğünde kendisine bakan kahverengi gözlere baktı ilk. Esmer tenine kahverengi gözlerini ve kirli sakalını o kadar çok yakıştırırdı ki Aisha, onu her gördüğü yerde parmak uçları sızlardı. Kutay aynı Kutay'dı. Kirli sakalı, ona yakıştırdığı beyaz tişörtü ve siyah deri ceketi ile dağınık saçları... 'Tek değişen ona karşı hissettiklerim' diye geçirdi Aisha. "Bir şey söylemeyecek misin?"

"Ne söylememi bekliyorsun?" demekten başka bir şey gelmemişti aklına. Kutay elini ensesine götürüp kaşırken ne diyeceğini bilememişti. O sıra gelen mesaj sesi ile cebindeki telefonu çıkarıp hızla mesajı okudu.

Gönderen; Pislikkk

"O Kutay, değil mi?"

Bir şeyler yapmalıydı. Eğer Cesur yanlarına gelip bir şey derse geri dönüşü olmayan bir çıkmaza girerdi. Kutay'dan yeteri kadar utanıyordu fazlasına gerek yoktu. Hızla cevap yazarak telefonunu cebine atıp Kutay'a döndü.

"Madem konuşmak istiyorsun, konuşalım o zaman. Fakat burada olmaz, mahalleye gidelim. Bizim parkta oturur konuşuruz." diyerek önüne dönüp yürümeye başladı. Otobüslerin kalktığı durağa ulaşması için Cesur'un yanından geçmesi gerekiyordu.

Cesur keskin öfke dolu bakışlarını, elinde titreyen telefonuna verip gelen mesajı okumaya başladı.

Gönderen; Aisha'm

'Bir şey yapmadan uzaklaşırsan yarın yanına geleceğim.'

Cesur bedenine hakim olan sinir ile arabasını çektiği durağına doğru gelen Aisha ve Kutay'a baktı. Onun adımlarına eşlik eden kendisinin adımları olmalıydı. Kutay'dan kurtulduğunu düşünürken, şimdi tam karşısında sevdiği kadın ile beraber yanından geçip gideceklerdi ve o hiç bir şey yapamayacaktı. Elini alnına götürerek ovuşturup sakinleşmeye çalıştı. "Yeterince sorun yokmuş gibi...Sikeyim böyle işi!" diyerek hızla arabaya bindi. Son kez kendisine endişe dolu gözlerle bakan Aisha'ya dikti gözlerini. "Sadece bana gelecek olduğun için Aisha. Onu ikinci kez gördüğüm yerde yanında durduğuna pişman edeceğim!" diyerek gaza kökleyip oradan uzaklaştı.