«dear isak, i'm now sitting at the place where we first met and thinking about you. it's soon 21:21. i want to tell you a thousand things. i'm sorry for scaring you. i'm sorry i hurt you. i'm sorry for not telling you i'm bipolar. i was scared of lo...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
eazy_eskild true love ♥️ tagged; @imnoteven @isakyaki
loglady99, evamohn2 oraz 620 innych użytkowników lubi to
zobacz wszystkie komentarze:
loglady99 gołąbeczki 💗
evamohn2 zdecydowanie musimy się niedługo spotkać @isakyaki, trzeba ogarnąć twoje włoski 💇🏼♂️💆🏼♂️
isakyaki @evamohn2 zdecydowanie nie będziesz moją fryzjerką 🙎🏼♂️🤷🏼♂️
imnoteven @isakyaki @evamohn2 chcę to zobaczyć!!!
eazy_eskild @imnoteven nagraj @evamohn2, jak będzie strzyc @isakyaki 🙏🏻🙏🏻
loglady99 @isakyaki czyli między tobą a evenem jest wszystko ok? mówiłam, że tak będzie!!! 🌝
*•*•*
Z uśmiechem na ustach przewijam komentarze pod zdjęciem dodanym niedawno przez Eskilda, co jakiś czas zerkając na przedrzeźniającego się z nim Isakiem. Kiedy jednak zauważam komentarz Noory skierowany w stronę mojego chłopaka zaczyna rosnąć we mnie niepewność i ciekawość.
Skoro nawet Noora wie o tym, co zrobił Isak to może ja, mimo wszystko, też powinienem?
Czekam niecierpliwie na moment, w którym pójdzie do kuchni, a gdy wreszcie taka chwila nadchodzi, odchrząkuję cicho, skupiając tym samym uwagę chłopaka na sobie.
— Coś się stało? — Marszczy brwi, widząc moją niepewną minę, a po chwili podchodzi bliżej i obejmuje mnie ramionami. — Even?
— Wiem, że to głupio zabrzmi, ale ja chyba jednak chcę wiedzieć, co zrobiłeś tamtego wieczora, Isak — mamroczę pod nosem i patrzę prosto w jego oczy, w których pojawia się wręcz przerażenie po moich słowach. — Chciałem zostawić to za nami, ale zobaczyłem komentarz Noory i po prostu...Ja chyba muszę wiedzieć, nieważne, jak bardzo mnie to zaboli.
Chłopak przełyka ślinę i ucieka wzrokiem w miejsce znajdujące się gdzieś za mną. Dopiero po kilku minutach otwiera usta i mówi coś, co sprawia, że moje ciało drętwieje, a oczy wypełniają lśniące łzy.
— Nie planowałem tego i nie chciałem, wiesz o tym, prawda?
Zaciskam usta w cienką linię, wyobrażając sobie pocałunek mojego chłopaka z jego najlepszym przyjacielem. Czując się jak w amoku, wyrywam się z jego uścisku i wstaję z krzesełka, z przedpokoju zabieram jedynie dżinsową kurtkę, na nogi wkładam buty i wychodzę z mieszkania, trzaskając drzwiami.
Zbiegam po schodach, zaciskając dłonie w pięści i nie pozwalając łzom wydostać się na powierzchnię.
Gdy znajduję się przed budynkiem, ściskam w dłoniach włosy i zaciskam mocno oczy, kręcąc przy tym głową w niedowierzaniu.
Dlaczego chciałem wiedzieć? Co mnie do tego, kurwa, podkusiło?
*•*•*
— Noora?
— Co się dzieje, Isak? Nie mam za dużo czasu, Eva każe mi się rozłączyć. Babska noc, rozumiesz.
— Chciałem tylko, żebyś wiedziała, że powiedziałem o wszystkim Evenowi i teraz...
— O Boże, to on nie wiedział? Isak, proszę, powiedz, że wszystko jest w porządku.
— ...On zniknął, Noora. W sensie, na zawsze.
— Może potrzebuje po prostu trochę czasu, żeby wszystko przemyśleć?
— Straciłem miłość swojego życia przez jeden głupi pocałunek, kiedy nawet nie byłem w pełni trzeźwy, rozumiesz? Even już nie wróci, widziałem ten ból i cierpienie w jego oczach. Nienawidzi mnie i nie chce mnie znać, to oczywiste.
— Porozmawiam z nim, ok? A ty...Połóż się i odpocznij. Musisz dać mu czas, jasne? Wszystko będzie dobrze, obiecuję.
— Straciłem go. Even zniknął na zawsze i taka jest prawda.
— Nie uwierzę w to, cóż, najprawdopodobniej nigdy.
*•*•*
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
