In love with the Lady gangster

Chapter 1: Concerned

Papunta na ko ng cafeteria nang may humarang sakin na tatlong babae. Nasa gitna ung may long blonde hair, kasing tangkad ko, at kita na ang kaluluwa sa dami- ay hindi pala damit, tela lang.

"Get away from my baby!"
singhal nya. Anong baby? Nanay na sya?

"Congrats pala ha, nanay ka na"

"I'm referring to Sean, he's my baby! Get away from him"

"Sean is your son?"

"What!? what are you talking about. I dont wanna make a scene with you, just stay away from him"

"You dont want to make a scene? You already did. At wag mong sasabihing lumayo ako sakanya dahil hindi mo sya pagmamayari. Now, get out of my way or I'll break your bones into pieces"

"wow, you think that I will make paniwala to you?"

"Fine, you leave me no choice"

"aaaahhhh" sigaw nya. Hinawakan ko kasi ung kamay nya tas pinilipit ko. Tsk, buti nga sayo

"Get your hands off her!" sigaw nung dalawa nyang minions. Sampolan din kaya natin to noh?
"aaaahhh"
"Oucchieee"
"let gooo"

Ung isang minion, hinawakan ko ung buhok tas pinulupot sa kamay ko at hinila. Yung isa naman sinipa ko, ayun, tumalsik sa pader.

"I told you, get out of my way or I'll break your bones"
bulong ko sakanila at ung dalawang hawak ko, tinulak ko papunta sa pader.

"Tsk" me

"Wow"sean said with a smirk. Ano nanaman ba kaylangan ng lalaking to?
"So, what do you need?"

"Bakit naman need, sabihin mo 'want' "

"Hay, so what do you want?"

"I want... you"

"Im not an object, na kapag ginusto mo, makukuha mo ng ganoon kadali"

"I just want you to hang out with me" I said with a grin

"Argh!" sigaw ni sean. Sinikmuraan ko kasi

Sean's POV

Shit! Ang sakit parin ng tiyan ko. Sinikmuraan ba naman ako ni Andrea. But I got to admit, I do like her. Hindi sya ung tipo ng babaeng gaya ng mga girlfriends ko, she's different.

And yeah, she is hot, beautiful, cute, smart, strong, fierce, rich, halos lahat na nasa kanya na.
I'm following her sa loob ng cafeteria.

"Want anything to eat?"

"No thanks, I'm not hungry"
Ang cold nya! My god!

Hayst. Pumunta na ko sa counter at umorder na ng pagkain.
I ordered bacon and eggs, since yun yung paborito kong pagkain.
Tumayo na ko without saying anything to her. Kaylangan kong kausapin ung babaeng humarang sa kanya kanina. Tsk, she wont get away with this.

***Sa isang Empty Hallway***

"Hi baby Sean!" sbi nung g*go na humarang kay andrea

"Stay away from her!"

"From who?"
aba! Maang-maangan pa. Nakakabwiset!

"From Andrea. Kapag nalaman ko na kinausap mo pa ulit sya, lagot ka sakin!"

"Ha! Tingnan natin"
Lumapit sya sakin mula sa likod ko.
"Argh! Get off me!"
wait, si Andrea yun ah!?

"Andrea?"

"Tsk. Argh!! Uhhhh... let go off me!"

"Let her go! Ang landi mo talaga! Gagawin mong manakit ng iba para masolo mo ko? Sa tingin mo pag ginawa mo yan, maiinlove ako sayo?"

"Let's see"

bat ako biglang nahilo?

----------------------------------------
I woke up... in a... Hospital?
"Uhh, anong ginagawa ko rito?"

Nasa couch si Andrea. And wait... she's bleeding. Napabalikwas ako ng tayo.

"Andrea, Why are you bleeding?"

"Uh, wala lang to"

"Come on Andrea,your not a good liar"

"Fine. Gusto mo ba ung nangyare sakin, or yung nangyare sayo?"

"Yung lahat na"

"Nung sinugod mo ung babaeng may hawak sakin, sinaksakan ka nya ng injection na may lamang pampatulog. Nung nahimatay ka na, bigla ko syang sinugod. Nasuntok ko naman sya sa sikmura. Pero ung isang babae na nakahawak sakin, may dalang kutsilyo. Sinaksak ako sa tagiliran. Sinabunutan ko sya at iniuntog sa pader, kaya nakatulog din sya. Hindi ko na muna pinansin ung saksak ko hanggang madala kita dito." paliwanag nya.
"hanggang ngayon, hindi ko pa nagagamot"

"Ano?! Nababaliw ka na ba?"

"huh?" nanghihina nyang sabi

Andrea's POV

Sya na nga tong nililigtas sya pa ung galit.

Bigla syang bumangon at lumapit sa couch na kinauupuan ko.

"Argh" sabi nya nung bumangon sya
Bumangon na din ako at inalalayan sya.
"Wag ka nang tumayo, hindi makakabuti sa kalagayan mo yan" sabi nya at pinaupo na rin ako sa couch.
"Argh" binigla nya ung pagtanggal nung benda sa may tiyan ko. Ung natuyong dugo at ung benda, dumikit sa balat ko kaya humapdi.
"Sorry, Dadahandahanin ko na" sabi nya.

Pinalitan nya na ung benda ko at nalinis na rin ung sugat ko. Tumabi sya sa couch na kinauupuan ko.
"Wag mo na ulit gawin yun ah" sabi nya

"Gawin ang alin?" ako

"Ung ginawa mo kahapon. Paggising ko kanina, pinagalala mo ko nung nakita ko ung dugo mo eh"

"Wag ka kasing aanga anga" sabi ko ng nakangisi. Sumimangot naman ang mukha nya. Hahaha mukha syang ewan. Infairness, cute sya. Wait what am I thinking?

"Kung gusto mo, pwedeng sa bahay ko muna ikaw matulog."
Ano daw?
"What?!" bulyaw ko sakanya. nababaliw na yata sya.
"Gusto mo bang malaman ng mga magulang mo yan?"

"n-no. Kasi, wala na akong magulang" I can't help my tears to roll down my face

"Don't cry. I'm sorry"

"No. Its not your fault"

Tumayo na ako kahit nanghihina.
"No andrea! Gagamutin ko pa yang sugat mo!"

hindi ko na pinansin si Sean. Lumakad na ko papalabas sa room.

Napahawak ako sa tagiliran ko, at nahilo na ako at biglang dumilim ung paligid.

Sean's POV
"Shit Andrea!" Put@ namn talaga oh. Tigas kasi ng ulo eh. Kitams nahimatay! Agad ko syang nasalo at dinala ko sa kama sa room ko.

Hindi ko nga rin alam eh kung bakit ako ganito ka concerned sa babaeng toh