Dementia (Shqıp) |✔|

part 2 🌠

U zgjua edhe ate mengjes e lodhur duke kuptuar qe me shume kishte denesur sesa kishte fjetur dhe u drejtua per ne banjo ashtu e veshur vetem me te brendshmet e saj te bardha.

Rregulloi ujin mjaftueshem te nxehte per te torturuar trupin e saj dhe teksa po hiqte nga trupi rreckat me tantelle mendja pavullnetshem i solli nje kujtim te bukur magjepses pikerisht aty ne xhamat ku  avujt kishin filluar te ktheheshin ne pika uji e te terhiqeshin poshte nga graviteti. Kujtoi sesi ishin ngjeshur tek ai xham gjate nje mengjesi te ftohte dimri teksa kryenin marredhenie seksuale e finalizonin fjalet e dashurise e me ate mendim mallkon serish veten e kerkon te rrezoje xhamin e forte te palevizshem teksa uji i nxehte i skuq lekuren.

Dikur Nirvana kishte thene qe pavaresisht se ne ke dikush shnderrohet gjithmone duhej mbajtur mend per ate qe dicka i kishte falur.

Ai i kishte falur kenaqesi pafund teksa mbi trupin e saj derdhte cokokollata apo mbushte vasken me trendafila te kuq , i kishte falur kenaqesi nga ajo me kafsherorja ate per te cilen njerezit vdesin dhe e vendosin ne majen e piramides . Piramida e dashurise apo jo?...patetike.

Shterngon dhembet nga dhimbja qe uji po i shkaktonte dhe del nga aty duke u nxituar e penduar per budallalikun qe sapo kishte bere. E mbeshtjell trupin  me nje peshqir te bardhe ngadale ne menyre qe te mos i shkaktoje me dhimbje vetes dhe e hedh trupin mbi krevat duke rrembyer nje liber qe ndodhej i hapur e shtrire mbi carcafin e zhubrosur.

Njeriu , ky i panjohur ...nje liber filozofik e a sjane te gjithe nga pak filozofike kur eshte njeriu qenia qe i ka shkruar...sepse po te ishte alien . Ah po te ishte nje qenie jashtetokesore ajo qe i shkruante filozofia njerezore sdo kishte me kuptim.

Duke lene mendimet e saj te budallallepsura shfleton fletet e librin ne heshtje duke kerkuar per pergjigje e zgjidhje te sjelljeve njerezore e ashtu e menduar humbet ne mendjen e saj  duke harruar se cpo ben. Sforcohet per pergjigje e njohuri duke i shkaktuar kshu me teper dem trurit te saj pa edhe trupit pastaj.

Pasi kishte shfletuar edhe gjysmen e mbetur te librit ngrihet me pertese per tu veshur e per te thare floket qe ngadale kishin marre formen e tyre reale...shkurre te viteve 50'. Buza lehte i harkohet kur sheh veten ne pasqyre dhe dicka i premton vetes neperdhembe .

"Do dukesh yll pasi te kem mbaruar pune me ty." I drejton gishtin vetes ne pasqyre e me pas hap raftin e gjere e te gjate pas se cilit fshihet nje dyqan i tere veshjesh duke u menduar paksa per veshjen teksa perplaste gishtin tregues ne mollezen e faqes se djathte.

Hedh mbi krevatin akoma te parregulluar nje kemishe te bardhe me jake jo te zakonshme nje bluze me mbi shkrimin Metallica dhe logon e tyre njekohesisht. Me pas nxjerr xhupin e zi dhe mendohet per pantallonat qe do te veshe. Kishte pak kohe qe i ishte perkushtuar teresisht rrokut duke kombinuar moshen , punen dhe shpirtin e saj e duke ndjekur keshtu blogere te ndryshme ne rrjetet sociale kishte arritur te shpaloste karakterin e saj ne veshje.

Krenohet me ate qe sheh ne pasqyre. Nje femer e fuqishme me stil  e me nje pune te cilen kishte vendosur ta rimekembte . Shihte veten ne pasqyre dhe kishte filluar ta fshihte kaq shume zhgenjimin saqe edhe per te behej e pamundur per tu dalluar ne fytyren krenare te nje femre kembengulese.

Mbyll deren e apartamentit me celes dhe largohet  e qete per tek parkingu aty ku gjendet dhe makina e saj e larte qe e kishte blere me kursimet e mbetura te babait te saj qe kur nderroi jete kishte shkruar nje leter ku i kerkonte falje qe e kishte perzene nga shtepia e qe se kishte pranuar ne varrimin e te emes disa vite me pare e duke kerkuar per faljen e saj kishte lene dhe pasurite qe kishin patur ne emrin e femijes se vetem.

Makinen e kishte blere si shenje llastimi duke qene se gjithmone i mungonte perkedhelja e prinderve  te cilet skishin ngurruar ta largonin nga shtepia ne te parin gabim edhe pse ajo kishte qene vec nje adoleshente ne kerkim te aventures.

Perplas  deren e makines fort si per te dashur te largoje e ti lere pas te gjithe ndodhite e kaluares qe e vrisnin si gjilpere e ngulur ne kraharor e sa here merrte fryme ajo gjilpere cekte zemren e saj. Por nga profesioni i saj dicka e kishte mesuar e keshtu mbyll syte lehte duke marre fryme thelle dhe kujton qe cdo ndodhi e se kaluares do...duhet ti sherbeje per mire ne te ardhmen qofte edhe vetem si nje mesim.

Ngre telefonin qe po i binte pasi sheh qe eshte shoqja e saj ajo qe e telefonon.

"Mgjes zemer si je?" Ishte rutina e tyre te interesoheshin per njera tjetren qe nga gjimnaz gjate nje sherri ku desh i nxorren syte njera tjetres e me pas gjate universitetit ku kishin qene mbeshtetje per njera tjetren kur Nirvanen e nxorren nga shtepia apo kur shoqja e saj kalonte ne depresion nga ndarjet e shpeshta me te dashurit.

"A sje vone per pune sot?"

"Jo. Thjesht do paraqitem te zyra sot se me duhet te shkoj te takohem me drejtorin e burgut per ti sqaruar projektin."

"Dreqin...e ke gati projektin qe tani?"

"Dreqin vete Lori kam dashur ta shkruaj por kam harruar. Dreq dreq dreq..."

Mallkon disa here e pastaj nxjerr bllokun e zi qe mbante gjithmone ne cante per ti keputur disa flete . Del nga makina me fletet, telefonin , bllokun e zi canten dhe celesat e makines e kerkon te mbylle deren me vithe.

Mallkon edhe nje tjeter here fatin e njeriut dhe dy duart e tij e veshtron te gjitha gjerat qe tanime gjendeshin te shtrira pertoke. Nxiton te mbledhe gjerat qe dolen nga canta teksa nje hije mashkulli i afrohet per ta ndihmuar ose per ti rrembyer canten e per te vrapuar.

"Tbetohem qe kam vec 2000 mije lek ne cante. Po deshe mle pak koh se i nxjerr nga portofoli e ti jap aman vec canten mos ma merr!" Kerkon per dicka me te mencur per te thene por dorezohet sepse per momentin i duhej te mendonte per reputacionin e saj qe do shkaterrohej nese nuk shkruante ate projekt brenda ores.

Personi afer saj nuk i flet ama ndihet ngerdheshja e tij teksa fut brenda cantes pecetat higjenike  femerore qe kishin mbuluar anen e trotuarit. Duart i mbeten tek blloki i zi i cili kishte fleten e hapura dhe teksa hedh veshtrimin mbi shkronjat e para eshte Nirvana ajo qe sulet e ia rremben nga duart per ta futur me pas ne cante .

"Faleminderit!" Eshte Nirvana ajo qe e falenderon djalin  dhe po te mos e kishte kthyer koken pas per ta pare kurre sdo e kishte kuptuar qe djali qe e ndihmoi ishte punonjesi i parkingut te pallatit perballe aty ku ajo gjithmone parkonte makinen. Largohet duke qeshur me vete dhe djaloshi qe admironte budallalikun e nje femre per te cilen kishte kohe qe ushqente ndjenja te pamundura.

🌠🌠🌠

Kush me thote fjale te mira per historine dedikim ka 😜😂...hajt folni😂😂