هاتولى عريس

23

(((23)))

مر يوم وفيه جميله كانت بداخل المشفى ترى عملها وكان يوما شاقا عليها لكثره عدد الاطفال المرضى لديها دخلت عليها نسمه الممرضه

ادخلى يا نسمه ها فيه حد بره تانى

نسمه : لا مفيش هو حضرتك تعبانه ولا ايه

جميله تضع حاجتها فى حقيبتها :اه انهارده كان يوم صعب اوى

نسمه : ربنا يعينك حضرتك ويقويكى

ويسمعو صوت بره الاوضه

نسمه : ده شكله حد جه تانى

جميله بتنهيده : ولا ونى تعبانه ومش قادره بس دخليه اكيد حاجه مهمه

نسمه : انا ممكن اعتذرلهم وحضرتك تروحى لانك تعبتى انهارده

جميله : لا همشى بعد الحاله دى يلا دخليها وخلى عم عبده يعملى فنجان قهوه بس تكون ساده

نسمه : حاضر يا دكتوره وتخرج نسمه والحاله اللى بره تطرق الباب وتدخل اليها يجدها حاطه ايدها على راسها بتعب : الدكتوره شكلها تعبانه انهارده ارجع بقى فى كلامى واروح ولا ايه

تنظر اليه بعد ما سمعت صوته وترسم ابتسامه جميله نسيت تعبها وارهاقها بعد ما وجدته امامها : حبيبى

يقترب منها ويضمها لحضنه : قلب حبيبك وحشتينى

جميله تضم نفسها اكتر فى حضنه : انت كمان اوى يا حسين

حسين : مالك انتى تعبانه ولا ايه

جميله : شويه بس لما شوفتك بقيت احلى من الاول

حسين يرفع وجهها اليه : انتى احلى واحلى يا جميله الجميلات ها مستعده

جميله تجيب حقيبتها : مممم مستعده بس هنروح لماما عشان كلمتنى وقالتلى هنتغدا سوا انهارده

حسين : طب يلا بينا

لبسلها نظارتها الشمسيه بيده وهو كمان يلبس نظارته ويخرجو من الغرفه لتنظر الى نسمه وتقول لها : الغى القهوه يا نسمه وروحى انتى

نسمه بضحكه : حاضر يا دكتور مع الف سلامه

حسين : البت دى بتضحك على ايه

جميله : سيبك منها وخليك معايا انا وبس

حسين : هههههههههه بموت فى غيره حبيبتى

جميله : وانا اللى يبصلك هعورله عينه يا حبيب حبيبتك

حسين : ههههههههههههههه ايه اعورله دى اتعلمتيها منين

جميله بنظره ساحره : من بابايا حبيبى طبعا

حسين يفتحلها العربيه : لا احنا نروح بيتنا الاول

جميله : بيتنا ؟؟ ومامتك والغدا

يقفل باب العربيه ويلف ويركب وهو كمان : بعدين بعدين