Who are You?

Chapter 6

Dalawang araw na simula ng hindi ko kinikibo si Jasfer. Gusto ko na mag move on. Kaya ngayon palang inuumpisahan ko na.

"Klarlyn?" Bumalik ang huwisyo ko ng may tumawag ng pangalan ko.

"Hmm?" Hindi na siya nagsalita, kaya hinayaan ko nalang at akala ko ay umalis na siya , nagulantang anko ng may yumakap sa bewang ko.

"Wh-at are you doing?" He silence.

"Any problem again baby?" Malambing niyang saad. I want to cry.

"Please stop Jasfer" sobra ng sakit ng sa puso ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa nararamdaman ko.

"Why?" Nagtataka niyang tanong.

"Ano ba talaga ako sa Jasfer?" Tumulo na ang luha ko at hindi parin siya tinitignan.

"Baby---" i cut him

"Stop calling me baby Jasfer!" Sigaw ko sa kanya at kinabigla nito.

"Ano ba ang problema mo Klarlyn?"

"Ikaw, ikaw ang problema ko sobrang manhid mo. At pinaglalaruan mo lang ba ako? Kung Oo tumigil kana dahil sobrang sakit dito" tinuro ko ang puso ko.

"Klarlyn, special ka sakin" mahina niyang saad.

"Hindi mo ba talaga ako matandaan Jasfer?" Kumunot ang noo niya sa sinabi ko.

"What are you saying Klarlyn?" Tila naguhuluhan siya sa sinabi ko.

"I'm your fiance Jasfer, your name is not Jasfer. Its Jacob"

Lalong kumunot ang noo niya sakin. Tumawa siya na lalo kong kinainis.

"What the fuck are you saying Klarlyn? My name is Jasfer, I'm not Jacob or whatever. And your not my fiance" para kong tinusok ng isang daan karayom sa puso ko. Ano ba ang nangyayari? Tinignan ko siya at nakita ko dun ang mukha ng minamamahal ko. Pero wala dun sa mukha na yun ang saya at amo.

Umiling ako dahil ako din ay naguguluhan sa nangyari. "I need to go Sir Jacob." Umalis na ako at kinuha ko ang mga gamit ko. Buti nalang at maayos pa ito sa bag.
Mabilis kong nilisan ang kwartong iyon at mabilis din ang pagtulo ng luha sa aking mata.

Narinig kong tinawag niya ako pero di ako huminto. Nakita kong sinundan niya ako kaya mabilis akong sumakay ng elevator at di niya ko nasundan.

Jasfer POV

Fuck! What the heck happening? Nakita kong kinuha niya ang gamit niya na lalong kinaputla ko. Mabilis siyang lumabas ng pinto.

"Klarlyn!" Tawag ko sa kanya pero di niya ko tinignan mabilis ko siyang hinabol pero hindi ko naabutan ang sinakyan biyang Elevator. Fuck!

Agad na sumakay ako sa isang elevator para sundan siya. Nanginginig ako sa inis dahil hindi ko alam kung ano ang nangyayari? Ano ba talaga ang nangyayari? Mamaya kokomprontahin ko si Mom.

"Bumukas na ang pintuan at agad akong lumabas. Shit! Hindi ko siya makita ang bilis naman ng babaeng yun. Where the fuck are you Klarlyn?

Nawala ako ng pag asa dahil ng nagtanong ako sa Guard ay agad daw itong pumasok sa isang kotse na pagmamay ari daw ng isang lalaki. Damn that men. Your my mine Klarlyn, your mine. Nandidilim ang paningin ko sa galit, dahil sa pag iwan niya sakin dito at sumama sa kung sinong lalaking yun.

Umakyat ako sa taas at agad na kinuha ang aking cellphone, I'm going to call my mom!

"Hi son, how are you?" Malambing na saad ni mom.

"Mom what happening? Did you Know Klarlyn ocampo?" Biglang napatahimik ang nasa kabilang linya.  "Mom? Are you still there?"

"Yes son, I'm sorry. Yes I know her. Why you asking?"

"She said that she's my fiance, is that true?" Narinig ko ang buntong hininga ng nasa kabilang linya.

"No son, he's your twin brother fiance." Kumunot lalo ang noo ko

"Twin? I have a Twin?"

"Yes son"

"Where is he now?" I never know that I have a twin brother.

"He's dead" nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Kaya ako napagkamalan ni Klarlyn na Fiance niya dahil sa twin ko? Heck!

"Why mom?"

"He died after he propose to Klarlyn, because of car accident" napatango ako at mabilis na nagpaalam kay Mom.

"Bye son, Take care, I love you"

"I Love you too, Mom"

Malinaw na sa akin ang lahat at kailangan kong puntahan si Klarlyn upang ipaliwanag ang lahat sa kanya. Just wait Baby!