"Kuya nawawala si Ate"
Nang marinig ko ang mga salitang iyon ay otomatikong sumakay ako sa kotse at nagsisunuran naman ang walang kamuang-muang kong mga pinsan
"Fck! Bro dahan dahan kalang makakarating naman tayo sa pupuntahan natin e"
"OMG! Dan im gonna die na dito!"
"Whats happening Dan? Is there a problem sabihin mo baka matulungan ka namin"
"Nawawala si Queen Damn!" napahampas ako sa manibela
"Walang magagawa yang pagta-tantrums mo Daniel ang mabuti pa ako nalang ang magdri-drive para mas safe tayong makadating sakanila
Wala nakong nagawa ng nakipagpalit sakin ng pwesto si Jio sa palagay ko din naman kasi iyon ang tamang gawin kinuha ko muli ang akig cellphone at sinubukang tawagan ang numero ni Queen pero ni isang ring ay wala akong marinig tanging Call ended na lumalabas sa screen ang nandidito
"Dan any idea kung san siya pwedeng pumunta?" tanong ni Tina sakin
"Wala ang papa niya lang ang only family niya patay na ang mommy niya" sagot habang hindi padin mapakali
"The tanong is why naman she make layas diba?" Singit ni Honey
"Malalaman natin yan kapag nakarating na tayo sakanila" Sabi namn ni Al
Ilang minuto ang lumipas at nakaupo na kami ngayon sa sala ng bahay ng papa ni Queen may iilang pulis rin ang nandidito kausap ang kanilang ama na siyang nagpapasok samin
"Kuya" niyakap ako ni Princess, kasunod niya ay si Prince na maga din ang mata katulad saknya
"Kuya hindi namin alam ang gagawin kagabi pinipigilan ko si Ateng umalis pagkayari ng away nila ni Papa
Kagabi?
"K-kagabi Princess? Nagkita kami kagabi, pumunta siya sa bahay" iniupo ko si Princess at sinubukang itahan
"Wala ba siyang sinabi sayo kuya kung san siya pupunta dala niya halos ang mga gamit niya" humagulgol muli sa iyak si Princess na ngayon ay hinahagod ni Prince ang likod
W-wala at halos kamuhian ko siya kagabi! Bakit hindi ko napansing may problema siya? Bakit hindi ko nakita sa mga mata niyang nahihirapan siya? Bakit hinyaan ko siyang mag-isa?!
Umiling ako bilang sagot nanginginig ang kamay ko, bakit kung kaylan kailangan niya ko ay hindi ko napansin? Napasabunot ako sa kaing buhok
"Sir ayon po sa source namin ay nakita siyang sumakay ng Ferry kagabi" balita ng isang pulis hawak ang kanyang maliit na notebook
Napatingin ako sakanya "Pero ang ferry pong sinasakyan niya ay naabutan ng malaks na bagyo kagabi at hanggang ngayon ay wala pang balita sa mga sakay nito" malamlam nitong sabi n a para bang ayaw niyang magpabatid ng hindi magandang balita
"Saan papunta ang ferry? Agad niyong isend sakin at kami na mismo ang gagawa pa ng iba't ibang paraan para makita ang anak ko ang babagal niyo! Anong gusto mong iparating sakin na kasama siya sa mga nawawala? Hindi pwede yon! Ayusin niyo ang trabaho niyo!" Lumakas ang boses ni tito na tanging ito na lamang ang narinig sa buong kabahayan
Tuluyan nakong tumayo at tinap ang likod ni Tito "Tutulong po kami tito wag po kayong mag-alala mahahanap natin si Queen" Nang makaalis ang mga pulis ay hindi na magkanda-aligaga si Tito sa mga kausap niya sa Telepono habang kami ay isinearch namin lahat ng pwedeng mapuntahan gamit ang ferry'ng skay si Queen
"There are so many isla destinatin Dan which one do you want us to go first?" sabi ni Honey habang jinot down niya ang mga iyon
"Let's go to the terminal" yon ang huling salita kong narinig sa ama ni Queen bago namin lisanin ang tahanan nila
Nang makarating kami doon ay nagkalat ang mga pulis may mga telang puti na animo'y may mga nakabalot na tao ang aming nakita ginapang ako ng takot. Sandali pa ay napansin si Tito ng mga reporters at itinuon ang pansin sakanya dahil isa siya sa mga kilalang businessman ngayon
"Mr. Rivera ano po ang sadya niyo rito?"
"Totoo po bang kasama ang anak niyo sa lumubog na ferry?"
"Sa tingin niyo po ay buhay pa siya?"
Ni isang tanong ay walang isinagot si Tito at nagpatuloy sa mga pulis na malapit sa daungan napansin ko ang iilang gamit na nakaipon rito at tila kinikilala ng iba pang mga pamilya. Tumakbo si Prince roon hindi niya inalintana kung mabsa man siya ng alon nakita ko ang muling pagbagsak ng kanyang mga luha at umiling itinuro niya nag isang bukas na maleta at halos maubos ang laman.
"K-kay ate yan" hamangos ang likido sakanyang mata habang si Al naman ay hinatak ang maleta sa tabon tabon na mga gamit upang lalo naming makita ito may roon ding kinuha si Honey na lalong nagpipigtas ng pagpipigil ng aking luha
"I-i've seen her wear this kagabi Dan?" Hindi ko alam kung tanong ba iyon o pagkumpirma ngunit ang tanging tumatakbo lang sa isip ko ay nawawala nga talaga siya.
Hindi kona mapigilan ang pagpatak ng aking luha gusto kong tumalon sa dagat at hanapin siya kahit alam kong imposible sa lakas ng alon at lawak nito. Mas nanaisin kopang mawala siya sakin ng tuluyan kesa mawala siya ng ganito. Having her is like having my own world and losing her is like killing myself. I love her and we never had a chance to tell it to each other.
