Kapı kapandı ve gözyaşları yavaş yavaş yeri ıslatmaya başladı. Kumral saçlı çocuk bulunduğu yerden uzaklaşmak istiyordu ancak ne yürümeye ne de bağırmaya gücü kalmıştı. Ellerini ağzına kapattı ve olduğu yere çöktü. Kendini kandırılmış ve kullanılmış gibi hissediyordu, bildiği her şeyin aslında bir yalan olması onu derinden sarsmıştı.
Kapının ardındaki kişinin onu fark etmemesi bile kendisini üzmezken iç çekti. Her şey burada son buluyordu. Onca yaşanmışlık, onca anı yerle bir olmuştu. Ancak bundan daha fazla acıtan bir şey vardı.
Geçen zamanları.
İşte buna çok üzüldüğünü hissetti, 2 yıllık yaşamı önce bir çiçek gibi açmış ve güneşe muhtaç kalmıştı. Ardından geçen her günde beslenerek büyümüş, yapraklarını etrafa yaymıştı. Şimdi ise o itinayla büyüyen çiçek soldu, rengi kendini kaybetti ve çok sevdiği kokusu kayboldu. Kumral saçlı her şeye dayanabileceğini düşünürdü, düşünürdü ama bunu hiç hesaba katmayan aklına tebrikler yağdırmayı da unutmadı.
Her şeyi kendi elleriyle yapmıştı. Sevgilisi ile abisi gibi gördüğü insanı tanıştırmış, onların kaynaşmasını istemişti. Belli ki onlar fazla kaynaşmış ve Jimin'i unutup ondan habersiz bir ilişkiye başlamışlardı. Kumral olan belki de ilk defa herkesten kaçmak istiyordu. Kandırılmış olduğu gerçeğini kabul etmek zor gelirken yerinden kalkmaya bile yetmeyecek gücünü kullanarak az önce sessizce kapattığı kapıya kırgınca baktı.
Hissettiği şey kızgınlık veya öfke değildi; o sadece mutsuz, kırgın ve koca bir aptaldı. Gözünün önünde olan şeyleri bile göremeyecek kadar aşkından kör olmuş bir aptal. Kendini bundan daha iyi hiçbir kavram tanımlayamazdı.
Şimdi ise buradan uzaklaşmanın yararına olacağını bildiği için mecal kalmamış bacaklarına onu yarı yolda bırakmamaları için yalvarıyordu. Aksi taktirde çılgınca bir şey yapıp hayatının sonuna kadar pişman olabilirdi. Jimin daha fazla pişmanlığı tadamayacak kadar yorgundu. Sadece bugünlüğüne görmezden gelmeyi seçti ve iki katlı evin merdivenlerinden inerken yaşadığı bütün anıları silmek istemenin zorunluluğuyla gülümsedi.
Evi gibi gördüğü yer, artık bir çöplükten ibaretti.
Yeni bir JiHope yazıyorum pek benlik bir konu değil ama canım yazmak istedi umarım seversiniz dostlar~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
