Elemental Kingdom: The Long Lost Princess

Chapter 2

Jane's POV

Today is the second day of classes. Habang nasa sasakyan ako, napag-isipan kong tawagan si Angie. My oh-so-awesome-talkative BFF. Gusto ko lang malaman kung nasa school na ba siya kasi naman nakakabagot kaya mag-isa.

Sinagot niya ang tawag ko sa pangalawang ring.

"Why my gorgeous besty?", she asked while munching on something. Baka nasa bahay pa to kumakain pero impossible naman kasi sobrang punctual ng kaibigan kong iyan.

"Wala man lang 'Hello?",I asked then rolled my eyes.

"Oh Besty,you know me. Nasa school ka na ba?",tanong ni Angie na nasa kabilang linya ng telepono.

"Iyan din sana ang itatanong ko. I'm still on my way. How about you? ",sagot ko.

"Same here.",sagot niya rin.

"Anong nakain mo Besty? What a miracle! ",I teased her. Kung ang ibang studyante, palaging late. My bff is the opposite. She always go to school more than an hour before our class. She is that punctual.

"As far as I can remember, I ate pancakes but duuuh! It's because of my ugly sister, besty. Alam mo naman na nakaka-irita yun.",sabi niya na halata naman ang pagka-irita sa boses niya. Hindi ko pa nakikita ang ate niya dahil busy daw yun palagi. I'm dying to see the reason of my bestie's whining. I mentally laughed at my thought.

"Oh. You always whine about your sister. I want to see her.", I said and giggled.

" Someday besty but I am warning you, she's super mean.",she said and I know she's pouting right now.

"We'll see. Bye besty. See you at school. See me at the bench. Okay?"

"Okay! Bye.",she said and hanged up.

Pagkababa ko ng phone ay ang siya ring pagpasok ng sasakyan namin sa nagtataasang gates ng paaralan.

Pagkatapos magpark ng sasakyan ay agad kong isinukbit sa balikat ko ang bag ko saka lumabas na ng kotse.

"Bye po! Ingat!",pagpapaalam ko kay Manong.

"Ikaw rin. Mag-ingat sa mga lalaki sa paligid. ",biro ni Manong na ikinatawa ko.

"Ikaw talaga manong ang daming nalalamang biro.",sabi ko saka umalis na ng tuluyan.

Pumunta ako sa isang vacant na bench upang doon maghintay. Habang naghihintay ay may mga nagbigay sakin ng flowers at teddy bears.

Habang nagbabasa ng sulat,nakita kong may papalapit na grupo ng mga lalaki na mas bata pa sakin.

May tinutulak silang lalaki sa gitna. Mataas,chinito at maputi ito. Nagulat ako nang huminto sila sa tapat ng bench ko sana tinulak ang lalaki sa gitna na papalapit sakin.

Napakamot na lang siya ng batok habang naglalakad papunta sakin.

"M-miss Jane. P-para s-sayo po nga pala.",nauutal na sabi niya saka inabot ang isang letter ,isang rose at chocolate.

Ang cute naman. Halatang nahihiya rin siya. Mahahalata mo sa pamumula ng tenga niya.

Nginitian ko siya saka tinanggap ang binigay niya. Hindi ako katulad ng iba na binabalewala lang ang mga binibigay sa kanila. Pinapahalagahan ko ang mga ito. In fact, I have a room just for all the stuffs that I received from my schoolmates.

"Thank you. Ang cute mo. Ano nga pala ang pangalan mo? ",tanong ko sa kanya.

Ang laki ng ngiti ng mga kasama niya. Nakita ko rin namang namula siya at nagliwanag rin ang mukha niya.

"Ako po si J-james. James Kim po.",sagot niya habang nahihiyang humawak sa kanyang batok.

"Oh. James. What a nice name.",puri ko saka ngumiti.