Hide And Seek

Chapter 15

Third Person's POV

Matapos ang limang Segundo na ibinigay sa kanya, tahimik na pakiramdam ni kate ang paligid. Nangingninig ang kanyang buong katawan dahil sa takot. Habang ang taong gusto mupatay sa kanya ay naglalakad hanggan sa ito ay kumanta ng kanyang paboritong kanta.

"twinkle, twinkle little Kate..

.. how I wonder what you are..

..here in library and felt so scared..

...like what I saw in your friends' face.."

Napamura si Kate dahil sa kanyang narinig na kanta, isa ito sa mga nursery rhymes na twinkle twinkle little star ngunit iniba lang ang lyrics nito. Katulad ng narinig nila nung nasa park sila.

" twinkle, twinkle little Kate ..

How I wonder what you are..

.. here in library, you will die..

.. so get prepared 'cause here I come..

..holding my gun so tight..

....Like that night, she died.."

Napaiyak muli si Kate dahil sa kanta kinatanta niya.

ito na ba ang katapusan ko ?

Ano ba ang nagawa ko upang magalit siya?

Dahil ba ito sa nangyari 4 years ago?

Pero it was fucking 4 years ago?!

Bakit?! Anong kinalaman niya sa nangyari at gusto niya akong patayin?!

Ito ang mga katanungan na nakakapagpabagabag sa kanyang isipan, mas lalo siyang natatakot dahil ilang metro lang ang layo ng boses na gustong pumatay sa kanya.

"twinkle, twinkle little Kate..

..How I wonder what you are..

..Telling a lie, is not so nice..

..Be prepared 'cause you will die.."

Napasinghap si Kate nang naramdaman niyang binubulong nito ang kanta sa tenga niya habang ang bibig ng baril ay nakatutok sa kanyang ulo.

"twin-kle,...twin-kle.... lit-tle s-tar..

..how-I-won-der-what-you-are" malamig na bulong nito sa tenga ni Kate kasabay nito ang isang putok ng baril.

Dahilan upang nawalan ng buhay si Kate.

Aimee's POV

Nasa boys room ako, exactly sa kwarto ni James na hanggan ngayon ay tulala pa rin. Nakakainis! Bakit ba siya ganyan makareact nang nalaman niya na nabuntis ang lintang si Beatriz at pinalaglag ang kanilang anak. Pasalamat ang beatriz na yun dahil nakaalis agad siya bago ko pa naman siya patayin.

Napatingin ako sa pwesto ni James dahil narinig ko ang munti niyang iyak.

"what the hell! James! It just a fucking baby! I can fuckin' give it to you! More than just one! So stop being a pussy!" galit na sigaw ko sa kanya.

"you're the one must stop!" sigaw niya sa akin dahilan upang magulat ako dahil kahit kailaman ay hindi niya ako sinisigawan.

"now what?! You got pissed?! Because of it?!" sigaw ko sa kanya.

"oo! Galit ako! Dahil anak ko iyon! Kahit ayaw niya kaya ko iyon buhayin! Fuck!" singhal niya sa akin at agad na bumuhos ang aking mga luha.

"fuck James! Bakit ba ayaw mong makontento?! Nandito lang naman ako ah! Mahal na mahal kita!" sigaw ko sabay yakap sa kanya ngunit tinulak niya lang ako.

"mahal?! Iyan ba ang pinagmamalaki mo Aimee?! First you kill Van dahil mahal ko siya at nakita mo na nagtatalik kami sa video tapos ngayon galit ka dahil nagkakaganito ako?! Hindi mo ba naiintindihan na di kita mahal?!" sigaw niya sa akin.

Ano ba ang nangyayari sa kanya? Alam kong mahal niya ako, ginagawa ko lang ito para sa amin, para sa relasyon namin dalawa. Napakasakit marinig ang mga salitang kanyang binitawan na para bang wala na akong halaga sa kanya.

"Ja-James ma-mahal na mahal kita, ginagawa ko ang lahat ng ito para sa ating dalawa, para sa relasyon to ,sa relasyon natin. Pero ba-bakit?!" Nanghihinang sabi ko sa kanya. 

Panay agos ng mga luha ko sa aking mga mata kasabay din nito ang malakas na buhos ng ulan kasabay ng kulog at kidlat. Na parang nagdadalamhati ang panahon kasabay ko.

"you know, we can't be together. " malamig niyang tugon.

Napailing ako dahil sa kanyang sinabi, ano ba ang sinasabi niya na hindi pwede maging kami? Nalilito ko, ganyan ba siya kadesperado na mawala ko sa kanyang buhay kaya niya sinasabi ang mga salitang iyon? Hindi ba ako sapat sa pagmamahal niya kaya siya naghahanap ng iba? Ginawa ko naman ang lahat para mahalin niya ako? Kulang pa ba?

"James.. hon.. ano ba ka, ang kulang sa pagmamahal ko? Alam mong mahal na mahal kita simula palang. Binigay ko ang lahat pero bakit naghahanap ka pa rin?" maluhang luhang sabi ko sakanya.

Pero mas lalong gumuho ang mundo ko dahil sinabi niya, na parang batong tumama sa akin at pilit akong ginigising sa katotohanan. Ang mga salitang tanging hadlang sa pagmamahal ko sa kanya, na kahit anong pilit ko ay di niya ako mamahalin katulad ng pagmamahal na ibinigay ko sa kanya. Na halos buo kung katawan ay ialay ko sa kanya ngunit parati niyang tinatangihan. Ang katotohan na, kami lamang dalawa ang nakakaalam.

"cause we're cousins. Remember."

-END-

Please

Comment

Vote

Thank you!