Bölümler kısa biliyorum ama hızlı yayınlamaya özen göstereceğim. Okuyan herkese teşekkür ederim.Resim=Dennis
Kafanızı karıştırmak gibi olmasın ama Dennis ile bir sürü iyi hatıram da vardı. Tabi ki o olaydan önce. Bunlar yaşandıktan sonra onu bir daha görmek istemememi anlıyorsunuzdur.
Ne zaman suratına baksam o zamanki gibi beni çıplak görüyormuş gibi hissediyordum. Suç bende değildi. Çok küçüktüm ve tuhaf bir biçimde yetişkin olma isteğim ve çabam vardı. Dennis ise benim idolümdü. Aslında benden büyük çoğu kişi benim idolümdü.
Hiç içinde pişman olmadan mı yaşadı bu güne kadar? Yani bir gelip özür dilemek istemedi mi? Veya o olayı hatırlayıp hatırlamadığımı test etmek istemedi mi hiç? O da benim ona yaptığım gibi benden kaçtı. Tam tersi olması gerekmiyor muydu?
"Orada dikilmek istersen beklerim tabi ama playstation da oynayabiliriz." dedi ve gülümsedi. Başımı iki yana sallayıp odama gittim. Büyük annem zaten hep uyurdu. Ayrıca evde defalerca tek başıma kalmama rağmen beni pislik manevi kuzenimle baş başa bırakmışlardı. Ondan nefret ediyorum. Tekrar söylüyorum ki ondan nefret ediyorum. Tüm kalbimle.
Sürekli kafamı karıştırıyor. Önce gitti ve beni umursamadı, daha sonra babamın cenazesine bile gelmedi. Şimdiyse bana çok sıcak davranıyor. Kendimi hamile bırakılmış, seni de lanet olası bebeğini de istemiyorum diyerek terk edilmiş, şimdi de onunla bir iş firmasında karşılaşıp umursanmıyormuş gibi hissediyorum.
Evet, arkadaşlarım da çok film izlediğimi söyler.
Ben sınıfımdaki kişiler cinsellikten bahsettiğinde bile ağlayan bir insan haline gelmiştim o olay sayesinde. Onun yüzünden! Bir erkek bana dokunduğunda bile tuhaf hissediyordum. Ailem Dennis ve benim küçüklük anılarımdan bahsettiğinde banyoya gidip kendimi kesmeye çalışıyordum. Aklımca bileklerimi kesme alıştırması yapıyordum.
Suç bende değildi ama kendimi cezalandırıyordum. Bazen ölme isteğim çok fazla artıyordu ve arkamda her şeyi açık açık anlatan, Dennis'i aşırı derecede kötüleyen klasik bir mektup bırakıp, intihar edesim geliyordu. Böylece belki biraz da o acı çekerdi. Neden bu iğrençliği yapan o olmasına rağmen tek acı çeken taraf bendim? Neden ben pişman oluyordum?
Bazen kendimi avutmak için Dennis buraya gelecek ve bana aşık olduğunu, pişman olacağı bir şey yaptığını söyleyecek. diyordum içimden. Ama o beni umursamıyor ve bir sürü kızla çıkıyordu. Hiçbir şey hissetmiyordu. Bu gerçeğe alışmalıydım.
Neler olduğunu anlayamıyorum. O konudan bahsedersem her şey daha da kötü bir hal alabilir. Ama bahsetmezsem de hiçbir şey olmamış gibi davranamam. Keşke konuyu o açsa.
Ve tabi ki filmlerdeki gibi odama birden dalmaya-
Tanrım! Bu bir ilk! Kapım çalıyor.
"Gel!" dedim ve hemen önümde duran kitabı aldım. Girdiğinde sanki bir şeyle meşgulmüşüm gibi görünmeliydim.
Yine ve yine filmlerdeki gibi 'Sana bir şey itiraf etmeliyim.' demeyecek. Bu yüzden ben bu fırsattan yararlansam iyi olur.
"Sana bir şey itiraf etmeliyim." dedik aynı anda. Ciddiyim bugün bir şeyler oluyor. Hem de çok tuhaf şeyler. Dilek Günü'mdeyim sanırım!
"Sen başla." dedim. Şimdi dilek dileme sırası.
Benimle ilgili bir şeyden konuşsun.
"Bu... Sen ve benle ilgili." Harika! Ama Dilek Günü diye bir şey olamaz ki. İmkansız bir şey dilesem.
Beni dudaklarımdan öpsün.
Bekle....Bekle.... Hayır! Tutmadı . Tamamen tesadüfmüş. Tesadüfere fazla inanmam ama...
"Evet?" dedim. Sanki söylemek istediği şeyi söyleyemiyormuş gibiydi. Bu da konuşmayı bilmiyormuş gibi görünmesini sağlıyordu.
"Ben..." dedi. "Artık şunu söyler misin? Söz veriyorum ne demek istiyorsan kızmayacağım, darılmayacağım." dedim.
"Hiç sanmıyorum." dedi. Aman tanrım! Dileklerimin hepsini geri alıyorum. Keşke bu konuyu o açsa dileğimi tamamen geri alıyorum!
Yeni bir dileğim var. Hemen odamdan çıksın! Hemen odamdan çıksın! Tanrım çok özür dilerim! Sana dua etmek yerine aptal suptal dilekler diledim! Tanrım! Üzgünüm!
"Ben küçüklüğümden beri..." hayır Dennis o konu olmaz! Bence her şeyi unutalım ve ayrı yerlerde yaşayarak birbirimizi bir daha asla görmeyelim. "Kimseyle severek çıkmadım." dedi.
Eee? Ne yani? bakışı gönderdim.
"Benim hep sevdiğim başka biri vardı." dedi. Bu da arkadaşın Jennette'dı çok üzgünüm ama onu bana ayarlar mısın? Ayrıca onu severken seni becerdim.
Evin kapısı çalınca, Dennis gelmeden odamda düşünerek kaç saat hercadığımı merak ettim.
Konuşmamız da yarım kalmıştı böylece. Kimse kapıyı açmak için gitmiyordu. Öylece birbirimize bakıyorduk. Dizlerini kırarak bana Anlasana bakışı atıyordu. Sanki tuvaleti varmış gibiydi.
Yaklaştı ve beni öptü. Gözleri kapalıydı ve kaşları acı çekiyormuş gibi çatıktı.
Bunları nasıl mı gördüm?
Benim gözlerim bir karış açıktı. Ama karşılık veriyordum.
Sanırım dileklerimi geri alırken imkansız olanı almayı unutmuşum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Redbull
Jugendliteratur"Kaç tane redbull içtin sen?" "Ş-şu kaaadarcııık!" Küçükken hata yaparız ve bunları yaparken sonucu asla ve asla tahmin ettiğimiz gibi olmaz. Eğer o olayı hiç yaşamamış olsaydım, kesinlikle mutlu olabilirdim. Ondan iğreniyorum.
