Redbull

6-Sadece Uyuyalım

İkinci oyu almadan yazdığım için kısa.

"Ben..." dedim.

"Hatırladığını bilmiyordum ama unutman için her şeyi yaparım. Çok özür dilerim. Onu nasıl bir akılla yaptığımı bilemiyorum ama çok üzgünüm. Sadece küçükken arkadaşlarımla bu konuyu konuşuyorduk ve onlardan bazıları yapmıştı. Ben sadece... Bunun öyle kötü bir şey olduğunu bilmiyordum. Özür dilerim!" diyerek yere çöktü ve yerde ağlamaya başladı.

"Unutamam."

Kafasını kaldırdı.

Gerçekten unutamazdım. Hayatım boyunca en küçük şey bile bana bunu hatırlatıyordu. Arkadaşlarıma baktığımda aklımda tuhaf sorular ve düşünceler oluyordu. Birinden hoşlanmayı bile beceremiyordum. Sanki cinsel duygularımı ve aşık olma hissimi kilitlemiştim. Hiçbir şekilde bu tür şeyler hissetmiyordum. Filmlerde o kısımlar çıktığında gözlerimi kapatıp, oraya bakmıyordum çünkü bana çok iğrenç geliyordu.

"Ne?" dedi.

Suratına baktım. Kimseden hoşlanamıyordum ama o... O sanki farklı gibiydi. Sanki biz birlikte doğmuştuk. Sanki doğduğumdan beri ona aittim. Onunla birlikte olmak istiyordum ama bazen ondan iğreniyordum. Buna rağmen onu seviyordum. Nasıl iğrenç şeyler yaşadığım gözümün önüne gelince direk onu suçluyor ve ondan uzaklaşıyordum. Ayrı kaldığımızda kafamda binlerce soru oluşuyordu ve tüm şuç onda değilmiş gibi geliyordu.

Belki ailelerimiz bizi bu konularda bilinçlendirmediği içindi. Düşününce annemin benimle bu konu hakkında hiç konuşmadığını fark ettim. Babam da bunlardan bahsetmemişti. Kimse bana bu konuları açmamıştı. Belki de öğrenseydim buna engel olabilirdim. Ona o gece yapmamamız gerektiğini söyeyebilirdim.

"Unutturamazsın ama iyi hale getirebilirsin." dedim.

"Evet. Evet ben de bunu diyorum."

Bir an şaşırdım. Şimdi tüm konuşmayı benim yapmam gerekiyordu.

"İngiltere de okumak istiyosan oku. Ben de Amerika'ya gideceğim ve asla birbirimizi görmeyeceğiz. Mektup, posta veya kart da göndermeyeceğim ve anneme olanları masumlaştırarak anlatacağım, böylece sana benden bahsetmeyecek. Sanki... Hiç doğmamışım gibi, hiç kuzenin yokmuş gibi olacak. Öyle davranacaksın. Başka... Başka birine a-aşık olacaksın ve belki de başkasıyla evleneceksin-"

Elini kalbine koydu ve yere bakarak ağlamaya devam etti.

"Beni unutacaksın ama endişelenme. Ben seni asla unutmayacağım."

Bu sözlerinden sonra ikimiz de daha şiddetli ağlamaya başladık.

"Ben böyle unutamam ki."

Şaşkınca gözlerime baktı. Konuşmamı bekliyordu. Gözleri... Cidden pişman bir halde bakıyordu.

"Dediğim gibi, unutturamazsın ama iyi hale getirebilirsin."

"Bunu nasıl yapacağım?" dedi.

İçimde inanılmaz bir cesaret fırtınası kopuyordu ve Dennis bunu yavaş yavaş hissetmeye başlamıştı.

Ona yaklaştım ve elinden tutup ayağa kaldırdım. Çok yakındık ve beni rahatsız ettiğini düşünüyordu. Bu yüzden bir adım geri çekildi. Ama ben umursamadım ve o bir adımlık mesafeyi kapattım.

"Gözlerini kapat." dedim yüzünü ellerimin arasına alırken.

"Bana güven. Ancak bu şekilde iyi olacağım."

Kafasını salladı ve dik durmaya çalıştı. Çok ağladığı ve hıçkırdığı için nefesi düzensizdi. Nefesini düzene sokmak için derin bir şekilde iç geçirdi. Ben de aldığı nefesten faydalanarak, hemen parmak ucumda yükselip dudaklarına kapandım. Çok şaşırdığını fark edebiliyordum ve zaten bunu bekliyordum. Şaşkınlıkla geriye doğru bir adım attı. Yarı aralık gözlerim ve onun bir karış açılmış bal rengi gözleri buluştuğunda gözlerimi kapadım. Fakat geriye doğru bir adım daha atmasıyla dengemi kaybettim ve kollarımı boynuna doladım. Hala onu öpmeye devam ediyordum ve o hala şaşkınlık içinde karşılık vermiyordu. Tam ayrılacağım sırada kollarını belime doladı ve beni kucağına aldı. Çünkü aramızda büyük bir boy farkı vardı ve benim için uzun süre parmak ucunda durmak kolay değildi.

Ayrıldığımızda suratında acı dolu bir gülümseme vardı.

"Bunu yapamayız." dedi.

Neler oluyordu?

"Neden?"

"Diyelim birlikteyiz. Ayrıldığımızda ne olacak? Ben seninle ne kadar düşünsem de sen benimle uzun bir gelecek düşünmüyorsun."

"Sonsuza dek birlikte kalacağız." dedim. Ağzımdan neler çıktığını kontrol edemiyordum ama bunlar gerçek düşüncelerimdi.

"Ve ben bir erkeğim. Ayrıca aynı evde kalacağız. Kendimi tutamaz ve sana dokunmak istersem?"

Beni korkutmaya çalıyordu. Fakat böyle bir şey yapabileceğini biliyordum.

"O zaman kendini tutmazsın ve bana dokunursun." dedim.

"Peki ya-"

Sözünü kestim ve onu yatağa çekip yatırdım. Yanağından ve ardından dudağından öptüğümde çok şaşkındı. Işığı kapatıp üzerimizi örttüm. Elini belime ve kendi elimi de onun boynuna koyduktan sonra gözlerimi yumdum.

"Şimdi sadece uyuyalım."