Zor Aşk

Başka Biri

Mert'in bana uzun süre bakmasının ardından sonunda konuşabilmişti.Bana dediklerini hic bi zaman unutmicam.Çünkü çok ağır laflardı.Sanki sevmek suçmuş gibi bana çok ağır ithamlarda bulundu.Bana"sen kim oluyosun da beni sevebiliyosun ki?Hayır yani tanişmıyoruz bile doğru düzgün.Etkilenmiş olabilirsin ama sevmen çok saçma.Hem benim hayatımda başkası var" diyince beni etkileyen laf saçma sapan gevelediği kısım değil hayatımda başkası var kısmı oldu.
  Nasıl olur da hiç fark edemedim?Oysa ben bütün hayallerimi onunla taçlandırıyodum.Ama tabiki bu durum hala hayallerimde bulunmasına engel değil.
  O sırada ben donup kaldım.Bizim kızlar anlattığına göre bi ara başım dönmüş ve bayılmışım.Hiç de başıma gelmez aslında böyle şeyler ama neyse.
  Sonra da uyandığımda hepsi Merte karşı sövüyodu😂
  Uyandığımda hiçbişey hissetmedim ona karşı bi ara.Sonra içime bi sızı oturdu.Hani böyle olur ya söylicek çok şeyin vardır ama hepsi boğazında düğüm olur çıkmaz,aynen öyleydi işte.
  Mert yanıma geldi ve işte sevdiğim kız oradaki bankta oturuyor dedi.
  Hayır yani kız da tipli olsa bi şey demicem.Esmer,kısa boylu,çelimsiz bi şey.Ayrıca makyaj küpüne girmiş bildiğin.
  Mert sevdiğim kız bu diyince beni bi gülme tuttu."Bu mu sevdiğin kız?"dedim.O da evet.Nolmuş.Hem güzel hem zeki hemde karakterlerimiz uyuyor.demez mi.
  O sırada"iyi Allah mutlu etsin ne diyim?"dedim.
  Tabiki bu lafları söylerken için kan ağlıyordu ama belli etmemeliydim.Onun mutluluğu beni mutsuz ediyorsa öyle ağlayıp kendimi ezemem.
  Ardından Mert oradan uzaklaştı.Bende okuldaki bi banka oturup kendi kendime konuşmaya başladım.Tabikide o kıza sövüyordum.Bi yandan da gözlerim doldu.Vay be sevdiğim çocuk böyle insanlara mı yar olucakmış?diye düşündüm.O sırada gözlerimde dolan yaş yavaş yavaş yere döküldü.
  Gökyüzüne baktım.Her tarafı kara bulutlar sarmıştı.Normalda çoğu insan kara bulutları sevmez.Ama ben seviyorum.Bana daha çok mutluluk veriyolar.Ama tam gökyüzüne bakarken içime yine o sızı geldi.Nefesim daralmıştı.Aklımdaki tek kişi Mertti ve şuan ne yapıcağımı hiç bilmiyordum.Yavaş yavaş dengemi kaybediyordum.Gözlerim karardı.Midem bulanmaya başladı ve içimdeki o sızı tüm vücuduma yayıldı gibi oldu.
  İşin kötü yanı ise Mert sevdiği kızla tam karşımda oturuyordu.Yani düşüp bayılırsam rezil olucaktım.Ne kadar ilginç dimi?Senden nefret eden bi insanı, resmen sana söven bi insana karşı hala rezil olucam düşüncesi var.
  Ben bunları düşünürken artık bilincimi kaybettim ve olduğu gibi yere yığıldım.