Zor Aşk

Okul

Sabah alarmın sesiyle uyandım.Şu alarm insan olsa herkes sövdüğü için baya kötü biri olurdu heralde.
  Ardından elimi yüzümü yıkayıp okul forması olan lacivert üstümü ve siyah kotumu giydim.Kahvaltıda birşeyler atıştırdıktan sonra siyah spor ayakkabımı giyip çantamı alarak merdivenlerden indim.
  Yolda yürürken karşıma Özgür çıktı.
  Özgür biliyorsunuz ki Ardaların grubunda.Bana"selam"dedi.Ardından okula birlikte gitmeye ne dersin diyince bende"zaten şuanda gidiyoruz"diyip güldüm.
  Yolda biraz konuştuktan sonra okula geldik.Ardından Edayla Arda buraya doğru geldi.
  Sonra Özgür Ardayla,bende Edayla dolaştım.
  Eee ne konuştunuz yeni sevgililer?dedim.O da ne konuşalım günlük konuşmalar işte.Ama biliyor musun dün hiç uyumamış.dedi.
  Bende"niye seni düşünmekten mi?"dedim.
  Hayır ya.Gerçi o da vardır da çalışıyormuş.İşi baya uzun sürünce eve geç gelmiş.Kıyamam.
  Bende"çok tatlı ikilisiniz.Ama şimdi şu muhabbeti bırakıp sınıfa girsek iyi olucak.Mağlum ders"kimya"ve hoca derse geç gelenleri almıyor ya.dedim.
  O da"doğru.O zaman sınıfa girelim"dedi.
  Sınıfa girdik.Ardından kimya hocası geldi.Yanımda Elif oturuyor.O sırada hocanın dediği bir şeyle ilgili Elif komik birşey dedi.Bende kendimi tutamayıp güldüm.Baya güldüm yani herkesin duyabileceği bir şekilde.
  Sonra herkesin bana baktığını fark ettim.Öğretmen de"Seda neye gülüyosun?Gülünecek bir şey varsa biz de gülelim"dedi.
Yok artık.Hoca hangi çağda kaldıysa?Adam hala"gülünecek birşey varsa bizde gülelim"diyor.Bende pardon hocam.Bir daha olmaz diyip derse odaklanmaya çalıştım.Ne odaklanma ama.Bir yandan Elifle Mert birbiriyle laf yarışına girmiş.Bir yandan Ardayla Eda gülerek konuşuyorlar.Bir yandan Melda üzgün ona da birşey diyemiyorum.Anlayacağınız herkes ayrı telden çalıyor.
  En çok da Mertin Elif'e birşeyler demesine sinir oluyorum.Mert arkamızda oturunca çenesi de durmuyor.
  Belki sizin de başınıza gelmiştir.Sevdiğiniz kişi sizinle değil en iyi arkadaşlarınızdan biriyle yada en iyi arkadaşınızla konuşur.Çok sinir bozucu değil mi?
  Hayır yani kıskanmıyorum.Sonuçta en iyi arkaşımdan biriyle konuşuyor.Ama çok konuştukları zaman istemsiz sinir patlaması oluyor.Ama bu sinir patlamasını içimde yaşıyorum tabi.Hep içimde yaşadığımdan birşey yaşayamadım zaten.
Ben bunları düşünürken Mertte bana birşeyler söylüyordu.Ama o kadar önemli şeyler söylemiyordu.Yani heralde.Ama önemli birşey dese duyardım.Ama bir insanın çenesi hiç mi durmaz?Dersi dinlemeyen daha doğrusu dinlemeye çalışıpta dinleyemeyen ben bile çocuğun çenesinden bıktım.En sonunda"he he"diyip geçiştirdim.
  Ah Mert ah!Sinir bozucusun falan ama çekiliyorsun işte.Her ne kadar boş konuşsan da,her ne kadar beni sevmesen de çekiliyorsun işte.Hayır yani.Bunları düşünmekten ne onu dinleyebiliyorum,ne de dersi.
  İşte böyle.Ardından bizim 5 li grup daha doğrusu adı yakında 4 lü grup olucak ama neyse işte dışarı çıktık.Anlıyorum Edayı.
  Her ne kadar onun gibi sevgilim olmasa da anlıyorum.Sonuç olarak ben de sevdim.Hala seviyorum.Anlayabiliyorum.Ama sürekli de Ardayla dolaşılmaz ki.Zaten 7 tenefüs var.7 tenefüsün 5'ini onunla dolaşmakla geçirince geriye 2 tenefüs kalıyor.Yakında Edayı göremicez heralde.
  Ama öğlen arası bizimle dolaştığı için çok fark olmuyor.Ama insanın hayatında değişiklik olunca çevresindekilere karşı biraz değişebiliyor.
  Ama bu o kadar da büyük bir değişim değil.
  Bizde öğlen arası milleti çekiştiriyoruz.Napalım başka yapıcak birşey bulamıyoruz.
  O sırada kimse konu bulamayınca yada bulsa bile konuşmayınca sessizliği Melda bozdu.
  Hazır hepiniz buradayken size söylemem gereken birşey var.dedi.
  Hepimiz ona doğru bakıyorduk.Gerçi ben ne diyeceğini biliyordum ama birşey demedim.Sonra"emin misin Melda?"dedim.
  O da"evet"diyince birşey demedim.Sonra Eda"siz bizden ne saklıyorsunuz?"dedi.
  Melda"birşey saklamıyoruz.Sadece şuan söyleyeceklerimi Sedaya daha önce söyledim o kadar."dedi.
  Ardından sessizce"annemle babam boşanacaklar."dedi.
  O sırada hepsi şok oldu.Ben zaten bildiğim için o kadar şaşırmadım.Ardından Elif"bunu neden daha önce söylemedin peki ve neden sadece Sedaya söyledin de bize söylemedin?"dedi.O sırada tam"Melda böyle istedi." diyecektim ki Melda konuştu.
  "O gün çok sinirliydim.Sedaya bile anlatıp anlatmama konusunda kararsız kaldım.Aslında bu kişi illa Seda olucak değildi.Aranızdan bir kişiye anlatacaktım.O da Seda oldu.İçinizden birine anlatırsam belki biraz da olsa rahatlarım diye düşündüm.Hem Sedaya ben dedim bizimkilere anlatma diye.Ben cumartesi günü anlatacaktım ama daha fazla dayanamadım ve bugün anlatmaya karar verdim."dedi.
  İşte böyle.Ardından zil çaldı ve tarih dersine girdik.Dersler bir şekilde geçti.Ardından eve doğru yürüdüm.Arkamdan biri bana sesleniyordu.Ses hiçte yabancı değildi.Bu ses...Özgürün sesi.Bana kim bilir kaç kere seslendi.
  "Kusura bakma.Biraz dalgındım.Sonradan duydum."dedim.O da"sıkıntı değil.Şey diyecektim.Eğer işin yoksa bugün parkta dolaşmaya ne dersin?"dedi.Tam cevap verecektim olabilir diye.Ama yine araya bir şey girdi.Telefonum çalıyordu.Arayan annemdi.Annem de hep bu tip zamanlarda arıyordu.Galiba önemli birşey.Çünkü normalde okul çıkışı beni aramaz.Neyse.Telefonu açtığımda annem"kızım çabuk gel.Apartmanın merdivenlerinden yuvarlandım."diyince şok oldum.
  Sonra anneme"hemen geliyorum."dedim.Yanımda da bildiğiniz gibi Özgür var.Olanları açıklayınca"istersen bende geliyim"dedi.Bende"tamam gel"dedim.Ardından koşarak eve doğru gittik.
  Acaba anneme kötü birşey oldu mu?Bir sonraki bölüme kadar hoşçakalın :)