I'm in love with Dana Sophia

Confused

Ilang araw nadin ang nakalipas.
Salamat sa Diyos at okay nadin si Papa pero sabi ng doktor kaylangan pa nya ng pahinga ng ilang araw.  Napapansin ko din ang ilang araw ng pag iiwas sa akin ng kapatid ko, kapag kinakausap ko ito napaka tipid nitong sumagot.
I don't know why he is so cold to me. May nagawa ba akung masama sa kanya?
Excited pa ako dahil nalaman kung uuwi na sya, pero bakit ganun?
Malapit nga sya ngunit napaka layo naman ng loob nito sa akin?

Parati  nalang itong umaalis ng bahay, sa kadahilanang ito muna ang in charge sa kompanya. Pero kahit na, hindi manlang nya ako kayang kausapin kahit sandali lang. Kapag naka uwi naman siya galing sa trabaho ay agad agad itong pumapasok sa kwarto. Parang mayroon itong hinanakit sa akin.
Ayukong mag isip ng negatibong bagay sa kanya.
Hindi ganoon si kuya, siguro na prepressure lang talaga ito dahil nadin kay papa at dagdag pa ang trabaho nito.
Oo nga naman sino ba naman ako, para magsalita agad without knowing his reason's.
"Dana!" Halos mabingi ako sa sigaw ng kaybigan kung si Rowelyn, kung makapagsigaw ito parang mayroong nasusunogan ng bahay.
"Ano kaba naman Rowelyn, nasa office tayu napaka ingay mo" pagtatakip ko sa bunganga niya. Katabi ko ito sa office at gumagawa ng paper works.
"E paano ba naman! kanina pa ako salita ng salita dito, hindi ka naman pala nakikinig nagsasayang lang pala ako ng laway. Napaka dami ko ng na ikwento  pero naka ta meme kalang diyan. Mag tapat ka nga sakin in love kaba!?"
Nanlaki ang aking mga mata sa sinabi nito. Hindi ako makapaniwala sa pinagsasabi ng babaeng to. Minsan kasi iba ang andar ng utak.
"Ikaw talaga kung ano ano ang sumasagi sa isip mo no?" binatokan ko siya.
Palibhasa walang magawa sa buhay. Tumawa naman ang loka loka.
"Alam mo balita ko,umuwi nadaw ang kuya mo. Alam mo bang sya ang hot issue ngayun dito sa office. Alam mo girl ang swerte mo kasi naman ang gwapo gwapo ng kapatid mo parang isa itong adonis!"
Seriously Rowelyn? Pinagtitinginan na kami ng mga tao, pero hindi mapigil ang bunga bunga nito sa kaka talak.
Napabuntong hininga nalang ako.
"Rowelyn alam mo parang may nagbago sa kanya"
Ilang araw ko na kasing napapansin ang kasungitan nito, mas ma sungit pa nga ito kaysa sa babae.
"Sabagay tama ka" patuloy ang tingin nito sa kisame.
Nangangaalapaap nanaman ang loka loka kung kaybigan.
"Mas naging gwapo siya, ang hot ng kuya mo girl. At idagdag mo pa yung katawan nya, tao ba talaga sya? Kapatid ka ba talaga nya?" Hinawakan niya ang ang aking mag kabilang balikat. At matalim akong tinitigan.
Ano bang nangyayari sa babaeng ito parang na possessed ng masamang ispirito.
"May girlfriend na ba siya?"
Sa lahat ng kalukuhang pinag sasasabi ni Rowelyn, yung pinaka huli lang ang may kabuluhan. Napaisip ako. May girlfriend na nga ba sya? Napaka imposible namang wala, kasi mismo namang sarili ko hindi ko maitatangging gwapo talaga ang kapatid ko. Naaalala ko pa ang sinabi nito sa akin, when i love she is the only girl nothing else.

Isang araw nakita ko kasing may pina paiyak itong babae.
Nagalit ako sa kanya, kaya pinagalitan ko siya
But i could't blame him, he was just telling the truth.
Sabi pa nito.
"Hindi ko kaylangang ipilit ang sarili ko sa kanya, dahil sa una palang hindi ko na sya gusto"
He was intently looking at me while uttering those words.
Parang allergy'k ito sa mga babae. Dahil sa sobrang talino nito ay, madaming babae ang nagkakandarapa sa kanya. Pero lahat ng iyon ay tinanggihan ng kuya ko. Hindi ko alam kung bakit, magaganda naman karamihan sa kanila. Kung ibang lalaki, lang talaga ay hindi na mag dadalawang isip pa. But my brother is not like that, wala pa akung nabalitaan na niligawan manlang sa buong talambuhay ko na magkasama kami.
Ni minsan hindi nito na banggit sa akin kung may nagugustuhan na ba syang babae.
Malalaman at malalaman ko rin naman, kina mama at papa.
I know that he can't lie to our parent's.
"Sa pagkakaalam ko naman wala"
"Sa pagkakaalam mo? Ibig sabihin hindi ka sigurado?"
"E hindi naman kasi kami masyadong nag uusap, yun na nga yung sinasabi ko sayu na parang may nagbago sa kaniya, ayuko namang mag isip ng kung ano. Alam kung mabuting tao ang kuya ko, its just that he is treating me so cold this past few days"
"Hindi naman sa pagkaka alam ko kasi maganda naman ang pakikitungo niya sa mga nag tratrabaho dito sa office. Baka naman may nagawang kang masama? Pero sabi mo nga sobrang close ninyo nung mga bata pa kayo imposible namang magagalit nalang sya ng walang dahilan diba. Siguro pagod nga lang sa trabaho. Huwag ka munang mag isip ng kung ano okay? Halika na kumain na tayu, kasi nagugutom na ako." Sabagay may punto naman si Rowelyn, maybe i should give him time.
Hinatak ako nito palabas ng office. Bumaba kami at pumunta sa canteen. Alas dose na pala ng hapon hindi ko namalayan ang oras. Total short break lang naman samin, kaya dito nalang kami kakain ito kasi ang pinaka malapit kumpara sa ibang restaurant na saskay kapa sa taxi.

Naglalakad kami pa baba ng building ng makita namin si kuya.
He is wearing his office suit, it really suit's him well.
"Sir!" Napahinto ito, at napatingin sa kinatatayuan namin.
I gave Rowelyn a bad look but she doesn't mind.
Lagot ka sa akin mamaya. Nasapo ko ang ulo ko ng di sa oras.
Bigla itong lumapit sa amin, dumako ang tingin nito sa akin.
Biglang napatayo ang aking mga balahibo.

Laking gulat ko ng nginitian nya si Rowelyn.
Wow i didn't expect that.
He is giving his genuine smile to her. Nakakainggit naman.
Buti pa si Rowelyn at nangingitian nya ng ganyan kesa sa sariling kapatid at ka dugo niya.
"Yayain ka sana namin ni Dana, kakain kami sa labas"
Grabe siguro wala ng naiwang hiya sa katawan ng babaeng to.
I stroked my head down, alam ko na tatanggi siya.
I didn't want to expect anymore.
Ngunit pursigido itong kaybigan ko.
"Sir sana huwag ka ng tumanggi, total sabay rin lang naman tayu papasok mamaya. At tsaka request kasi ni Dana ito sa akin"
Ngumiti ako ng nakakaloko sa kaybigan ko. Wala naman akung sinasabing ganun sa kanya. Well i really want to eat with him, pero never kung sinabi sa kanya sa ganong paraan.
Nakakahiya na talaga! Pwede na talaga itong pang best actress.
Nagdrama pa talaga ito na parang nalulungkot. Mayron nanaman siguro itong masamang binabalak.
"Okey" tipid nyang sagot.
Okey? Yes, i heard it right he said yes!
Deep inside me felt happy.

Nagtungo na nga kami sa canteen malapit sa office.
Umupo kami sa squared table na tatlong upuan.
Katabi ko Rowelyn habang si kuya naman ay kaharap ko.
Kumakain kami ng tahimik.
Hanggang sa kaybigan ko na nga ang bumasag ng katahimikan.
"Sir, huwag ka sanang magagalit sa tatanungin ko ha? Curious lang naman kami" Ano nanaman kaya ang tatanungin ng babaeng to?
"May girlfriend kanaba Sir?" Seryusong tanong nito sa aking kapatid.
Nabitin ang pagkain nito sa ere.
Bakit parang na tetense ako, gusto kung malaman kung ano ang sasabihin nito.
But part of me, feels afraid. Paano nga kaya kapag meron na?
Ini angat nito ang kanyang tingin, he looks at me.
"Wala" he said, while his glance are on me.
It like his eyes are telling me something.
Bigla nitong inilipat ang kanyang tingin sa aking kaybigan.
"Talaga sir wala?" ngumiti lang sya ng tipid.
"Wala" sagot ulit nito, bakit ganun I'm so relieved for what he has said.

Wala naman talaga akong balak na sumama na kumain kasama sila.
Part of me felt guilt, ilang araw nadin ang nakakalipas na hindi ko siya kinikibo i pretend to be busy all the time pero gusto ko na talaga syang maka bonding tulad ng dati. If only she knew that i really miss the old us. Wala naman siguro mawawala kung sasabay ako kahit ngayun lang.
Just for this time V.
Pagkukumbinsi ko sa aking sarili.
And it will be the last.

Hanggang sa kumain na nga kami hindi parin ito kumikibo.
I am just waiting for her to talk.
Because i don't have the courage to start a conversation with her.
Biglang binasag ng kaybigan nito ang katahimikan.
Natawa ako sa ipinukol nitong tanung sa akin akala ko pa naman kung related sa trabaho ang tatanungin. And all she ask is, if i have a girlfriend.
Will I answer it or not? Then something came up into my mind, ano kaya ang magigigng reaksyun ni Dana kung sasabihin kung meron kahit sa katutuhanang wala naman talaga? Siguro magtatampo ito dahil hindi ko sinabi sa kaniya, gusto ko lang makita ang ekspresyon ng mukha nya.
Ngunit sadyang taksil ang aking puso.
Kusang lumabas sa bibig ko ang salitang  "wala".
I couldn't deny myself that the girl that i've always been wanting is in front of me.

Hindi parin matanggal sa isip ko kanina ang pangyayari.
Para akung lutang sa ere,
"Wala naman palang girlfriend"
"Ha?" Tinignan ko ito.
"Ang sabi ko po WALA NAMAN PALANG GIRLFRIEND ANG KUYA MO"
Pag uulit nito, ng mas malakas.
"Ah... Oo" nanatili parin akung lutang sa ere.
"Alam mo may napapansin ako sayu kanina kapang wala sa sarili? May tinatago kaba sakin Dana Sophia?"
"There is nothing to hide. It just that he makes me feel confused."
Nasa labas kami at nag aabang ng sasakyang pauwi.
"Siguro naninibago kalang sa kanya. Wag kang mag alala magiging okey din ang lahat. Siguro bad timing kalang"
"Siguro nga" i'll just wait for that right time to ask him.