ZORAKİ KOCA

Hani Hayallerimiz vardı Hayal

Aradan 24 saat geçmişti.Umut çoktan atakanı bulmuş bir depoda tutuyormuş.Tuna ve ben ise Beyzanın uyanmasını bekliyorduk aglamaktan gözlerim kızarmış,şismiş ve rengi degişmişti.Kendime sürekli sakin olmayı hatırlatıyordum.Tunaya üzülmemesini Umuta ise ona bisey hatırlatmıyordum.Canım çok yanıyordu.Beyzanın yanına girip baş ucuna oturdum.Doktor bizi duyabildigini ama ilaçlar yüzünden uyanamadıgını söylemişti.Bende o yüzden bu kötü haberi ona uyurken söyleyecektim.Başka türlü söyleyemezdim.Tuna ve Umut camdan bizi izlerken ben Beyzanın elini sıkıca tutup konuşmaya başladım.

"Beyzacım,bitanem biliyorum beni duyuyorsun Tuna ve Umut bizi camdan izliyolar belki Tunanın nerde oldugunu ögrenmek istersin.Artık konuya girmem gerekiyo yoksa önceki seferlerde oldugu gibi kalkıp gidebilirim bak bitanem üzüldugünü biliyorum ama dayanmak zorundayız suan sana bu kötülügü yapıp uyurken söyleyecegim icin kızıyorsun ama bunu Tuna yada Umut yapamazdı.Tuna çok üzgün ama seni çok seviyor ve emin ol seni asla bırakmayacak ne olursa olsun konuya girmemi bekledigini biliyorum emin ol elimden geleni yapıyorum"

Deyip bi kaç dakika sustum ona nasıl söyleyecegimi bilmiyordum.

"atakanı yakaladık onu bir depoya kapatmışlar senin uyanmanı bekliyoruz Tuna seni iyi görmeyi bekliyor sonra gidip dalacak uyan artık yalvarırım senin şimdi Tuna dalamaz o yüzme bile bilmiyo deyip igrenç bi espiri patlatman benimde seni üzmemek için bu espiriye soguk soguk gülmem gerekiyo nolur uyan yalvarırım Beyza"

hem aglayıp hem konusurken Beyza yavaşça elini kımıldattı eminim artık söylememi istiyordu ama nasıl derdim çocugun olmayacak diye.en sonunda hıçkırıklarım azalınca Beyzaya sıkıca sarılıp geri çekildim.

"melegim,can tanem,kardesim üzgünüm (hıçkırık) senin (hıckırık) rahmin hasar görmüş"

Beyzanın gözünden bi damla yaş akınca lanet ettim canım o kadar yandı ki Tuna ve Umuta baktigımda Tunada aglıyordu.Kalkıp tam odadan çılacaktım ki Beyzanın kısık çıkan sesiyle yerime çivilendim.

"Hani hayallerimiz vardı Hayal"

gözlerimden yaşlar akarken yavaş adımlarla tekrar yanına gittim biraz su alıp agzına dayayıp biraz içirdim.ikimizde aglıyorduk koca odanın içinde sadece ikimizin hıçkırıkları duyuluyordu.

"farkında mısın"

dedi aglamaklı ve kısılmış sesiyle ne demeye çalıştıgını anladıgım için tam agzımı açmıştım ki ikimizinde agzından aynı kelimeler döküldü.

"ne zaman Hayal kursak mutlu olamadık"

ve tekrar aglamaya başladık.O sırada içeri doktor girdi.

"aglamak hastayı yorabilir lütfen aglamayın"

yine aynı anda cevap vermistik.

"aglamak rahatlatır"

doktor biz biraz bagırarak bunu söyleyince kapıyı kapatıp çıktı bizse hala aglıyorduk.Beyza hafif yana kayıp beni yanına çagırınca hemen yanına girdim küçüklükten beri böyleydi ben yatardım Beyza kafasını karnıma koyar aglardı.Bir keresinde yine aynı seyi yapmıştı üstümde en sevdigim t-şörtüm vardı kafasını kaldırdıgında t-şörtümü rımel yaptıgı icin elinde yıkatmıştım.Beyza karnımın üstünde uyuya kaldıgında benimde yorgunluktan gözlerim yavaş yavaş kapanmıştı.

.......

Gözlerimi açtıgımda yanımda yatana bakıp hızla yataktan kalkacaktım ki beni kolumdan tutup yataga geri çekti.

"biraz uyu"

"ne uyuması ya arkadaşım,kardesim acı çekerken ben burda uyuyamam gidicem bırak yanında olmam lazım"

"Hayal biraz sakin ol gelde uyuyalım"

"uyumak istemiyorum Umut bırak ya gidicem"

"hay başımın belası seni Beyzanın yanından aldım çünkü Tuna yanına yattı ve şuan yanında biraz yalnız kalsınlar bizde biraz uyuyalım"

"tamam ama sonra hemen gidicez tamam mı"

"tamam"

tam yine kalkmaya yeltenirken bu sefer belimden yakalamıştı.

"nereye ya bi yatamadın"

"bakıcıyı arıycam edizi bi sorayım"

"tamam"

deyip belimi bırakınca hemen gidip telefonu aldım ve bakıcıyı aradım oda zaten ilk çalışta açmıştı.

"alo"

"tesekkürler siz?"

"oglum nasıl"

"telefonu kulagına tutar mısınız"

"oglummmm,ediiiiiiiz,bitanemmmmm,anneciiiiim napıyosun Ediiiiz"

telefonun diger tarafından edize ait tuaf sesler gelince uzun zamandan beri ilk defa gülümsemiştim.Sonra telefonu kapatıp zorlada olsa Umutu odadan çıkarabilmiştim.Beyzanın odasının kapısının önüne gelince içerdeki bagrışmaları duyunca gözlerimden yaşlar akmaya başlamıştı.

"ben sana ćocuk vermiycem Tuna üzgünüm hastaneden çıkınca boşanalım"

"ne saçmalıyosun Beyza ben seni istiyoruum"

"Tuna bana belli etmemeye çalışsanda herkez bir kızı olsun ister herkez sevdiginden bir parça ister lütfen kendine sana çocuk verebilecek birini bul"

"saçmalamayı kes artık Beyza ben seni istiyorum tamam inkar etmiyorum bizimde ediz gibi bi oglumuz olsa fena olmazdı ama önemli deil yanımda sen olunca çocuk önemli deil hem doktor ufakta olsa bi ihtimal var dedi bakarsın bizimde olur hem tıp gelişti"

Beyzanın hıçkırıkarını duyunca ben daha bi aglamaya başlamıştım Ediz gibi bi çocuk istiyodu Tuna ben aglarken Tuna sesimi duymuş olacakki kapıyı açtı o kapıyı açar aćmaz Beyzayla göz göze gelmiştik birbirimize uzun uzun baktıktan sonra aynı anda aglamaya başlayınca gidip Beyzaya sımsıkı sarıldım oda bana...