O tatbikattan sonra 1 hafta geçmişti ama ücüde benle hala konuşmuyordu.Kaç bin defa özür diledigimi bilmiyorum.Sürekli konu açmaya çalışıyordum ama sonuç vermiyordu.Yanımdalardı çünkü ne kadar konuşmasalarda benim için korkuyorlardı.Yerimden zorlanarakda olsa kalktım ücüde göz ucuyla bakmıştı ama yardım etmemişlerdi
"mutfaktan bisey istiyor musunuz?.....cevap tabiki yok"
Kalkıp mutfaga gittim ve bi muz alıp dogramaya başladım 8 ay bitmek üzereydi çok heyecanlıydım.Bebegimi düşünürken elimi kesmiştim sanırım derindi çünkü kanı hiç durmuyordu.Sesime hemen gelmişlerdi.
"hayırdır niye geldiniz unuttunuz mu yoksa ben sizi gecenin bi köründe uyandırmıştım hemde aptal bi tatbikat için simdi gidin"
Canım yanıyordu hemde çok Umut hemen yanıma geldi sesi çok sogukta olsa konuşuyordu.
"hastaneye gitmemiz lazım"
"gelmiyorum gidin ve kaç gündür kafanızı kaldırmadan baktigınız televizyonu seyredin ben başımın çaresine bakarım"
Bu sefer yanıma Beyza gelmişti biz onunla sadece 2 gün küs kalabiliyorduk.Ama bu sefer koca bi 1 hafta olmuştu tamam suçluydum ama üzgün oldugumu görmüyolar mıydı.
"Hayal hastaneye..."
tamamlamasına izin vermemiştim.
"gitmiyorum beni rahat bırakın"
"Haya...."
"çıkın dedim"
lafları hepsinin agzına sokup geri göndermistim sonra elimi sarıp muzuma geri dönmüştüm ama yemeye halim kalmamıştı bende kalkıp odama gittim salona gittigimde hepsi oturuyordu ama televizyon kapalıydı.Odama gidip kendimi yataga attım ve uykuya daldım.
........
2 gün daha geçmişti odamda yine yalnızdım evde kaç gündür çok sıkılmıştım ve hazırlanıp dışarı çıkmaya karar verdim.Hazırlamdım ve aşagı indim tam kapıdan çıkıyordum ki bi ses beni durdurdu.
"nereye"
arkamı döndügümde üçüde çiçek olmuş bana bakıyorlardı aslında suan icimden hepsine sarılmak geliyordu ama yapamıyordum onları çok özlemiştim.sert sesimi takınıp cevap verdim.
"umrunuzda mı"
"olmasa sormazdık"
"olsa bu kadar uzatmazdınız"
"uzatma sadece nereye dedik"
Ooo Beyza ne dediiii.
"bende sizene dedim"
"söylemeden gidemezsin"
"giderim"
Dedim ve arkamı döndüm ama kapı kilitliydi arkamı tekrar döndügümde Umut anahtarı tutmuş bana dogru sallıyordu.
"anahtar"
"son kez soruyorum nereye"
"offf yeter evde bunaldım tamam mı sahile gidicem"
"olmaz"
"neden"
"heran dogurabilirsin"
"sizene yaaa verin su anahtarı"
"malesef"
Deyip içeri geçmis televizyon izliyorlardı gidip televizyonun önünde durdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZORAKİ KOCA
Storie d'amoresizi aşka sürükleyecek bir roman...İlk başlarda zorla olan ama sonradan ikisininde birbirine deli oldugu bir aşk okumanızı tafsiye ederim..