Güneş ısıtan tek ışıksa, yıldızlar da ondan birer parçaysa, yıldızlar neden üşütür ki insanın içini?
Yine eksik bir nefes hayat, yine güneş küs, geceye bıraktı yerini yıldızlar da olmasa güneşin yokluğuna nasıl alışılır ki bi yanı hep eksik yaşanan bu hayatta...
Serilip yok olma mevsiminde bir düşün dökülen o kırmızı sarı kahve rengi hatta yeşil olan yaprakları bile, ancak o zaman anlarsın hayatını hiç yaşamadığını...
Önemli olan bulutlara kadar ulaşabilmek korksan da kormasan da bulutlar seni bekliyo sonunda baş aşağı gerceklere düşmek olsa bile...
Yokluğunun bana kattığı tek şey artık hiç bişeyin imkansız olmadığını öğrenmiş olmam, belki öğretmenim çok iyi olduğu içindir, belkide ben öğrenmeye çok hevesliyimdir de öyle öğrenmişimdir...
Her şarkının güzel başlangıcı olur ve hiç bitmesin istersin ama hersey gibi şarkıkar da rüyalar da gündüzler de geceler de biter artık sen gündüzü yaşarsın ben geceyi aynen istediğin gibi senden uzak biyerlerde ama hep baş ucundaymış gibi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Mı? Yoksa Hayat Mı?
PoesíaBazen sevgiyle aşkı karıştırır insan bazen sever kaybedince anlar aşkı bazen de aşıktır gittiğinde anlar onsuz da yaşadığını.
