Şu an saat kaç hiç bilmiyorum yada bu gün günlerden ne onu bile bilmiyorum sadece karanlık bi odanın içinde pencerenin kenarında bi küllük ve bi sandalye var perde sonuna kadar açık gördüğüm tek şey karanlığın içinde Dumanın arkasında kalan ufak tefek onlarca ışık onlara bakıyorum kulağımda adını bilmediğim bi melodi var hep başa saran bi yerden dumanın efkarına kapılıp mırıldanıyorum sadece ses olsun da duman dağılsın diye duman kaybolup giderken gökyüzüne arkasından biraz daha duman giyor sanki günler öncesinden haberleşip de birlikte kaybolmaya karar vermişler gibi onları izlerken aklımda anlam veremediğim bi dünya soru cevap bi bakıyorum oğuz atayın efendisi olduğu Olric bi bakıyorum Abdülhak hamit Tarhanın Ekberi ve bayan nelly sonra da onu takip eden cemal Süreyyanın seninle olmanın en güzel yanı ne biliyor musun şiiri derken bi ses '' o can Yücelin değil miydi ya '' sonra düşünüp aynen ya diyo ve aptalca gülerken yine dumanın içinde kayboluyo düşüncelerim bilmiyorum ya ben nasıl bi dünyada kiminle ne zamandan beri buradayım diye düşünüyorum sonra kendi kendime diyorum ki '' aman be ne önemi var aynen devam abi işte ne bozucaksın düzenini tatlına tuzluna karışanın yok en azından'' kendimi avutma şeklim işte anca bu kadar napalım ya bizim gibi basit insanların basit cümle ve düşüncelerini öğelerine ayırıp yok lan öyle miydi diyorum onu bunu boşver de öyle yada böyle geçiyo işte be zaman napalm bizim de dünyaya gelme amacımız buymuş işte durucak mıyız? '' Asla" aynen devam mı? Her ne kadar istemesem de aynen devam
abi işte sonunda kadar devam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Mı? Yoksa Hayat Mı?
PoesíaBazen sevgiyle aşkı karıştırır insan bazen sever kaybedince anlar aşkı bazen de aşıktır gittiğinde anlar onsuz da yaşadığını.