Prologue

41 3 0
                                    

Pagmulat ko ng aking mata,

Agad akong nasilaw, sa liwanag na nakita,

'Bakit ang liwanag?' sabi ko sa aking isipan.

'Imposibleng patay na ako kasi masyadong maganda ang nangyari...I just cant believe ' ngingiti ngiti kong sabi sa aking isipan....'nababaliw na ba ako??'

Biglang bumalik ako sa huwisyo ng may magsalita sa tabi ko na hindi ko namamalayan na ngayon ay mugto na ang mata at mukhang sabik na sabik na makasama at makausap muli ako...

"Oh God...Im so thankful anak...dahil--------------" mom said kaso hindi ko na agad siya pinatapos sa pagsasalita dahil naramdaman ko na sobrang bigat na ng talukap ng mata ko..Gusto ko ng matulog..kaso bakit parang ayaw nitong pumikit??? At namalayan ko na lang na tuloy tuloy na pala ang pagdaloy ng aking mga luha.....

DONT WORRY,I STILL LOVE YOU

A/N : Hello guys!! Kahit di ko pa nasisimulan ang story na to,gusto kong humingi ng sorry kasi baka makornihan kayo sakin pero dont worry,Pag nabasa niyo to,hindi ko kayo bibiguin....So sana keep reading this story...I hope na sana icheer niyo po ako sa pag gawa ng story na to hihihi...Para ganahan ako... I promise na hindi ko kayo bibiguin... Well, I love you all!!!   

Don't worry,I Still Love you(DWISLY)Where stories live. Discover now