Լիլիթը մի կերպ դուրս գալով իրա կանգառում ուղևորվեց իր աշխատավայր, այն մեծ ու սպիտակ շենքի հինգերորդ հարկում էր: Դեռ չէր մոռացել իր ահավոր հարցազրույցը: Բացեց դուռը, մոտեցավ վերելակին ու հանկարծ նրա հեռախոսը զանգեց: Տիգրանն էր, ընկերը:
-Ալո, -ասաց Լիլիթը վերելակ մտնելով :
-Ալո, որտե՞ղ ես, քեզ ե՞րբ տեսնեմ այսօր:
-Այսօր ես տրամադրություն չունեմ:
-Իսկ ես շատ եմ ուզում քեզ,.դե, արի...
-Հիմա ես գա՞մ, թե դու էիր գալիս:
-Եթե արդեն կարողացա քեզ համոզել, ուրեմն ես կգամ:
-Լավ, 6-ին խմբագրության մոտ:
-Լավ, կարոտել եմ...
Լիլիթը անջատեց հեռախոսը, վերելակի դռները բացվեցին ու նա մտավ իր գրասենյակ:
Տեղավորվեց իր սեղանի մոտ, որը ընդհանուր սենյակի անկյունում էր: Նա հանեց վերարկուն ու արդեն պատրաստվում էր սկսել երեկ կիսատ թողնված նյութը շարունակել, երբ նրան մոտեցավ նրա խմբագիրը:
-Դե, ինչպե՞ս անցավ:
-...նորմալ...,-ասաց Լիլիթը: Նա հո տիկին Գայանեին չէր կարող ասել, որ իսկական սառը գորտի հետ էր գնացել հարցազրույցի:
-Լավ է, որովհետև դու միայն հարցազրույց չպետք է անես: Դու պետք է նրա մասին ռեպորտաժ պատրաստես' մեր կայքի համար: Պայմանավորվիր նրա հետ, դու ստիպված կլինես ավելի շատ ժամանակ նրա հետ անցկացնել օրվա ընթացքում:
Լիլիթը ուղղակի կոտրված էր, նա փորձ արեց առարկել, երբ նրա խմբագիրը ասաց հետևյալը.
-Այդ հարցազրույցից է կախված քո' մեր խմբագրությունում աշխատելու հնարավորությունը:
-Լավ,-ասաց նա:
-Քեզ տեսնեմ,-ասաց Գայանեն և ուղևորվեց կողքի սենյակ:
Լիլիթը հինգ վայրկյան առաջ կորցրեց իր աշխատելու հույսը, բայց միևնույն է զանգեց Արամին:
--Բարև Ձեզ: Ես եմ, Լիլիթը: Ուղղակի ուզում էի ասել, որ խմբագիրս որոշել է, որ Ձեր մասին ռեպորտաժ պիտի պատրաստվի, ես կհասկանամ, եթե Դուք հրաժարվեք, չէ որ այդպես ես Ձեր ժամանակը ավելի շատ կխլեմ: Ի՞նչ կասեք:
Մոտ 10 վայրկյան լռելուց հետո Արամն ասաց.
-Լավ,-ու Լիլիթի պատասխանին մի որոշ ժամանակ սպասելուց հետո անջատեց:
...
Նրանք հանդիպեցին մյուս առավոտյան : Լիլիթի հետ օպերատոր էլ կար, Կարենը, բայց նա այնքան էլ դուր չեկավ նրան:. Կպչուն բնավորություն ուներ : Նրանք նույն ժամին գրասենյակ գնացին:
-Ասում են' էս բիբարը լավ էլ հաջողակն ա,-ծիծաղելով ասաց նա:
Հնարավոր է, որ ուրիշի մասին արված այսպիսի նկատողությունը Լիլիթին դուր չգար, բայց Արամը նրան ահավոր դուր չէր գալիս: Նա ծիծաղեց ու նրանք նստեցին վերելակ:
Լիլիթի համար շատ զարմանալի էր, որ Արամը նրանց սպասում էր հենց վերելակի մոտ:
Նա մոտեցավ Լիլիթին ու ձեռքը մեկնելով բարևեց:
-Բարև Ձեզ:
-Բարև,-ասաց Լիլիթը ու այդ պահին նրանց ձեռքսեղմումը դադարեցրեց Կարենը:
-Բարև Ձեզ,-նա սեղմեց Արամի ձեռքը ու թարս նայեց վրան: Լիլիթը դուր էր գալիս Կարենին:
-Գնա՞նք,-Լիլիթին նայելով ու ժպտալով հարցրեց Արամը:
Լիլիթը թեկուզ զարմացած էր Արամի այսքան ջերմ վերաբերմունքից, սակայն ոչինչ ցույց չտվեց դա ու նրա կողքով քայլելով նրանք երեքով մտան նրա աշխատասենյակ:
ВЫ ЧИТАЕТЕ
Սեքս Ու Ոչ Մի Պարտավորություն 2
RomanceԵվգենյան էլ չկա, բայց Արամը դեռ շարունակում է ապրել: Նա չի մոռացել նրան: Առաջին սերը փոխում է քո ողջ կյանքը' առանց վերադարձի հնարավորության: Դու երբեք չես մոռանա քո առաջին սիրուն, ինչքան ուզում ես փորձիր:
