ჯისუს pov:
- კიმ ჯისუ დროზე ადექი საწოლიდან და სკოლისაკენ ჰერი, ჰერიი - ოთახში ჯონგინი შემოვარდა.-ვდგებიიიი - პატარა ფისოსავით ვთქვი🐈
- არგიშველის ეგ 😆 -თქვა და ჩემი გადასაფარებლიანად აბაზანაში შემტენა😑. ნუ ყოველდღე ასეთი სიტვაციაა ჩვენთან ასე, რომ ჩემი გარდერობის ნახევარი სააბაზანოშია😂😂😂.
როგორც კი გავემზადე ქვევით სამზარეულოში ჩავედი, შევედი თუ არა დედას ხმა გაისმა:
- დილამშვიდობისა❤
- დილამშვიდობის😊❤ - საყვარლად გავუღიმე.
-დედაა... ბარკლები მზადაა? - შემოვარდა სამზარეულოში ჯონგინი, ნუ რას ვიზავთ ბარკლების გიჟია.
- კი😂
-ნეტა თუ არ მოგბეზრდა ამ ბარკლების ჭამა🍗 - სუფრასთან დავჯექი და ხელით ბარკალზე ვანიშნე.
-ნწ, ეს ხომ საოცრაბაა😋😋 -თქვა და ბარკალი აიღო🍗.
-დედა მე ჩაი მინდა! ბარკლების ჭამას აღარ ვაპირებ. - ვთქვი და ცხვირი ავიბზუე.
- მზადაა უკვე ჩაიც- მითხრა ღიმილით და ცხელი ჩაი წინ დამიდგა🍵.
- მადლობ დე საუკეთესო ხარ😁❤ - ვუთხარი და ჩაის შევექეცი.
-ისე ეგ ჩანთა რაში გინდა? :/ სკოლა ხომ დაამთავრე! - ვიკითხე ისე, რომ ჩაისთვის თვალი არ მომიშორებია.
- მჭირდება. - მოკლედ მომიჭრა პასუხი. ვაპირებდი მეც მეპასუხა, მაგრამ სწორედ ამ დროს მამა და სეჰუნი შემოვიდნენ სამზარეულოდი. როგორც ჩანს გუშინაც აქ დარჩა ბარეღამ აქ გადმოსახლდეს ეგ სწერვა!😑
-ბაბლთი მინდა... - ოჰ სეჰუნ😑 დარჩენილი ჩაიც უცებ დავლიე და მამასთან ერთად წავედი. სკოლაში მიმიყვანა და თვითონ სამსახურში წავიდა...
ქაის pov:
-ჯონგინ, სეჰუნ წავედი ეხლა მეც არ აურიოთ სახლი! 😂😂 - სიცილით თქვა დედამ და მალევე წავიდა.სეჰუნმა ბაბლთი აიღო და მალევე გამოცალა.
-ქაი -თქვა უცებ.
-რაიყო?
-შენი და ძალიან უცნაურია მგონი 😕
-საიდან დაასკვენი?
- მისი ქცევებიდან, დარწმუნებული ხარ რომ შენი დაა? საერთოდ არ გგავს. - დააკვეხა სიბრძნე
-არა. ისე ცნობისთვის ჩემი და არ არის ნაშვილევია. ეხლა კი წამო გველოდებიან.
-მოიცა რა... დაგველოდებიან. რას ქვია შენი და არაა? - ისეთი სახით მიყურებდა თითქოს კაცი მომეკლას და ვუმალავდი 😂😂
- იმას რაც ვიგულისხმე. ეხლა კი დროზე წავედით. - ვუთხარი და გასასვლელისკენ წავიყვანე, ნამდვილად არ მინდა სწერვული კითხვებით ტვინი გამიბურღოს.
ბიჭებთან მივედით და სრული შემადგენლობით ვიყავით.
-ჰეით - მივესალმე და სავარძელში ჩავჯექი თან პივის ბოთლი ავიღე.
-სალამი - თქვა და ჩემს გვერდით მოკალათდა და თან პივის ბოთლი აიღო.
- კარგია რომ მოხვედით. დღეს წვეულების გამართვა გვინდა, ნუ თითქმის ყველაფერი მოგვარებულია. - განაცხადა ამაყად ჩანიოლმა.
- გასაგებია და რა არის პრობლემა? - იკითხა სეჰუნმა და პივა მოსვა.
-ვის სახლში უნდა მოვაწყოთ. - თქვა შიუმინმა.
ნუ იმ დასკვნამდე მივედით, რომ ყველას სახლში რაღაც პრობლემა იყო ამიტომ ვერ გავმართავდით. უცებ ტელეფონმა დამირეკა და ბიჭებს გამოვეცალე.
- გისმენ მამა
- ჯონგინ, მე და დედას საქმე გამოგვიჩნდა ამიტომ სასწრაფოდ მოგვიწია წასვლა. 1 კვირაში ჩამოვალთ და იცოდე შენ დას მიხედე. - მითხრა მამამ
- კარგი, მაგრამ ჩემი და რატომ არ წაიყვანეთ თან? :/
- იმიტომ, რომ ასეა საჭირო! კარგი ეხლა წავედით და კიდევ თანხა ბარათებზე დაგირიცხეთ.
- კარგი. - ვუთხარი თუ არა გათიშა ნუ 1 მხრივ კარგია წვეულებას მოვაწყობთ. ბიჭებთან დავბრუნდი და სახეები ჩამოსტიროდათ.
- ბიჭებო, ჩემები 1 კვირა სახლში არ იქნებიან ნუ ჩემ დას თუ არ ჩავთვლით და წვეულებასაც გამოდის ჩემთან ვაწყობთ! - ვთქვი და ყველას გაუხარდა.
-მერე შენი და? - იკითხა სეჰუნმა.
-მოვუხერხებ რამეს...
1 სერიის დასასრული😂😂😂 ნუ შემიფასეთ როგორია. პატარა როა ვიცი, მაგრამ მეძინება... ნუ მოკლედ თქვენი აზრი დააკომენტარეთ და თუ მოგეწონებათ vote♡
ESTÁS LEYENDO
WHICH(დასრულებული)
Novela Juvenil"-მეგობრები ვართ? -რათქმაუნდა." ჯისო გოგონა, რომელიც 10 წლამდე ბავშვთა სახლში გაიზარდა. შემდეგ კი იგი კიმების ოჯახმა იშვილა და ყავს უფროსი ძმა ჯონგინი. ჯონგინს კი საუკეთესო მეგობარი ოჰ სეჰუნი. რა მოხდება, როცა გაიზრდებიან თუ არჩევნის გაკეთე...