ჯისოს pov:
შუაღამისას სანზარეულოში ჩუმად ჩავიპარე.
-აბა ვნახოთ სადაა ბაბლთი. -ვთქვი და მალევე მივაგენი.
-წიწაკა, მწვანილი, სვანური მარილი. -ვლაპარაკობდი ჩუმად და ვიპოვე თუ არა კარგად გადავანაწილე ყველა ბაბლთში. ჩუმად დავაბრუნე ადგილებზე და ოთახში გავედი.
სეჰუნის pov:
დილით გავიღვიძე თუ არა ბაბლთის ასაღებად სამზარეულოში ჩავედი.
-რა იყო ბიჭო რა ბუს გავხარ. -მითხრა სიცილით ჯისომ და ბარკალი პირში გაიქანა.
-არც შენ ხარ ნაკლებ დღეში. -ვუთხარი სიცილით და ბაბლთი ავიღე.
-ბაბლთის მონა ხარ სუფთა! - დამეჭყანა და ბარკლების თეფშთან ერთად სამზარეულო დატოვა.
-არა რა არაა ნორმალური. -ჩავიბურტყუნე და ბაბლთი მოვსვი, მაგრამ თურმე მწვანილი ეყარა და კინაღამ ცუდად გავხდი.
-ჯისოო! - ვიყვირე და მის ოთახში ავირბინე.
-რა ხდება? -მკითხა და ჭამა განაგრძო.
-რაუქენი ჩემ ბაბლთის?-ჯისოს ოთახში კინაღამ შევვარდი.
-რა ბაბლთი? -ისე მკითხა თითქოს არაფერი არ იცოდეს.
-ჩემ ბაბლთზე ვამბობ! -ვუთხარი და თავს ძლივს ვიკავებდი.
-მერავიცი შვილო შენი ბაბლთი სადაა! -მითხრა და მალევე მასთან გავჩნდი და ხელზე მოვუჭირე, რის გამოც ტირილი დაიწყო.
-რა ჯანდაბაა? - ქაი ოთახში შემოვიდა და ჯისოს ხელი გამომგლიჯა და ჯისო ჩაიხუტა.
-ბაბლღთი გააფუჭა!
-მერე მაგის გამო ტკენ?! წადი და ახალი იყიდე ეხლა კიდევ გადი ოთახიდან! - მითხრა და ოთახიდან გამომაგდო.
-მშვენიერია! არა რა სულ წავიდა ეს და ძმა ხელიდან! -ჩემოთახში შევედი და რაც ხელში მომხვდა ეგრევე ჩავიცვი. ცოტა თმა გავისწორე და ეგაა წავედი ბაბლთიზე ჯისოს მერე მივხედავ.
ჯისოს pov:
არვიცი რა დაემართა ქაის, მაგრამ ასეთი მომწონს. სეჰუნი კი სულ მთლად გადავიდა ჭკუიდან ამ ბაბლთის გამო!
-დაწყბარდი რა... -მითხრა ჯონგინმა და ცრემლები მომწმინდა.
-კარგი... ბოდიში ალბად საქმე გაქვს არ მინდა მოგაცდინო და წადი თუ გინდა. -ვუთხარი და გავუღუმე მან კი დამიბღვირა.
-არ მაცდენ.მეორედ ეგ აღარ გავიგო შენგან. რა ვაკეთოთ აბა? -მკითხა.
-რავი ვიდეო თამაშები ვითამაშოთ, მაგრამ ნიძლავზე. -ვუთხარი.
-კარგი. რომელიც წააგებს კიტრიან შოკოლადს შეჭამს. -მითხრა და ოთახიდან გავიდა. მალევე ჯეოსტიკებით დაბრუნდა და თამაშს შევუდექით. ბევრი თამაშის, შემდეგ წავაგე და კიტრიანი შოკოლადის ჭამა მომიწია. ააეთი საშინელება არაფერი გამისინჯავს!
-კარგი გოგო ხარ. ეხლა რა გავაკეთოთ? -მკითხა.
-სიმართლე თუ მოქმედება ვითამაშოთ. ოღონდ ის ბაბლთისტი მოვიდეს. -ვუთხარი და დამპლურად გავიცინე.
-კარგი მაშინ მე სოჯუს მოვიტან. -ვუთხარი და სოჯუ მოვიტანე მალევე სეჰუნიც მოვიდა და თამაში დავიწყეთ.
ქაის pov:
სეჰუნს დავურეკე და ვუთხარი მალევე მოსულიყო. ეს ბოლო დღეები უცნაურად ვიქცევი. აარვიცი რას განვიცდი ჯისოს მიმართ... სეჰუნთან როდესაცვხედავ ნერვები მეშლება, მაგრამ რატომ უნდა ხდებოდეს ასე?! სეჰუნი მოვიდა თუ არა თამაში დავიწყეთ და თან სეჰუნს ვუყურებდი, რომელიც ეშმაკურად იღიმოდა.
სეჰუნის pov:
ქაიმ დამირეკა და მითხრა, რომ სახლში მივსულიყავი. მივედი და თამაში დავიწყეთ. ვინც არ უპასუხებდა ან მოქმედებას არ შეასრულებდა სოჯუს დალევა უწევდა.
ჯიდის pov:
-ზელო წამო ქაისთან მივიდეთ რა და თან გოგოებიც წავიყოლოთ. -ვუთხარი ზელოს.
-ჯიდ... წავიდეთ, მაგრამ მანამდე შოკოლადები მიყიდე. -მითხრა სომ.
-კარგი გიყიდი და ბორამ შენ არაფერი გინდა?- ვკითხე ისე, რომ თვალი არ მომიშორებია მისთვის.
-მეც შოკოლადი მინდა. -მითხრა მშრალად.
-კარგი. -ვუთხარი და გავუღიმე. "დაწყნარდი რას იღიმი!"-გავუწყერი ჩემს თავს. შოკოლადები ვუყიდე და ქაისთან წავედით. კარი ღია დაგვხვდა და შევედით თუ არა რას ვხედავთ...
ESTÁS LEYENDO
WHICH(დასრულებული)
Novela Juvenil"-მეგობრები ვართ? -რათქმაუნდა." ჯისო გოგონა, რომელიც 10 წლამდე ბავშვთა სახლში გაიზარდა. შემდეგ კი იგი კიმების ოჯახმა იშვილა და ყავს უფროსი ძმა ჯონგინი. ჯონგინს კი საუკეთესო მეგობარი ოჰ სეჰუნი. რა მოხდება, როცა გაიზრდებიან თუ არჩევნის გაკეთე...
