WHICH(დასრულებული)

ჰელოვინია?!

მესამე პირი:
მაგიდაზე ათასგვარი სასმელი იყო განთავსებული. სეჰუნი იატაკზე გათხლაშულიყო ზედ კი ტყავის მოკლე შორტი ეცვა, თავზე კატის აბადოკი ეკეთა და მის ხელთან კი ტყავის მათრახი ეგდო.
ჯონგინს გრძელი შავი მოსასხამი ეცვა ხოლო ხელში ცელი ეჭირა ისეთი მიქალას, რომ აქვს ხოლმე. ისიც სეჰუნის მსგავსად ძირს იწვა.
ჯისოს რაც შეეხება ვაპრირის ფორმაში იყო გამოწყობილი და ხელოვნური ვამპირის კბილები ქონდა დამაგრებული. ბიჭებისგან განსხვავებით მას მდივანზე ეძინა და ბალიში ქონდა ჩახუტული.

-ფოტო უნდა გადავუღო. -თქვა ჰიომ და ფოტო გადაუღო შემდეგ კი მათი გაღვიძება ცვადეთ, თუმცა უშედეგოდ რა დალიეს ნეტა ამისთანა?!

-მოიცა მე ვიცი რაცუნდა ვქნათ!-თქვა ბორამმა და სამზარეულოდან წყალი გამოიტანა.

-ჯიდრაგონ და ზელო მოდით აქ. -უთხრა და დაბნეული სახეებით მივიდნენ მასთან.

ბორამის pov:
გაკვირვებული სახეებით მოვიდნენ ჩემთან, მაგრამ 1ს 1 წყლისბოთლი მივეცი მეორეს მეორე და მალევე მიმიხვდნენ ჩანაფიქრს.

-სო კამერა! -ვუთხარი თუ არა ტელეფონში კამერა ჩართო.

-ერთი...

-ორი...

-სამი! - ვთქვი და სამივემ წყალი დავასხით მძინარე სამეულს.

-აააა... ვაიმე მიქელამ მომაკითხა! ან ეს ვინ გამოიძახა?- დაიწყო ჯისომ წიკვინი და მალევე გაისმა კიდევ ორი პიროვნების ღრიალი.

-ვაიმე ეს სტრიპტიზიორი კაცი ვინ გამოიძახა ან ვამპირები არსებობენ?! -ეს ხმა ქაის რკუთვნოდა. "რადალიეთ შვილო ასეთი?!"

-ვაიმე ვამპირი!-დაიღრიალა სეჰუნმა. სომ ვიდეოს ჩაწერა დაასრულა და მე მაგიდაზე ავედი აი ისე რაიმე მნიშვნელოვანს, რომ აცხადებენ ხოლმე.

-ესეგი ეხლა აგვიხსენით რატომ ხართ ამ ფორმაში?! ტვინი არ გაქვთ?! რატომარის სეჰუნი გარყვნილი მოცეკვავე სტრიპტიზიორის ფორმაში ან თქვენ რას გავხართ? -ვთქვი და ახსნა გარმატება ჩამაბარეს. ბოლოს კი ყველას სიცილი აგვიტყდა.

ჯისოს pov:
მაინც ვერ გავიხსენეთ რატომ ვიყავით ასეთ ფორმებში გამოწყობილები. ბევრი თავის ტკივილისა და წამლების ყლაპვის შემდეგ ძლივს მეღირსა და დამეძინა. ეხლაც ვერ გამიგია რამ დაგვალევინა 20 ბოთლი სეჯუ(მგონი სწორად ვამბობ სახელს)?!

ქაის pov:
ოთახში ვიყავი და ვფიქრობდი:"ის ჩემი დაა და რა ჯანდაბა მემართება?! ძალიან რთული გასარკვევია, როდესაც იცი რომ იგი შენი დაა და ამას დამატებული შენს ძმაკაცს უყვარს! "

-შეიძლება? -ოთახში ჯიდრაგონი შემოვიდა.

-კი რათქმაუნდა.

-მისმინე ვიცი ეხლა გიჭირს, მაგრამ არგინდა შენს თავში გაერკვე?! -მითხრა და დაბნეულმა შევხედე.

-ვერ ვხვდები რაზე საუბრობ? -ვკითხე. ნუ ვხვდებოდი, მაგრამ რავქნა თუ არმსურს დაჯერება?!

-კარგად იცი, რომ ჯისოზე ვამბობ. ის შენი დაა და თან ის სეჰუნს უყვარს. მისმინე ძმაო ან იბრძოლე ან გზა დაუთმე იმას ვისაც საჭიროა. -მითხრა და ოთახი დატოვა.

ზელოს pov:
-ჯისო სალაპარაკო მაქვს და შეიძლება შემოვიდე? -ვკითხე ჯისოს და მისი თანხმობის შემდგომ ოთახში შევედი.

-ჯისო მინდა რაღაც გითრა.

-გისმენ.

-ესეგი... ქაისაც და სეჰუნსაც უყვარხარ. ვიცი ეს ჩემი საქმე არაა, მაგრამ უნდა მეთქვა... არჩევანი უნდა გააკეთო.-ვუთხარი და მას შევხედე.

-კი მაგრამ ეგ როგორ? მათ ხომ ვძულვარ... -მითხრა და თავი ჩაღუნა.

-მათ კი არ სძულხარ უყვარხარ. გულს მიენდე. -ვუთხარი და ოთახი დავტოვე. მისაღებში ჩავედი სადაც 5 ადამიანი ვისხედით და საშინელი სიჩე სუფევდა, რომლსაც მხოლოდ ჩვენი სუნთქვა არღვევდა.

სეჰუნის pov:
  ჯისოს ოთახის კარზე დავაკაკუნე და ოთახში შევედი. მე ესუმდა გავაკეთო!

ჯისოს pov:
ოთახში სეჰუნი შემოვიდა და რამდენი წუთიანი ფიქრის შემდგომ მკითხა:

-კიმ ჯისო პაემანზე გამომყვებით?- ჯანდაბა! რა ვუპასუხო მას?...