Ege'nin Masal'ı

8. Bölüm

Eveeet bekletmek istemedim sizi ve hemen yeni bölüm yayınlıyoruum.. Bu hafta sınav haftam çok sık yayınlayamayabilirim vakit buldukça yayınlamaya çalışacağıım..

İyi okumalaar canlarıımm :*

EGE:

Gergin geçen bir geceden sonra sabah ağır bir baş ağrısı ile uyandım. Hemen mutfağa indim ve ağrı kesici bir hap içtim. Daha sonra evimizin yardımcısı Seda yanıma geldi ve,

"Kahvaltı hazır Ege bey anneniz ve babanız sizi kahvaltı salonunda bekliyorlar." dedi. Hemen eşofmanlarımı giydim ve salona gittim. Ben inerr inmez babam konuşmaya başladı,

" Çok erken teşrif ettiniz Ege bey . Gecenizi yine nerede geçirdiniz acaba? Neyse neyse otur bakalım seninle konuşacağımız birşey var." Yine gerilmeye başlamıştım sinirlerimi bozacak şeyler söyleyeceği yüz ifadesinden belliydi.

"Konuşalım baba buyur." dedim. Daha sonra babam (!) söz girdi.

" 3 hafta sonra Masal ile düğün töreniniz var Ege. Kendini topla çeki düzen ver. Bu zaman içerisinde Masal'da bizimle burada kalacak. Bize ve sana alışması açısından bu önemli. Ona ters ve kötü davranma dünkü hareketlerin neydi öyle yeterince saygısız olduğunu herkese gösterdin zaten. Akşam yemeğine kadar eve gelmiş ol Masal 8'de burada olacak diyeceklerim bu kadar."

Lanet olsun!!! Ne diyordu bu adam 3 hafta sonra evli bir insan mı olacağım yaniii? Hayatımı berbat etmek için ellerinden geleni yapıyorlardı. Gelsin bakalım Masal geleceği varsa göreceğide elbette var...

MASAL:

Evden çıkmadan önce son kez aynada kendime baktım. Beyaz asimetrik kesimli bir elbise giymiştim. İnce deri pembe ve bej ipleri olan bir ayakkabı ve pembe bir çanta aldım yanıma bir kaç bilezik aksesuar ile tamamlamıştım giyimimi (multimediada vaar.). Pembe çantamın içine parfümümü şarj aletimi telefonumu kulaklığımı ve cüzdanımı attım. Laptobumu çantasına koydum filmlerimden vazgeçemezdim. Çantanın içine 2-3 roman attıktan sonra hazırdım eşyaları alıp aşağı indim şoför beni bekliyordu. Biraz geç kalmıştım anlaşılan babam beni kapının önünde bekliyordu.

"Masal geç kaldığının farkında mısın?" dedi.  Bende," Hep o mu geç kalacak bir kez de ben geç kalayım" dediğimde sinirlenmişti.  Şoföre annemin hazırlattığı kırmızı valizi ve diğer eşyaları verdim. Onların eşyalarını kullanmak istemiyordum. Arabaya bindim ve dışarıyı izlemeye başladım yaklaşık 20 dakika sonra araba durdu. Şoför kapımı açtığında dışarı çıktım ve bahçeden içeri girdim kapı çoktan açılmıştı ve Rachel dışarda beni bekliyordu. Şoför de arkamdan gelip eşyaları evde ki yardımcılara teslim ettiğinde  Rachel gelip bana sarıldı. Öyle sıcak kanlıydı ki sanki öz kızına sarılıyordu annem bana böyle sarılmamıştı. Bende kendi iç duygularımla biraz savaştıktan sonra ona sarıldım. Rahatlatıcı bir kokusu vardı yasemin kokuyordu saçları.  Biraz daha sarıldıktan sonra bir ses sarılışımızı böldü. Bu Ege'nin sesiydi,

" Bakıyorum da gelinine hemen alışmışsın anneciğim. Bu uzun sürmeyecek bence kendini fazla kaptırma derim anne !" dedi. Ayrıldığımızda  Rachel,

" İçeri gir ve çeneni kapa Ege ayrıca Masal'a iyi davran. Evet ona hemen alıştım sende alışsan iyi edersin çünkü uzun yıllar beraber olacaksınız.." dedi.

Evet uzun yıllaar... 

Bu fikir bu cümle beni korkutmuştu. Neyse en azından şimdilik Rachel ile iyi anlaşıyorduk zaman ne gösterecek bilemeyiz. Rachel koluma girip beni eve sürükledi sürekli gülüyordu. Görünüşü gibi kendi de sıcak kanlıydı benim annem gibi değildi. Ege gibi bir çocuk böyle bir kadından nasıl doğdu diye düşünmeden edemiyorum açıkcası.

Ev bizimkine göre cidden güzeldi. Bu evin içinde kaybolabilirim sanırım. Çok büyük parlak bir holden  geçtik içeriye girdiğimizde  harika bir salon ile karşılaştım. Dışarıda harika bir ağaçlık alan vardı bu manzara içeriden daha bir hoş gözüküyordu. Duvarların çoğu camdı. Rachel beni sürükleyip camın kenarsındaki tekli koltuklardan birine oturttu buradan ise dışarıda büyük bir havuz ve çok güzel bir deniz manzarası gözüküyordu. Bir tarafı deniz bir tarafı orman gerçekten harika duran iki şeyi aynı salon içerisinde birleştirmişlerdi. Ben bunları düşünerek etrafı izlerken Rachel konuşmaya girdi,

" Merhabalar Masal dün akşam güzel bir başlangıç yapamadık sanırım akşam için oğlumun kusuruna bakma gerçekten çok kızgın durumda. Bu arada bana sadece Rachel demeni istiyorum. Senin gibi bir gelinim olacağı için çok mutluyum çok güzel ve düzgün bir kızsın" dedi.

Çok çok tatlı bir kadındı gerçekten aynı zamandı mütavaziydi de. Belki annemin kalbimde eksik bıraktığı sevgiyi o tamamlayabilirdi. Ne saçmalıyordum ben !

" Pekala Rachel" dedim ve gülümsedim o da gülümseyerek bana karşılık verdi. Burada olmaktan nefret ediyordum. Evet burada olmaktan, ailemin beni sevmemesinden herkesten herşeyden...

Kendimi çok yıpranmış ve yorgun hissediyorum bu his şu günlerde daha da çok artmaya başladı. Rachel ile üniversite bölümüm hakkında kahve eşliğinde sohbet ettik. İlgisini çekmişti. İlgi çekici bir bölüm seçtiğimi düşünüyorum. Bu arada psikiyatri okuyorum insanları psikolojisi hep ilgimi çekmiştir. Ama sorun şu ki Ege'nin psikolojisini (!) çözemiyorum.

Rachel ona biraz kendimi anlatmamı istedi..

" 20 yaşındayım bunu biliyorsun sanırım. Psikiyatri 2. sınıf öğrencisiyim.  Kendimi pek beğenmem açıkcassı ama herkes güzel olduğumu söyler. Kitap okumayı severim. Çok iyi bir çocukluk geçirmedim ama her zaman mutlu olmaya gülümsemeye çalıştım. Boş zamanlarımda spor yaparım kız arkadaşlarımla buluşurum duygularımı fazla belli eden bir insan değilim"  sanırım yeterince anlatmıştım kendimi. Rachel,

" Ne güzel bende spor yapmayı çok severim bazen beraber sabahları yürüyüşe çıkabiliriz o halde" dedi gülümseyerek.

" Tabiki" diye karşılık verdim ona.

Bu arada size kendimden bahsetmek istiyorum hep duygularımdan bahsetmekten bunu unuttum sanırım.  Boy kilo orantısına pek girmeyeyim şimdi 1.70 falanımdır herhalde çok önemseyipte baktığım birşey değil. Fiziksel görüntüme gelirsek zayıf bir vücudum var , gözlerimin ise mavi yeşik arası bir rengi var hiçbir zaman ne renk olduğunu çözemedim değişiyor bazen sanki. Saçlarıma gelirsek uzun kahverengi dalgalı saçlarım var.

Ailem ise eskiden normal bir aileydik ama şimdi zengin duygusuz bir ailem var (Ne kadar nefret etsem de!)  ve şimdi onlar yüzünden evlenmek zorundayım!!! Kendimi ve hayatımı kısaca özetledim sanırım.

Rachel ile kahve içiyorduk kahvelerimiz bitmişti.Rachel bana Ege'yi anlatmaya başladı....